nemško » poljski

I . erla̱u̱ben* [ɛɐ̯​ˈlaʊbən] GLAG. preh. glag.

1. erlauben (gestatten):

pozwalać [dov. obl. pozwolić] [komuś] na coś

4. erlauben form (ermöglichen):

pozwalać [dov. obl. pozwolić] [komuś] na coś

II . erla̱u̱ben* [ɛɐ̯​ˈlaʊbən] GLAG. nepreh. glag. (gestatten)

I . erha̱ben [ɛɐ̯​ˈhaːbən] PRID.

1. erhaben (feierlich stimmend):

2. erhaben (überlegen):

3. erhaben (erhöht):

II . erha̱ben [ɛɐ̯​ˈhaːbən] PRISL.

erle̱gen1 [ɛɐ̯​ˈleːgən] GLAG. preh. glag.

erlegen pp von erliegen

glej tudi erliegen

erli̱e̱gen* GLAG. nepreh. glag. irr +sein (überwältigt werden)

erlö̱sen* GLAG. preh. glag.

2. erlösen REL.:

zbawiać [dov. obl. zbawić]

3. erlösen alt TRG. (einnehmen):

zarabiać [dov. obl. zarobić]

I . la̱ben [ˈlaːbən] GLAG. preh. glag. ur. jez. (erfrischen, stärken)

I . ẹrben [ˈɛrbən] GLAG. preh. glag.

1. erben (das Erbe antreten):

2. erben šalj. pog. (geschenkt bekommen):

II . ẹrben [ˈɛrbən] GLAG. nepreh. glag. (als Erbe fungieren)

dziedziczyć [dov. obl. o‑]

erbe̱ben* [ˈɛrbən] GLAG. nepreh. glag. +sein ur. jez.

I . erge̱ben1 GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

ergeben pp von ergeben

II . erge̱ben1 PRID.

1. ergeben Gesicht, Blick:

2. ergeben (treu):

glej tudi ergeben

I . erge̱ben*2 GLAG. preh. glag., nepreh. glag. irr

1. ergeben (zum Ergebnis haben):

badanie sr. spol wykazało, że...
ankieta ž. spol wykazała, że...

II . erge̱ben*2 GLAG. povr. glag. irr

1. ergeben VOJ.:

2. ergeben (sich fügen):

3. ergeben (sich hingeben):

popadać [dov. obl. popaść] w alkoholizm

4. ergeben (folgen):

wynikać [dov. obl. wyniknąć] z czegoś
z tego wynika, że...

II . erhe̱ben* GLAG. povr. glag. irr

2. erheben (sich auflehnen):

3. erheben (aufragen):

4. erheben (herabblicken auf):

patrzeć [dov. obl. po‑] na kogoś z góry fig

5. erheben ur. jez.:

wyrywać [dov. obl. wyrwać] się
nasuwać [dov. obl. nasunąć] się

erho̱ben GLAG. preh. glag., povr. glag.

erhoben pp von erheben

glej tudi erheben

II . erhe̱ben* GLAG. povr. glag. irr

2. erheben (sich auflehnen):

3. erheben (aufragen):

4. erheben (herabblicken auf):

patrzeć [dov. obl. po‑] na kogoś z góry fig

5. erheben ur. jez.:

wyrywać [dov. obl. wyrwać] się
nasuwać [dov. obl. nasunąć] się

I . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] GLAG. nepreh. glag. (Erde ausheben)

II . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] GLAG. preh. glag. (ausheben)

III . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] GLAG. povr. glag. fig (sich einprägen)

Gra̱ben <‑s, Gräben> [ˈgraːbən, pl: ˈgrɛːbən] SAM. m. spol

2. Graben GEO (Bodensenkung):

rów m. spol

3. Graben (Schützengraben):

transzeja ž. spol

tra̱ben [ˈtraːbən] GLAG. nepreh. glag.

1. traben +haben o sein (im Trab laufen):

biec [dov. obl. po‑] kłusem

2. traben +sein pog. (laufen):

biec [dov. obl. po‑] gdzieś

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

nemščina
Der Erzähler beschreibt, wie er in die Kirche zu gehen pflegt, um sich heimlich am Anblick eines Mädchen zu erlaben, ohne sie anzusprechen.
de.wikipedia.org

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Poglej "erlaben" v drugih jezikih

"erlaben" v enojezičnih nemščina slovarjih


Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski