Prevodi za „abf��llen“ v slovarju nemško » poljski

ạb|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. abfallen (herunterfallen):

von etw abfallen

spadać [dov. obl. spaść] z czegoś

2. abfallen (abtrünnig sein):

[von jdm/etw] abfallen (Gläubige)

sprzeniewierzać [dov. obl. sprzeniewierzyć] się [komuś/czemuś]

[von jdm/etw] abfallen (Gruppierung)

odłączać [dov. obl. odłączyć] się [od kogoś/czegoś]

er ist vom Glauben abgefallen

[on] odstąpił od wiary

ich fall vom Glauben ab! pog.

nie do wiary! pog.

3. abfallen (schwinden):

plötzlich fiel alle Angst von ihr ab

nagle zupełnie przestała się bać

alle Furcht fiel von ihm ab

zupełnie przestał się lękać

4. abfallen (sich neigen):

gegen etw abfallen (Gelände, Hang)

nachylać [dov. obl. nachylić] się ku czemuś

abfallend

spadzisty

5. abfallen:

abfallen (sich vermindern) (Druck, Temperatur)

spadać [dov. obl. spaść]

6. abfallen:

abfallen (zurückfallen) (Sportler)

zostawać [dov. obl. zostać] w tyle

das Team fiel stark ab

zespół m. spol został mocno w tyle

7. abfallen (übrig bleiben):

abfallen

przypadać [dov. obl. przypaść]

wie viel fällt bei dem Geschäft für mich ab?

ile przypadnie mi w tym interesie?

I . ạb|füllen GLAG. preh. glag.

1. abfüllen (füllen):

abfüllen

napełniać [dov. obl. napełnić]

etw in Flaschen abfüllen

rozlewać [dov. obl. rozlać] coś do butelek

2. abfüllen pog. (betrunken machen):

abfüllen

ululać pog.

II . ạb|füllen GLAG. povr. glag. pog. (sich betrinken)

abfüllen

upić [lub ululać pog. ] się

gestern hat er sich total abgefüllt

wczoraj zupełnie się ululał pog.

ạb|feilen GLAG. preh. glag.

abfeilen

odpiłowywać [dov. obl. odpiłować]

abfeilen Unebenheiten

spiłowywać [dov. obl. spiłować]

ein Werkstück abfeilen

spiłować elementy do obróbki

da sind noch einige Kanten, die abgefeilt werden müssen

jest tu jeszcze kilka kantów, które trzeba spiłować

ạb|faulen GLAG. nepreh. glag. +sein

abfaulen

gnić [dov. obl. z‑] i odpadać [dov. obl. odpaść]

I . ạn|fallen GLAG. preh. glag. irr (angreifen)

anfallen

napadać [dov. obl. napaść]

II . ạn|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

anfallen (entstehen, sich ergeben) (Nebenprodukte, Müll)

powstawać [dov. obl. powstać]

anfallen (Kosten)

przypadać

anfallen (Papier)

zbierać [dov. obl. zebrać] się

die dabei anfallenden Kosten

wiążące się z tym koszty m. spol mn.

die anfallenden Zinsen

należne odsetki ž. spol mn.

die anfallende Arbeit

praca ž. spol do wykonania

I . ạb|rollen GLAG. nepreh. glag. +sein

1. abrollen (sich abwickeln):

abrollen

rozwijać [dov. obl. rozwinąć] się

das Tau rollt ab

lina ž. spol rozwija się

2. abrollen (sich abspielen):

abrollen

rozgrywać [dov. obl. rozegrać] się

das Geschehen vor sich abrollen lassen

mieć przed oczami to, co się wydarzyło

3. abrollen (sich rollend entfernen):

abrollen

kołować

das Flugzeug rollt zum Start ab

samolot m. spol kołuje na start

II . ạb|rollen GLAG. preh. glag. (abwickeln)

abrollen Kabel

rozwijać [dov. obl. rozwinąć]

III . ạb|rollen GLAG. povr. glag.

1. abrollen (Kabel, Faden):

abrollen

rozwijać [dov. obl. rozwinąć] się

2. abrollen:

abrollen (Geschehen)

rozgrywać [dov. obl. rozegrać] się

abrollen (Schicksal)

upływać

3. abrollen (sich wälzen):

der Stuntman hat sich auf der Motorhaube abgerollt

kaskader m. spol przetoczył się po masce silnika

ạn|füllen GLAG. preh. glag.

anfüllen

wypełniać [dov. obl. wypełnić]

der Keller ist mit Gerümpel angefüllt

piwnica ž. spol jest pełna gratów pog.

ạn|bellen GLAG. preh. glag.

jdn anbellen (Hund)

szczekać [dov. obl. na‑] na kogoś

I . ạn|rollen GLAG. nepreh. glag. +sein

1. anrollen (losrollen):

anrollen

ruszać [dov. obl. ruszyć]

unsere Werbekampagne muss sofort anrollen fig

nasza kampania reklamowa musi natychmiast ruszyć

2. anrollen (heranrollen):

anrollen

przyjeżdżać [dov. obl. przyjechać]

endlich kamen sie angerollt

wreszcie przyjechali

II . ạn|rollen GLAG. preh. glag.

1. anrollen (rollend herbeibringen):

anrollen Fässer

przytaczać [dov. obl. przytoczyć]

2. anrollen (bestellt haben):

etw anrollen lassen fig pog.

zamawiać [dov. obl. zamówić] coś

I . erfụ̈llen* GLAG. preh. glag.

1. erfüllen (nachkommen):

erfüllen Funktion, Zweck

realizować [dov. obl. z‑]

erfüllen Forderung, Bitte, Erwartungen

spełniać [dov. obl. spełnić]

erfüllen Aufgabe

wykonywać [dov. obl. wykonać]

sich daj. einen Wunsch erfüllen

spełniać [dov. obl. spełnić] swoje pragnienie

ein Versprechen/eine Bedingung erfüllen

dotrzymać obietnicy/warunku

das Gerät erfüllt seinen Zweck

to urządzenie sr. spol spełnia swoje zadanie

2. erfüllen (anfüllen):

den Raum erfüllen (Duft, Klänge)

wypełniać [dov. obl. wypełnić] pomieszczenie

das Giftgas erfüllte das ganze Gebäude

trujący gaz m. spol wypełnił całe pomieszczenie

3. erfüllen:

erfüllen (durchdringen) (Gefühl)

przejmować [dov. obl. przejąć]

von Ekel/Freude/Angst erfüllt

przepełniony obrzydzeniem/radością/strachem

II . erfụ̈llen* GLAG. povr. glag.

erfüllen (in Erfüllung gehen) (Wunsch)

spełniać [dov. obl. spełnić] się

mögen sich deine Pläne erfüllen

niech twoje plany m. spol mn. się spełnią

I . gefạllen¹ [gə​ˈfalən] GLAG. nepreh. glag.

gefallen pp von fallen, gefallen

II . gefạllen¹ [gə​ˈfalən] PRID. (gestorben)

gefallen Soldaten

poległy

glej tudi gefallen , fallen

gefạllen*² <gefällt, gefiel, gefallen> [gə​ˈfalən] GLAG. nepreh. glag. irr

jdm [gut] gefallen

podobać [dov. obl. s‑] się komuś

es gefällt mir gar nicht, dass ...

wcale mi się nie podoba, że...

das gefällt mir [nicht]

to mi się [nie] podoba

wie gefällt dir mein Rock?

jak podoba ci się moja spódnica?

wie gefällt es dir in Deutschland?

jak ci się podoba w Niemczech?

fraza:

sich daj. etw gefallen lassen (hinnehmen)

tolerować coś

sich daj. etw gefallen lassen (hinnehmen)

pozwalać na coś

sich daj. etw gefallen lassen (sehr gut finden)

być czymś usatysfakcjonowanym

sich daj. nichts gefallen lassen (unnachgiebig sein)

nie pozwalać sobie dyktować warunków a. fig

fạllen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. fallen (hinabfallen):

auf den Boden fallen

spadać [dov. obl. spaść] na ziemię

ins Wasser fallen

spaść do wody

vom Pferd/von der Leiter fallen

spaść z konia/drabiny

aus einem Fahrzeug/aus dem Fenster fallen

wypaść z pojazdu/przez okno

der Vorhang fällt

kurtyna ž. spol opada

auf etw tož. fallen (Blick)

padać [dov. obl. paść] na coś

durch/in etw tož. fallen (Licht)

wpadać przez coś/do czegoś

Vorsicht, fall nicht!

uważaj, nie przewróć się!

es fällt Schnee/Regen

pada śnieg m. spol /deszcz m. spol

sie ließ sich in einen Sessel fallen

opadła na fotel

er fiel ihr ins Wort

wpadł jej w słowo

sie ist nicht auf den Mund gefallen pog.

ona jest wygadana pog.

sie ist nicht auf den Kopf gefallen pog.

ona jest nie w ciemię bita pog.

2. fallen (stolpern):

über etw tož. fallen

potykać [dov. obl. potknąć] się o coś

3. fallen pog. (nicht bestehen):

durch die Prüfung fallen

oblać egzamin pog.

4. fallen:

fallen (sinken) (Wert, Preise, Fieber)

spadać [dov. obl. spaść]

die Aktien sind gefallen

kursy m. spol mn. akcji spadły

die Temperatur ist um 10 Grad gefallen

temperatura ž. spol spadła o 10 stopni

im Preis fallen

tracić na cenie

der Dollar fällt immer noch

kurs dolara ciągle spada

5. fallen (in einen Zustand geraten):

sie fiel in tiefen Schlaf

zapadła w głęboki sen

in Angst fallen

popaść w strach ur. jez.

er fällt von einem Extrem ins andere

on popada z jednej skrajności w drugą

6. fallen VOJ.:

fallen (sterben) (Soldat)

ginąć [dov. obl. z‑]

fallen (überwältigt werden) (Festung, Stadt)

padać [dov. obl. paść]

7. fallen (treffen):

auf jdn fallen (Verdacht)

paść na kogoś

auf einen Dienstag fallen

przypadać [dov. obl. przypaść] we wtorek

sein Geburtstag fällt dieses Jahr auf einen Montag

jego urodziny mn. przypadają w tym roku w poniedziałek

die Wahl fiel auf ihn

wybór m. spol padł na niego

da fiel sein Blick auf den Kalender

jego wzrok m. spol padł na kalendarz ur. jez.

8. fallen (sich plötzlich bewegen):

jdm um den Hals fallen

rzucać [dov. obl. rzucić] się komuś na szyję

die Tür fiel ins Schloss

drzwi mn. zatrzasnęły się

9. fallen PRAVO (zufallen):

an den Erben fallen

przypadać [dov. obl. przypaść] spadkobiercy

die Erbschaft fiel an die Kinder

spadek m. spol przypadł dzieciom

10. fallen:

fallen (ergehen) (Entscheidung, Urteil)

zapadać [dov. obl. zapaść]

11. fallen:

fallen (sich ereignen) (Ausgleichstreffer, Schuss)

padać [dov. obl. paść]

kurz danach fiel das Tor zum 3:0

krótko potem padła trzecia bramka ž. spol

es fielen drei Schüsse

padły trzy strzały m. spol mn.

12. fallen:

fallen (geäußert werden) (Worte)

padać [dov. obl. paść]

eine Bemerkung fallen lassen

pozwalać [dov. obl. pozwolić] sobie na uwagę

sein Name ist nicht gefallen

jego nazwisko sr. spol nie padło

darüber ist noch kein Wort gefallen

ani jedno słowo sr. spol nie zostało jeszcze powiedziane na ten temat

13. fallen (sein, sich erweisen):

jdm leicht fallen

łatwo komuś przychodzić

das fällt ihm leicht

to mu przychodzi łatwo

es fällt mir schwer das zu sagen

z trudem [lub przykrością] muszę [to] powiedzieć

Chemie ist mir nie leicht gefallen

chemia ž. spol nigdy nie była moją mocną stroną

es dürfte dir schwer fallen, das zu beweisen

mogłoby być ci ciężko to udowodnić

es ist mir sehr schwer gefallen, das zu sagen

powiedzenie tego przyszło mi z wielkim trudem

14. fallen (erfasst werden):

das fällt auch in diese Kategorie

to także należy do tej kategorii

das fällt nicht unter diese Bestimmung

to nie podpada pod ten przepis pog.

15. fallen (keine Geltung mehr haben):

[etw] fallen lassen Projekt

rezygnować [dov. obl. z‑] [z czegoś]

[etw] fallen lassen Projekt

zaniechać [czegoś]

er ließ den Plan fallen

zaniechał tego planu

Gefạllen² <‑s, ‑> [gə​ˈfalən] SAM. m. spol (Gefälligkeit)

Gefallen

przysługa ž. spol

jdm einen Gefallen tun

wyświadczyć [lub oddać] komuś przysługę

jdn um einen Gefallen bitten

prosić kogoś o przysługę

tu mir den Gefallen und sei ruhig! pog.

zrób mi przysługę i bądź cicho! pog.

zu̱|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. zufallen:

zufallen (sich von selbst schließen) (Tür, Fenster)

zatrzaskiwać [dov. obl. zatrzasnąć] się

ihm fallen vor Müdigkeit die Augen zu

oczy ntpl mu się kleją ze zmęczenia

2. zufallen (zuteil werden):

jdm zufallen (Erbe)

przypadać [dov. obl. przypaść] komuś [w udziale]

3. zufallen:

zufallen (zukommen) (Vergünstigung, Aufgabe)

przypadać [dov. obl. przypaść]

zufallen (Entscheidung, Verantwortung)

spadać [dov. obl. spaść]

4. zufallen (leicht erwerben):

ihr scheinen die guten Ideen einfach so zuzufallen

wydaje się, że dobre pomysły m. spol mn. przychodzą jej do głowy bez trudu

befạllen¹ PRID.

befallen von Krankheit

zakażony

befallen von Schädlingen

zarobaczony

befallen von Pilzen

zagrzybiony

herạb|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

herabfallen

spadać [dov. obl. spaść]

ab|gellen GLAG.

Geslo uporabnika

[von/an etw] abgellen (Ball, Geschoss) avstr.

odbijać się [od czegoś/o coś]

Abfühlen SAM.

Geslo uporabnika

Abfühlen (von Daten) sr. spol RAČ.

odczytywanie sr. spol