Prevodi za „fałszem“ v slovarju nemško » poljski

fạlzen [ˈfaltsən] GLAG. preh. glag.

falzen Papier, Holz:

falzen

falcować [dov. obl. s‑]

I . fạlsch [falʃ] PRID.

1. falsch (nicht richtig):

falsch Vorstellung

błędny

falsch Vorstellung

nieprawidłowy

falsch Eindruck

niewłaściwy

falsch Schlüssel, Zug

nie ten pog.

falsch Verdacht

fałszywy

in den falschen Bus einsteigen

wsiadać [dov. obl. wsiąść] do złego autobusu

falscher Alarm

fałszywy alarm m. spol

an den Falschen [o. die Falsche] geraten

źle trafić

an den Falschen [o. die Falsche] geraten

przeliczyć się [co do kogoś]

etw in den falschen Hals bekommen pog.

źle coś zrozumieć

2. falsch (nicht aufrichtig):

falsch Versprechen

nieszczery

falsch Versprechen

fałszywy

falsch Person

obłudny

falsch Person

fałszywy

falsche Versprechungen machen

składać obietnice bez pokrycia

3. falsch (gefälscht):

falsch Schmuck, Banknote

fałszywy

falsch Schmuck, Banknote

podrabiany

falsch Zähne

sztuczny

4. falsch (unangebracht):

falsch Scham

fałszywy

nur keine falsche Bescheidenheit, bitte

tylko bez fałszywej skromności, proszę ž. spol

II . fạlsch [falʃ] PRISL.

1. falsch (nicht richtig):

falsch verstehen

źle

falsch verstehen

fałszywie

falsch berechnen/darstellen

błędnie obliczać [dov. obl. obliczyć] /przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

falsch singen

śpiewać [dov. obl. za‑] fałszywie

falsch singen

fałszować

mit etw falsch liegen pog.

mylić [dov. obl. po‑] się co do czegoś

damit liegst du falsch

mylisz się

mit dieser Antwort liegst du total falsch

udzieliłeś całkowicie nieprawidłowej odpowiedzi

da sind Sie hier falsch

źle pan trafił/pani trafiła

Sie sind falsch verbunden TELEKOM.

pomyłka ž. spol

das hast du falsch verstanden

źle to zrozumiałeś

das hat er falsch aufgefasst

źle to zinterpretował

falsch parken

parkować [dov. obl. za‑] w niedozwolonym miejscu

2. falsch (unaufrichtig):

falsch lachen

obłudnie

falsch lachen

fałszywie

falsch spielen (betrügen)

oszukiwać

fạllen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. fallen (hinabfallen):

auf den Boden fallen

spadać [dov. obl. spaść] na ziemię

ins Wasser fallen

spaść do wody

vom Pferd/von der Leiter fallen

spaść z konia/drabiny

aus einem Fahrzeug/aus dem Fenster fallen

wypaść z pojazdu/przez okno

der Vorhang fällt

kurtyna ž. spol opada

auf etw tož. fallen (Blick)

padać [dov. obl. paść] na coś

durch/in etw tož. fallen (Licht)

wpadać przez coś/do czegoś

Vorsicht, fall nicht!

uważaj, nie przewróć się!

es fällt Schnee/Regen

pada śnieg m. spol /deszcz m. spol

sie ließ sich in einen Sessel fallen

opadła na fotel

er fiel ihr ins Wort

wpadł jej w słowo

sie ist nicht auf den Mund gefallen pog.

ona jest wygadana pog.

sie ist nicht auf den Kopf gefallen pog.

ona jest nie w ciemię bita pog.

2. fallen (stolpern):

über etw tož. fallen

potykać [dov. obl. potknąć] się o coś

3. fallen pog. (nicht bestehen):

durch die Prüfung fallen

oblać egzamin pog.

4. fallen:

fallen (sinken) (Wert, Preise, Fieber)

spadać [dov. obl. spaść]

die Aktien sind gefallen

kursy m. spol mn. akcji spadły

die Temperatur ist um 10 Grad gefallen

temperatura ž. spol spadła o 10 stopni

im Preis fallen

tracić na cenie

der Dollar fällt immer noch

kurs dolara ciągle spada

5. fallen (in einen Zustand geraten):

sie fiel in tiefen Schlaf

zapadła w głęboki sen

in Angst fallen

popaść w strach ur. jez.

er fällt von einem Extrem ins andere

on popada z jednej skrajności w drugą

6. fallen VOJ.:

fallen (sterben) (Soldat)

ginąć [dov. obl. z‑]

fallen (überwältigt werden) (Festung, Stadt)

padać [dov. obl. paść]

7. fallen (treffen):

auf jdn fallen (Verdacht)

paść na kogoś

auf einen Dienstag fallen

przypadać [dov. obl. przypaść] we wtorek

sein Geburtstag fällt dieses Jahr auf einen Montag

jego urodziny mn. przypadają w tym roku w poniedziałek

die Wahl fiel auf ihn

wybór m. spol padł na niego

da fiel sein Blick auf den Kalender

jego wzrok m. spol padł na kalendarz ur. jez.

8. fallen (sich plötzlich bewegen):

jdm um den Hals fallen

rzucać [dov. obl. rzucić] się komuś na szyję

die Tür fiel ins Schloss

drzwi mn. zatrzasnęły się

9. fallen PRAVO (zufallen):

an den Erben fallen

przypadać [dov. obl. przypaść] spadkobiercy

die Erbschaft fiel an die Kinder

spadek m. spol przypadł dzieciom

10. fallen:

fallen (ergehen) (Entscheidung, Urteil)

zapadać [dov. obl. zapaść]

11. fallen:

fallen (sich ereignen) (Ausgleichstreffer, Schuss)

padać [dov. obl. paść]

kurz danach fiel das Tor zum 3:0

krótko potem padła trzecia bramka ž. spol

es fielen drei Schüsse

padły trzy strzały m. spol mn.

12. fallen:

fallen (geäußert werden) (Worte)

padać [dov. obl. paść]

eine Bemerkung fallen lassen

pozwalać [dov. obl. pozwolić] sobie na uwagę

sein Name ist nicht gefallen

jego nazwisko sr. spol nie padło

darüber ist noch kein Wort gefallen

ani jedno słowo sr. spol nie zostało jeszcze powiedziane na ten temat

13. fallen (sein, sich erweisen):

jdm leicht fallen

łatwo komuś przychodzić

das fällt ihm leicht

to mu przychodzi łatwo

es fällt mir schwer das zu sagen

z trudem [lub przykrością] muszę [to] powiedzieć

Chemie ist mir nie leicht gefallen

chemia ž. spol nigdy nie była moją mocną stroną

es dürfte dir schwer fallen, das zu beweisen

mogłoby być ci ciężko to udowodnić

es ist mir sehr schwer gefallen, das zu sagen

powiedzenie tego przyszło mi z wielkim trudem

14. fallen (erfasst werden):

das fällt auch in diese Kategorie

to także należy do tej kategorii

das fällt nicht unter diese Bestimmung

to nie podpada pod ten przepis pog.

15. fallen (keine Geltung mehr haben):

[etw] fallen lassen Projekt

rezygnować [dov. obl. z‑] [z czegoś]

[etw] fallen lassen Projekt

zaniechać [czegoś]

er ließ den Plan fallen

zaniechał tego planu

fạlten [ˈfaltən] GLAG. preh. glag.

falten Papier, Stoff, Wäschestück:

falten

składać [dov. obl. złożyć]

die Hände [zum Gebet] falten

składać dłonie [do modlitwy]

auseinander falten

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]