Prevodi za „pocąc“ v slovarju poljsko » nemški

pociec [potɕets]

pociec dov. obl. od ciec

glej tudi ciec

ciec [tɕets]

ciec → cieknąć

pochlać <‑la [lub ‑leje]; pret. ‑aj [lub ‑lej]> [poxlatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog. (pić alkohol)

pochlać

[herum]saufen

pochlać

kippen

pochlać

einen tož. [hinter die Binde] gießen

pochlać na imprezie

auf der Party herumsaufen

pochlał wczoraj trochę i dzisiaj nie czuje się zbyt dobrze

er sich tož. gestern einen hinter die Binde gegossen und fühlt sich heute nicht besonders gut

I . pomacać <‑ca> [pomatsatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

pomacać

betasten

pomacać

befingern pog.

pomacała materiał, żeby sprawdzić czy jest miękki

sie betastete das Material um zu prüfen, ob es weich ist

II . pomacać <‑ca> [pomatsatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog.

pomacać

[sich tož. ] betasten

pomacała się po głowie, sprawdzając, czy nabiła sobie guza

sie betastete ihren Kopf und prüfte, ob sie einen Beule bekommen hatte

I . polecać <‑ca; dov. obl. polecić> [poletsatɕ] GLAG. preh. glag.

1. polecać (rekomendować):

polecać

raten

polecać komuś coś

jdm etw empfehlen

polecić komuś, żeby coś zrobił

jdm raten, etwas zu tun

list polecający

Empfehlungsschreiben sr. spol

list polecający

Empfehlungsbrief m. spol

2. polecać (kazać):

polecać komuś coś

jdn etw tun lassen

polecać komuś coś

jdm etw auftragen

3. polecać (powierzać):

polecać

anvertrauen

polecać kogoś czyjejś opiece

jdn jdm in Obhut geben

polecać kogoś czyjejś opiece

jdn jds Obhut anvertrauen

II . polecać <‑ca; dov. obl. polecić> [poletsatɕ] GLAG. povr. glag. (rekomendować się)

polecać

sich tož. empfehlen

polecam się na przyszłość

ich empfehle mich für die Zukunft

pokicać <‑ca; pret. ‑aj> [pokitsatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

pokicać

hoppeln

zając pokicał do lasu

der Hase m. spol ist in den Wald gehoppelt

I . pociąć <potnie; pret. ‑tnij> [potɕoɲtɕ]

pociąć dov. obl. od ciąć

II . pociąć <potnie; pret. ‑tnij> [potɕoɲtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. pociąć fig. (zadać ranę):

pociąć twarz

zerschneiden

czoło pocięte zmarszczkami

von Falten zerfurchte Stirn ž. spol

2. pociąć pog. (pogryźć):

pocięły mnie komary

ich bin von Mücken zerstochen

glej tudi ciąć

I . ciąć <tnie; pret. tnij dov. obl. na‑> [tɕoɲtɕ] GLAG. preh. glag.

1. ciąć:

ciąć (rozdzielać na części)

schneiden

ciąć (rozdzielać na części)

[zer]stückeln

ciąć (nożem, nożyczkami, palnikiem)

schneiden

ciąć (piłą)

[zer]sägen

kwiaty cięte

Schnittblumen ž. spol mn.

2. ciąć (rzeźbić):

ciąć

schnitzen

ciąć

meißeln

3. ciąć fig. (przeszywać):

ciąć powietrze, fale

teilen

ciąć powietrze, fale

durchschneiden

4. ciąć fig. (ostro uderzać):

ciąć

schlagen

ciąć

hauen pog.

ciąć kogoś/coś szablą

jdm/etw einen Säbelhieb versetzen

ciąć kogoś/coś batem

jdn/etw peitschen

II . ciąć <tnie; pret. tnij> [tɕoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. ciąć:

ciąć (smagać)

schneiden

ciąć (wiatr)

schneiden

ciąć (wiatr)

beißen

ciąć (mróz)

klirren

ciąć (deszcz)

peitschen

2. ciąć (kąsać):

ciąć owady

stechen

począć [potʃoɲtɕ]

począć dov. obl. od poczynać

glej tudi poczynać

I . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag.

1. poczynać samo v dov. obl. (powstać):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

począł wiersz ze smutku

das Gedicht sr. spol fing traurig an

2. poczynać samo v dov. obl. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen

poczynać dziecko

ein Kind empfangen

II . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (zaczynać)

począł padać deszcz

es begann zu regnen

dźwięk począł przybierać na sile

der Klang m. spol begann an Stärke zuzunehmen

zaczął wymieniać wszystkich, poczynając od kobiet

er begann alle aufzuzählen, bei den Frauen angefangen

począwszy od jutra, będziemy przychodzić na godzinę 10.00

von morgen an werden wir um 10 Uhr kommen

co począć?

was sollen wir anfangen [o. machen] ?

śmiało sobie poczynasz!

sei tapfer!

śmiało sobie poczynasz!

verhalte dich tapfer!

III . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. povr. glag.

1. poczynać (zaczynać się):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

po południu poczęło się wypogadzać

nachmittags begann es sich aufzuheitern

2. poczynać samo v dov. obl. (powstać):

poczynać

entstehen

utwór począł się w jego głowie

das Stück sr. spol entstand in seinem Kopf

3. poczynać samo v dov. obl. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen werden

poczynać

gezeugt werden

dziecko poczęło się we wrześniu

das Kind sr. spol wurde im September gezeugt

pochwa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [poxfa] SAM. ž. spol

1. pochwa ANAT.:

pochwa

Scheide ž. spol

2. pochwa ur. jez. (futerał: szabli):

pochwa

Scheide ž. spol

3. pochwa BOT.:

pochwa liściowa

Blattscheide ž. spol

pociąg <rod. ‑u, mn. ‑i> [potɕoŋk] SAM. m. spol

1. pociąg (pojazd):

pociąg

Zug m. spol

pociąg osobowy/towarowy

Personen-/Güterzug m. spol

pociąg pośpieszny/ekspresowy

Eil-/Expresszug m. spol

jechać pociągiem

mit dem Zug fahren

wsiadać do pociągu

in den Zug einsteigen

wysiadać z pociągu

aus dem Zug aussteigen

pociąg odjeżdża z toru drugiego przy peronie pierwszym

der Zug fährt vom Gleis zwei auf Bahnsteig eins [ab]

pociąg przybył z opóźnieniem

der Zug traf mit Verspätung ein

2. pociąg brez mn. (skłonność):

pociąg

Neigung ž. spol

mieć pociąg do czegoś

eine Neigung zu etw haben

mieć pociąg do czegoś

einen Hang zu etw haben

pocisk <rod. ‑u, mn. ‑i> [potɕisk] SAM. m. spol

pocisk (karabinowy)

Projektil sr. spol

pocisk (artyleryjski)

Geschoss sr. spol

pocisk (artyleryjski)

Granate ž. spol

pocisk (rakietowy)

Rakete ž. spol

grad pocisków

Bombenhagel m. spol

grad pocisków

Geschosshagel m. spol

miotać pociski

Geschosse werfen

pocisk trafił w dom

das Geschoss [o. die Rakete] traf das Haus

pocisk wybuchł kilkanaście metrów od niego

das Geschoss detonierte einige [o. keine zwanzig] Meter von ihm entfernt

poczet <rod. ‑cztu, mn. ‑czty> [potʃet] SAM. m. spol ur. jez.

poczet sztandarowy

Fahnenträger m. spol

poczet królów

Sammlung ž. spol von Königsporträts

fraza:

zaliczyć coś na poczet czegoś

etw auf etw tož. anrechnen

policzyli mu to poczet przyszłej pensji

sie rechneten ihm das auf das zukünftige Gehalt an

poczta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [potʃta] SAM. ž. spol

1. poczta (instytucja):

poczta

Post ž. spol

iść na pocztę

auf die [o. zur] Post gehen

pracować na poczcie

auf der Post arbeiten

wysyłać coś pocztą

etw per [o. mit der] Post schicken

poczta elektroniczna RAČ.

E-Mail ž. spol

poczta elektroniczna RAČ.

elektronische Post

poczta przychodząca/wychodząca RAČ.

Posteingang m. spol /-ausgang m. spol

pocztą lotniczą

per [o. mit] Luftpost

poczta pantoflowa šalj.

Flüsterpropaganda ž. spol

2. poczta (budynek):

poczta

Postamt sr. spol

3. poczta brez mn. (zbiór listów przesyłanych pocztą):

poczta

Post ž. spol

osobną pocztą

mit getrennter Post

poranna poczta

Morgenpost ž. spol

przejrzeć pocztę

die Post durchsehen

wyjąć pocztę ze skrzynki

die Post aus dem Briefkasten nehmen

poczuć [potʃutɕ]

poczuć dov. obl. od czuć

glej tudi czuć

I . czuć <czuje; dov. obl. po‑> [tʃutɕ] GLAG. preh. glag.

1. czuć (odczuwać):

czuć

fühlen

czuć

spüren

czuć chłód, ból, miłość

empfinden

czuć głód, potrzebę, złość

verspüren

czuć zapach

riechen

nie czuję nóg

ich spüre meine Beine nicht

2. czuć (przewidywać):

czuć

fühlen

czuć

ahnen

czuję, że...

ich fühle, dass ...

czuć pismo nosem pog.

den Braten riechen pog.

czuć coś przez skórę

die Gefahr wittern [o. spüren]

II . czuć <czuje; dov. obl. po‑> [tʃutɕ] GLAG. brezos.

czuć spaleniznę!

es riecht verbrannt!

od kogoś czuć alkoholem

jd riecht nach Alkohol

od kogoś czuć alkoholem

jd hat eine Fahne fig. pog.

III . czuć <czuje; dov. obl. po‑> [tʃutɕ] GLAG. povr. glag.

ona czuje się dobrze/źle

sie fühlt sich tož. wohl/unwohl

ona czuje się dobrze/źle

ihr geht es gut/schlecht

jak się czujesz?

wie fühlst du dich?

jak się czujesz?

wie geht es dir?

czuć się jak u siebie w domu

sich tož. wie zu Hause fühlen

czuć się Polakiem

sich tož. als Pole m. spol fühlen

nie czuć się na siłach, żeby coś zrobić

sich tož. etw daj. nicht gewachsen fühlen

nie czuć się na siłach, żeby coś zrobić

nicht im Stande [o. imstande] sein, etw zu zun

pochód <rod. ‑chodu, mn. ‑chody> [poxut] SAM. m. spol

1. pochód (grupa ludzi):

pochód

Zug m. spol

pochód pierwszomajowy

Maiumzug m. spol

pochód pierwszomajowy

Maidemonstration ž. spol

uczestniczyć w pochodzie

am Umzug teilnehmen

pochód zatrzymał się

der Zug hielt an

2. pochód (przemarsz):

pochód

Zug m. spol

zwycięski pochód

Siegeszug m. spol