nemško » francoski

Junker <-s, -> [ˈjʊŋkɐ] SAM. m. spol ZGOD.

junker m. spol

Tunke <-, -n> [ˈtʊŋkə] SAM. ž. spol

sauce ž. spol [froide]

unken [ˈʊŋkən] GLAG. nepreh. glag. pog.

I . jucken [ˈjʊkən] GLAG. nepreh. glag. (Juckreiz auslösen)

II . jucken [ˈjʊkən] GLAG. preh. glag.

fraza:

j'en ai rien à faire pog.

III . jucken [ˈjʊkən] GLAG. preh. glag. brezos.

2. jucken pog. (reizen):

IV . jucken [ˈjʊkən] GLAG. nepreh. glag. brezos.

V . jucken [ˈjʊkən] GLAG. povr. glag. pog. (kratzen)

Bunker <-s, -> [ˈbʊnkɐ] SAM. m. spol

1. Bunker VOJ.:

bunker m. spol

2. Bunker (Luftschutzbunker):

abri m. spol antiaérien

3. Bunker ŠPORT:

bunker m. spol

4. Bunker sleng (Gefängnis):

trou m. spol pog.

dunkel PRID.

3. dunkel (tief):

4. dunkel (unklar):

confus(e)
obscur(e)
vague predpost.

5. dunkel slabš. (zwielichtig):

obscur(e)

Dunkel <-s; brez mn.> SAM. sr. spol ur. jez.

1. Dunkel (Dunkelheit):

obscurité ž. spol

2. Dunkel (Undurchschaubarkeit):

mystère m. spol

Junkie <-s, -s> [ˈdʒaŋki] SAM. m. spol sleng

junkie m. in ž. spol pog.

Junge <-n, -n [o. pog. Jungs]> [ˈjʊŋə] SAM. m. spol

2. Junge pog. (Bursche):

salut, [mon] vieux ! pog.
salut, les gars ! m. spol mn. pog.

jünger [ˈjʏŋɐ] PRID. primrk. von jung

3. jünger (noch nicht weit zurückliegend):

récent(e)

glej tudi jung

I . jung <jünger, jüngste> [jʊŋ] PRID.

2. jung (jugendlich wirkend):

4. jung (seit kurzem existierend):

nouveau(-velle)

II . jung <jünger, jüngste> [jʊŋ] PRISL.

junior [ˈjuːnioːɐ, ˈjuːnjoːɐ] PRID.

jun. PRID.

jun. okrajšava od junior

glej tudi junior

junior [ˈjuːnioːɐ, ˈjuːnjoːɐ] PRID.

I . jung <jünger, jüngste> [jʊŋ] PRID.

2. jung (jugendlich wirkend):

4. jung (seit kurzem existierend):

nouveau(-velle)

II . jung <jünger, jüngste> [jʊŋ] PRISL.

Jucken <-s; brez mn.> SAM. sr. spol

Junkfood <-s; brez mn.> [ˈdʒaŋkfuːd] SAM. sr. spol

bouffe ž. spol industrielle pog.

Dünkel <-s; brez mn.> SAM. m. spol slabš.

suffisance ž. spol

I . dünken <dünkte [o. star. deuchte], gedünkt [o. star. gedeucht]> GLAG. tr, itr V brezos.

dünken star. ur. jez.:

jdn [o. neobč. jdm] merkwürdig dünken
qn a le sentiment étrange que +pov. nakl.

II . dünken <dünkte [o. star. deuchte], gedünkt [o. star. gedeucht]> GLAG. povr. glag.

dünken star. ur. jez.:

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina