Prevodi za „görn“ v slovarju nemško » poljski

go̱r [goːɐ̯] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

gor pret. von gären

glej tudi gären

I . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. gären +haben o sein (Wein):

gären

fermentować

2. gären +haben fig:

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

burzyć się fig

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

wrzeć fig

II . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] GLAG. preh. glag.

gären Bier:

gären

poddawać [dov. obl. poddać] fermentacji

Kọrn³ <‑[e]s, ‑e> [kɔrn] SAM. sr. spol mn. selten

1. Korn (Getreide):

Korn

zboże sr. spol

2. Korn (Teil des Visiers):

Korn

muszka ž. spol

etw/jdn aufs Korn nehmen pog.

brać [dov. obl. wziąć] coś/kogoś na celownik fig

Bọrn <‑[e]s, ‑e> [bɔrn] SAM. m. spol a. fig ur. jez. (Quelle)

Born

źródło sr. spol

ein wahrer Born der Weisheit/des Wissens

prawdziwe źródło mądrości/wiedzy

Dọrn¹ <‑[e]s, ‑en> [dɔrn] SAM. m. spol

Dorn BOT. (Stachel):

Dorn

kolec m. spol

Dorn

cierń m. spol

fraza:

jdm ein Dorn im Auge sein (Person, Sache)

być komuś solą w oku

er war dem Chef schon lange ein Dorn im Auge

był swojemu szefowi solą w oku

Họrn¹ <‑[e]s, Hörner> [hɔrn, pl: ˈhœrnɐ] SAM. sr. spol

1. Horn (beim Tier):

Horn

róg m. spol

jdm Hörner aufsetzen pog.

przyprawiać [dov. obl. przyprawić] komuś rogi pog.

sich daj. die Hörner abstoßen [o. ablaufen] pog.

zmądrzeć z czasem

den Stier bei den Hörnern packen

brać [dov. obl. wziąć] byka za rogi

2. Horn MUS:

Horn

róg m. spol

die Hörner im Orchester waren etw zu leise

rogi w orkiestrze były trochę za słabo słyszalne

ins gleiche Horn stoßen pog.

być tego samego zdania

ins gleiche Horn stoßen pog.

nadawać na tej samej fali pog.

3. Horn AVTO.:

Horn

klakson m. spol

4. Horn GEO:

das Horn von Afrika

Róg m. spol Afryki

das Goldene Horn

Złoty Róg

I . vọrn [fɔrn] KONTR

vorn → vor den pog., → vor

II . vọrn [fɔrn] PRISL.

1. vorn (im vorderen Bereich):

vorn

z przodu

vorn im Bus

na przodzie autobusu

vorn im Schrank

z przodu w szafie

ich sitze nicht gern vorn im Kino

niechętnie siadam z przodu w kinie

wir saßen ganz vorn

siedzimy całkiem na przodzie

nach vorn gehen

iść [dov. obl. pójść] do przodu

das Auto da vorn

ten samochód m. spol tam z przodu

von/nach vorn

z przodu/do przodu [lub w przód] [lub ku przodowi]

weiter vorn

dalej do przodu

nach vorn fallen

upadać [dov. obl. upaść] do przodu

von vorn[e] bis hinten pog.

od początku do końca

von vorn[e] bis hinten pog.

od a do z

sie hat ihn von vorn[e] bis hinten belogen pog.

okłamała go od początku do końca

es stimmt hinten und vorne nicht pog.

to w ogóle się nie zgadza

2. vorn (auf der Vorderseite):

vorn

od [lub z] przodu

etw von vorn betrachten/darstellen

oglądać/przedstawiać coś od przodu

der Eingang ist nicht vorn, sondern seitlich

wejście jest nie od frontu, ale z boku

von vorn sieht der Wagen ganz gut aus

od przodu ten samochód m. spol wygląda całkiem dobrze

das Zimmer liegt nach vorn pog.

pokój m. spol wychodzi na ulicę

3. vorn (zu Beginn):

vorn im Buch

na początku książki

noch einmal von vorn anfangen

zaczynać [dov. obl. zacząć] jeszcze raz od początku

weiter vorn (im Text)

powyżej

von vorn

od początku

er begann noch mal von vorne

[on] zaczął jeszcze raz od początku

4. vorn (an der Vorderfront):

vorn

na przodzie

vorn am Wagen/Gerät

z przodu samochodu/aparatu

5. vorn (an der Spitze):

vorn

na przedzie

vorn liegen

leżeć z przodu

glej tudi vor

I . vo̱r [foːɐ̯] PREDL. +daj.

1. vor (räumlich, zeitlich):

vor ihr

przed nią

vor dem [o. vorm] Haus

przed domem

vor drei Tagen/einer Woche

przed trzema dniami/tygodniem

das war schon vor Jahren

to było przed laty

vor jdm ins Ziel kommen

docierać [dov. obl. dotrzeć] przed kimś do celu

vor dem Urlaub

przed urlopem

eine Reihe vor mir

rząd m. spol przede mną

zehn Kilometer vor Münster

dziesięć kilometrów przed Münster

vor Gericht erscheinen

stawać [dov. obl. stanąć] przed sądem

etw vor Zeugen erklären

wyjaśniać [dov. obl. wyjaśnić] coś w obecności świadków

vor Publikum musizieren

muzykować przed publicznością

sie ging vor ihm her

ona szła przed nim

eine Herde vor sich daj. her treiben

pędzić stado przed sobą

eine Binde vor den Augen tragen

nosić opaskę na oczach

täglich acht Stunden vor dem Bildschirm sitzen

codziennie osiem godzin siedzieć przed telewizorem

was glauben Sie eigentlich, wen Sie vor sich haben? pog.

co pan/pani sobie właściwie wyobraża, [że] kogo ma pan/pani przed sobą!

vor Christi Geburt

przed narodzeniem Chrytusa

vor unserer Zeit

przed naszą erą

es ist fünf [Minuten] vor drei

jest za pięć [minut] trzecia

sie wird vor fünf Uhr nicht zurück sein

ona przed piątą nie wróci

ich glaube, ich bin vor Ihnen dran

myślę, że jestem przed panem/panią

wir haben die ganze Arbeit noch vor uns

jeszcze mnóstwo pracy przed nami

vor kurzem

niedawno

2. vor (bedingt durch):

vor Angst/Kälte zittern

drżeć ze strachu/z zimna

vor Freude

z radości

starr vor Schreck

zdrętwiały ze strachu

vor Wut rot

czerwony ze złości

vor Schmerzen nicht schlafen können

nie móc spać z bólu

3. vor (über):

das hat Vorrang vor anderen Dingen

to ma pierwszeństwo przed innymi rzeczami

vor allem

przede wszystkim

4. vor (gegen, gegenüber):

Angst vor jdm haben

bać się kogoś

Schutz vor etw daj. suchen

szukać schronienia przed czymś

sich vor jdm schämen

wstydzić się przed kimś

sich vor jdm/etw schützen

chronić [dov. obl. s‑] się przed kimś/czymś

jdn vor jdm warnen

ostrzegać [dov. obl. ostrzec] kogoś przed kimś

vor etw davonlaufen

uciekać [dov. obl. uciec] przed czymś

II . vo̱r [foːɐ̯] PREDL. +tož.

1. vor (räumlich):

vor das [o. vors] Haus gehen

wyjść przed dom

vor das [o. vors] Publikum treten

występować [dov. obl. wystąpić] przed publicznością

stell die Sachen vor das [o. vors] Haus

wystaw rzeczy przed dom

vor eine Mauer prallen

uderzyć w mur

er pfiff vor sich hin

on gwiżdże sobie

vor sich hin gehen

iść [dov. obl. pójść] przed siebie

vor sich hin summen

mruczeć sobie [pod nosem]

2. vor (direkt gegen):

den Tisch vor die Wand stellen

stawiać [dov. obl. postawić] postawić stół pod ścianą

der Sessel kommt vor den [o. vorn] Fernseher

fotel m. spol stanie przed telewizorem

jdn vor ein Ultimatum stellen

stawiać [dov. obl. postawić] komuś ultimatum

sich vor jdn stellen fig

stawać [dov. obl. stanąć] w obronie kogoś

III . vo̱r [foːɐ̯] PRISL.

vor und zurück

w przód i w tył

zwei Schritte vor!

dwa kroki w przód!

Freiwillige vor!

ochotnicy m. spol mn. wystąp!

Zọrn <‑[e]s, brez mn. > [tsɔrn] SAM. m. spol

Zorn

gniew m. spol

Zorn (heftig)

złość ž. spol

jdn packt der Zorn

kogoś ogarnia złość

sein Zorn hat sich gelegt

[on] ochłonął z gniewu

auf jdn einen Zorn haben

gniewać się na kogoś

im Zorn

w gniewie [lub złości]

jdn in Zorn bringen

rozgniewać kogoś

in Zorn geraten

wpadać [dov. obl. wpaść] w gniew

Gạrn <‑[e]s, ‑e> [garn] SAM. sr. spol

1. Garn:

Garn (Faden)

nić ž. spol

Garn (Zwirn)

przędza ž. spol

2. Garn:

Garn (Netz)

sieć ž. spol

Garn (Vogelgarn)

sidło sr. spol

jdm ins Garn gehen

wpaść w czyjeś sidła

gọsspren. pravopis [gɔs] GLAG. preh. glag., brezos., gọßst. pravopis GLAG. preh. glag., brezos.

goss pret. von → gießen

glej tudi gießen

I . gi̱e̱ßen <gießt, goss, gegossen> [ˈgiːsən] GLAG. preh. glag.

1. gießen (begießen):

gießen Pflanzen

podlewać [dov. obl. podlać]

2. gießen (schütten):

Wasser auf/über etw tož. gießen

wylewać [dov. obl. wylać] wodę na coś

3. gießen (hineingießen):

gießen

wlewać [dov. obl. wlać]

gießen

nalewać [dov. obl. nalać]

[das Glas] voll gießen

napełniać [dov. obl. napełnić] [szklankę]

sie goss sich daj. noch etwas Wein ins Glas

dolała sobie do kieliszka jeszcze trochę wina

4. gießen (herstellen, formen):

gießen Kerzen, Glocken, Statue, Glas

odlewać [dov. obl. odlać]

etw [in Bronze] gießen

odlać coś [z brązu]

II . gi̱e̱ßen <gießt, goss, gegossen> [ˈgiːsən] GLAG. brezos. pog.

es gießt [in Strömen]

leje [jak z cebra] pog.

Tọ̈rn <‑s, ‑s> [tœrn] SAM. m. spol

1. Törn (Segeltörn):

Törn

rejs m. spol żaglówką

2. Törn (Turnus):

Törn

okres m. spol służby na okręcie

I . grü̱n [gryːn] PRID.

1. grün (unreif, frisch):

grün Farbe, Tomaten, Ampel

zielony

grüne Bohnen

zielona fasola ž. spol mn.

grüner Salat

zielona sałata ž. spol

grüne Grenze

zielona granica ž. spol

Grüner Punkt ÖKOL

Zielony Punkt m. spol

grün werden

zielenieć [dov. obl. po‑]

grün werden (Baum)

zielenić [dov. obl. za‑] się

vom grünen Tisch aus fig

zza biurka fig

jdn grün und blau schlagen pog.

stłuc kogoś na kwaśne jabłko pog.

sich grün und blau ärgern pog.

sinieć [dov. obl. z‑] ze złości

2. grün slabš. (unerfahren):

ein grüner Junge

szczaw m. spol

er ist noch grün hinter den Ohren pog.

on ma jeszcze mleko pod nosem

3. grün pog. (nicht wohlgesinnt):

sich daj. nicht grün sein

nie lubić się

dieser Typ ist mir nicht grün

ten gość m. spol mi nie pasuje

4. grün (ökologisch, alternativ):

grün Politik, Bewegung

ekologiczny

grün Politiker, Wähler

zielony

II . grü̱n [gryːn] PRISL.

grün sich kleiden, streichen, unterstreichen:

grün

na zielono