Prevodi za „zebrałem“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

gebra̱ten [gə​ˈbraːtən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

gebraten pp von braten

glej tudi braten

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] GLAG. preh. glag.

etw [in der Pfanne] braten

smażyć [dov. obl. u‑] coś [na patelni]

etw [im Backofen] braten

piec [dov. obl. u‑] coś [w piekarniku]

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] GLAG. nepreh. glag.

braten (gar werden, in der Pfanne)

smażyć [dov. obl. u‑] się

braten (im Backofen)

piec [dov. obl. u‑] się

Jeru̱salem <‑s, brez mn. > [je​ˈruːzalɛm] SAM. sr. spol

Jerusalem

Jeruzalem sr. spol ur. jez.

Jerusalem

Jerozolima ž. spol

Methu̱salem <‑[s], ‑s> [me​ˈtuːzalɛm] SAM. m. spol

Methusalem

Matuzalem m. spol

Methusalem

Metuszelach m. spol

fraza:

[so] alt wie Methusalem sein pog.

być starym jak Matuzalem

[so] alt wie Methusalem sein pog.

osiągnąć matuzalowy wiek

Ze̱bra <‑s, ‑s> [ˈtseːbra] SAM. sr. spol ZOOL.

Zebra

zebra ž. spol

zerebra̱l [tsere​ˈbraːl] PRID. MED.

zerebral

mózgowy

Emblem <‑[e]s, ‑e [o. ‑ata]> [ɛm​ˈbleːm, ã​ˈbleːm] SAM. sr. spol

1. Emblem (Hoheitszeichen):

Emblem

godło sr. spol

2. Emblem (Sinnbild):

Emblem

emblemat m. spol

Libera̱le(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SAM. mf dekl wie prid.

Liberale

liberał m. spol

Zentra̱le <‑, ‑n> [tsɛn​ˈtraːlə] SAM. ž. spol

1. Zentrale:

Zentrale (zentrale Stelle: einer Firma)

główna siedziba ž. spol

Zentrale (einer Organisation)

centrala ž. spol

2. Zentrale (Telefonzentrale: eines Unternehmens):

Zentrale

centrala ž. spol telefoniczna

gebrạcht [gə​ˈbraxt] GLAG. preh. glag.

gebracht pp von bringen

glej tudi bringen

brịngen <bringt, brachte, gebracht> [ˈbrɪŋən] GLAG. preh. glag.

1. bringen (tragen):

bringen

przynosić [dov. obl. przynieść]

etw mit sich bringen

przynieść coś ze sobą

ein Kind zur Welt bringen

urodzić dziecko

2. bringen (servieren):

bringen

serwować [dov. obl. za‑]

das Essen auf den Tisch bringen

podać jedzenie

3. bringen (wegbringen):

bringen

odnosić [dov. obl. odnieść]

4. bringen (vermitteln):

bringen Nachricht

przekazać

jdm etw nahe bringen fig

przybliżać [dov. obl. przybliżyć] coś komuś

das sollte man zu Papier bringen

to powinno się przelać na papier

5. bringen:

bringen (befördern)

transportować [dov. obl. prze‑]

bringen (Fahrer)

dowozić [dov. obl. dowieźć]

seine Ware an den Mann bringen pog.

sprzedać towar

etw auf den Markt bringen

wypuszczać [dov. obl. wypuścić] coś na rynek

6. bringen (begleiten):

jdn zur Tür bringen

odprowadzać [dov. obl. odprowadzić] kogoś do drzwi

soll ich dich nach Hause bringen?

odprowadzić cię do domu?

7. bringen pog.:

bringen (darbieten, veröffentlichen) (Artist)

prezentować [dov. obl. za‑]

bringen (Schauspieler)

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

bringen (Theater)

wystawiać [dov. obl. wystawić]

bringen (Kino)

wyświetlać [dov. obl. wyświetlić]

bringen (Fernsehen)

emitować [dov. obl. wy‑]

bringen (Zeitung)

publikować [dov. obl. o‑]

was bringt das Fernsehen/Kino heute?

co dziś leci w telewizji/kinie? pog.

die Zeitung hat nichts darüber gebracht

gazeta ž. spol nic nie napisała na ten temat

8. bringen (bescheren):

bringen Regen, Ernte

przynosić [dov. obl. przynieść]

9. bringen (versetzen):

jdn in Bedrängnis bringen

pogrążyć kogoś w opresji

du hast ihn in Verlegenheit gebracht

zakłopotałeś go

jdn zum Weinen bringen

doprowadzać [dov. obl. doprowadzić] kogoś do płaczu

du bringst mich immer zum Lachen

ty mnie zawsze rozśmieszasz

jdn aus dem Konzept bringen

zbić kogoś z tropu

er war nicht aus der Fassung zu bringen

nie dał się wyprowadzić z równowagi

die gemeinsame Tätigkeit hat sie einander nahe gebracht

wspólna działalność ž. spol ich zbliżyła

jdn auf die Palme bringen pog.

rozwścieczać [dov. obl. rozwścieczyć] kogoś

jdn auf Touren bringen pog.

podniecać [dov. obl. podniecić] kogoś

10. bringen (schicken):

es ist Zeit, die Kinder ins Bett zu bringen

czas położyć dzieci spać

jdn vor Gericht bringen

stawiać [dov. obl. postawić] kogoś przed sądem

du wirst mich noch unter die Erde [o. ins Grab] bringen pog.

wpędzisz mnie do grobu

sie wollen sie unbedingt unter die Haube bringen šalj. pog.

koniecznie chcą ją wydać za mąż

11. bringen (rauben):

jdn um den Schlaf bringen

wyrwać kogoś ze snu

du wirst mich noch um den Verstand bringen!

ty mnie jeszcze przyprawisz o utratę rozumu!

jdn ums Leben bringen

pozbawić kogoś życia

jdn um die Ecke bringen pog.

zamordować kogoś

jdn um Haus und Hof bringen

pozbawić kogoś wszystkiego

12. bringen (lenken):

das Gespräch auf jdn/etw bringen

skierować rozmowę na kogoś/coś

13. bringen a. FINAN. (einbringen):

bringen Geld, Ertrag, Gewinn

przynosić [dov. obl. przynieść]

das Bild brachte 100 Euro

obraz sr. spol przyniósł 100 euro

diese Wertpapiere werden hohe Zinsen bringen

te papiery m. spol mn. wartościowe przyniosą wysokie odsetki

was bringt das? pog.

co to da?

das bringt nichts pog.

to się na nic nie zda pog.

14. bringen pog. (bewegen):

etw nicht von der Stelle bringen

nie móc ruszyć czegoś z miejsca

15. bringen (veranlassen):

jdn dazu bringen etw zu tun

skłonić kogoś do zrobienia czegoś

du bringst mich nicht dazu, das zu tun

nie skłonisz mnie do zrobienia tego

sie hat mich erst darauf gebracht, das zu tun

skłoniła mnie do zrobienia tego

jdn so weit bringen, dass er aufgibt

nakłonić kogoś do rezygnacji

16. bringen (bewerkstelligen):

sie brachte das Auto zum Stehen

zatrzymała samochód

etw durcheinander bringen (in Unordnung bringen)

robić bałagan [dov. obl. z‑]

etw durcheinander bringen (verwechseln)

pomylić coś z czymś

etw in Ordnung bringen

porządkować coś [dov. obl. u‑]

etw an den Tag bringen

ujawniać [dov. obl. ujawnić] coś

wir werden es zur Sprache [o. auf den Tisch] bringen

będziemy o tym rozmawiać

17. bringen (Erfolg haben, erreichen):

es zu etwas [o. es weit] bringen

wiele osiągnąć

es zu nichts bringen

niczego nie osiągnąć

er hat es weit gebracht in seinem Leben [o. er hat es in seinem Leben zu etwas gebracht]

doszedł do czegoś w swoim życiu

sie brachte es auf 105 Jahre pog.

dożyła 105 lat

es auf eine Zwei in Deutsch bringen pog.

dostać czwórkę z niemieckiego pog.

seine Schäfchen ins Trockene bringen pog.

obłowić się pog.

18. bringen pog. (machen):

das kannst du doch nicht bringen!

to ci się nie uda!

19. bringen pog. (gut sein):

das bringt’s!

będzie dobrze

es [voll] bringen

potrafić coś

20. bringen pog. (funktionieren):

es nicht mehr bringen (Motor)

już nie działać

21. bringen (sich aneignen):

etw an sich tož. bringen

przywłaszczać [dov. obl. przywłaszczyć] sobie coś

nachdem er die Waffe an sich gebracht hatte, floh er

przywłaszczył sobie broń i uciekł

22. bringen (bewältigen):

etw hinter sich tož. bringen

uporać się z czymś

bringen wir es hinter uns!

skończmy to wreszcie!

23. bringen (zur Folge haben):

etw mit sich bringen

pociągać [dov. obl. pociągnąć] za sobą jakieś skutki

das wird uns noch viel Ärger bringen

to nam jeszcze napsuje krwi

das soll Glück bringen

to podobno przynosi szczęście

das bringt das Alter so mit sich

to wina ž. spol wieku

24. bringen (fertig bringen):

es nicht über sich tož. bringen, etw zu tun

nie móc się przemóc do zrobienia czegoś

etw nicht übers Herz bringen

mieć skrupuły

Gebra̱u̱ch¹ <‑[e]s, brez mn. > [gə​ˈbraʊx] SAM. m. spol

Gebrauch (das Verwenden)

używanie sr. spol

Gebrauch (eines Wortes)

użycie sr. spol

von etw Gebrauch machen

zrobić z czegoś użytek

vor Gebrauch schütteln!

przed użyciem wstrząsnąć!

übermäßiger Gebrauch

nadużywanie sr. spol

vertragsmäßiger/vertragswidriger Gebrauch PRAVO

korzystanie sr. spol [lub używanie] zgodne/sprzeczne z umową

für den eigenen Gebrauch

na własny użytek

sparsam im Gebrauch

ekonomiczny w użyciu

zum äußeren Gebrauch

do użytku zewnętrznego

aus dem Gebrauch kommen

wyjść z użycia

etw in Gebrauch haben

używać czegoś

I . gebrạnnt [gə​ˈbrant] GLAG. nepreh. glag., preh. glag., povr. glag., brezos.

gebrannt pp von brennen

II . gebrạnnt [gə​ˈbrant] PRID.

gebrannt Mandel:

gebrannt

prażony

fraza:

gebranntes Kind scheut das Feuer preg.

kto się na gorącym sparzył, ten na zimne dmucha preg.

glej tudi brennen

I . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] GLAG. nepreh. glag.

1. brennen:

brennen (in Flammen stehen) (Feuer)

płonąć

lichterloh brennen

stać w płomieniach

2. brennen:

brennen (angezündet sein) (Zigarette, Kerze)

palić się

3. brennen (sich entzünden):

nicht brennen

nie być palnym

nicht brennen (Streichholz, Kohle)

zapalić się

dürres Holz brennt gut

suche drewno sr. spol dobrze się pali

das brennt ja wie Zunder

to jest łatwopalne

4. brennen:

brennen (sehr heiß scheinen) (Sonne)

palić

5. brennen (angeschaltet sein):

brennen Licht, Herd

być włączonym

brennen Licht, Herd

palić się pog.

die Lampe brannte die ganze Nacht

lampa ž. spol paliła się całą noc

6. brennen (schmerzen):

brennen

piec

die Wunde brennt

rana ž. spol piecze

(scharf sein) auf der Zunge brennen (Gewürz)

piec [lub palić] w język

die Seife brennt in den Augen

mydło sr. spol szczypie w oczy

die Brennnessel brennt auf der Haut

pokrzywa ž. spol parzy skórę

jdm auf [o. unter] den Nägeln brennen

być pilną sprawą dla kogoś

das Geheimnis brennt mir auf der Zunge

język m. spol mnie świerzbi

7. brennen (inständig sinnen):

darauf brennen etw zu tun

palić się do zrobienia czegoś

auf Rache tož. brennen

knuć zemstę

8. brennen (ungeduldig sein):

vor Neugier brennen

umierać z ciekawości

II . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] GLAG. preh. glag.

1. brennen (rösten):

brennen Mandeln

prażyć

brennen Kaffee

palić

2. brennen (ein Produkt herstellen):

brennen Porzellan, Ziegel

wypalać [dov. obl. wypalić]

3. brennen (destillieren):

brennen Schnaps

destylować

schwarz brennen

pędzić bimber

4. brennen (härten):

brennen Ton

hartować

5. brennen (ein-, aufbrennen):

brennen Rind

piętnować

ein Loch in den Teppich brennen

wypalić dziurę w dywanie

einem Tier ein Zeichen auf das Fell brennen

oznakować zwierzę

ein Muster in einen Teller brennen

wypalić wzór na talerzu

6. brennen RAČ.:

brennen

wypalać [dov. obl. wypalić ]pog.

brennen

nagrywać [dov. obl. nagrać]

eine CD brennen

wypalić płytę

III . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] GLAG. povr. glag.

sich [an etw daj.] brennen

poparzyć się [czymś]

IV . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] GLAG. brezos.

es brennt!

pożar!

es brennt!

pali się!

fraza:

wo brennt’s denn? pog.

co się dzieje?