Prevodi za „zurücktreten“ v slovarju nemško » poljski

I . zurụ̈ck|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. zurücktreten (zurückgehen):

bitte zurücktreten!

proszę się cofnąć!

von der Bahnsteigskante zurücktreten

odsunąć się od krawędzi peronu

2. zurücktreten (seinen Rücktritt erklären):

zurücktreten

podać się do dymisji

[von seinem Amt] zurücktreten

ustąpić [z urzędu]

3. zurücktreten (rückgängig machen):

[von etw] zurücktreten

odstępować [dov. obl. odstąpić] [od czegoś]

von einem Vertrag [o. Vorhaben] zurücktreten

odstąpić od umowy [lub zamiaru]

von seinem Kaufrecht zurücktreten

zrezygnować z prawa zakupu

4. zurücktreten:

zurücktreten (weniger wichtig werden)

tracić [dov. obl. s‑] na znaczeniu

zurücktreten (in den Hintergrund treten)

schodzić [dov. obl. zejść] na dalszy plan

II . zurụ̈ck|treten GLAG. preh. glag. irr

zurücktreten → zurückschlagen2

glej tudi zurückschlagen

I . zurụ̈ck|schlagen GLAG. preh. glag. irr

1. zurückschlagen ŠPORT:

zurückschlagen Ball

odbijać [dov. obl. odbić]

er schlug den Ball an den Torwart zurück

podał piłkę z powrotem do bramkarza

2. zurückschlagen (jdn wieder schlagen):

jdn zurückschlagen

oddać komuś

jdn zurückschlagen

brać [dov. obl. wziąć] odwet na kimś

3. zurückschlagen (umschlagen):

zurückschlagen Bettdecke

odrzucać [dov. obl. odrzucić]

zurückschlagen Schleier

podnosić [dov. obl. podnieść]

4. zurückschlagen a. VOJ.:

zurückschlagen Angriff

odpierać [dov. obl. odeprzeć]

II . zurụ̈ck|schlagen GLAG. nepreh. glag. irr

1. zurückschlagen:

zurückschlagen (schlagen) (Person)

oddawać [dov. obl. oddać]

2. zurückschlagen VOJ. (Armee):

zurückschlagen

odpierać [dov. obl. odeprzeć] atak

3. zurückschlagen (sich auswirken):

zurückschlagen

mieć niekorzystny wpływ

deine Tat schlägt bestimmt auf unsere Beziehungen negativ zurück

ten czyn m. spol na pewno odbije się negatywnie na naszych stosunkach

zu̱|treten GLAG. nepreh. glag. irr

1. zutreten (einen Tritt versetzen):

zutreten

kopać [dov. obl. kopnąć]

zutreten Pferd, Esel

wierzgać [dov. obl. wierzgnąć]

... und plötzlich trat er zu

...i znienacka kopnął

2. zutreten +sein:

auf jdn/etw zutreten

postąpić ku komuś/czemuś [lub w kierunku kogoś/czegoś]

zertre̱ten* GLAG. preh. glag. irr

zertreten Käfer

z[a]deptać

zertreten Gras

podeptać

kụrz|tretenst. pravopis GLAG. nepreh. glag. irr

kurztreten → kurz

glej tudi kurz

I . kụrz <kürzer, kürzeste> [kʊrts] PRID.

1. kurz (räumlich und zeitlich):

kurz Unterbrechung, Pause

krótki

kurz Blick

przelotny

kurze Hosen

krótkie spodnie mn. [lub spodenki mn. ]

in kurzer Zeit

wkrótce

in kürzester Zeit

w najbliższym czasie

ich bleibe nur für kurze Zeit

zostaję tylko na krótko

den Kürzeren ziehen pog.

gorzej na czymś wychodzić [dov. obl. wyjść]

den Kürzeren ziehen pog.

przegrywać z czymś

2. kurz (knapp):

kurz Artikel, Bericht

zwięzły

kurz Antwort

lakoniczny

kurz Antwort

lapidarny

kurz Frage, Silbe, Vokal

krótki

mit ein paar kurzen Worten

w kilku krótkich słowach

II . kụrz <kürzer, am kürzesten> [kʊrts] PRISL.

1. kurz (nicht lang):

etw kurz schneiden

obciąć coś na krótko

ein Kleid kürzer machen

skracać [dov. obl. skrócić] sukienkę

kurz geschnitten

krótko obcięty

mit kurz geschnittenen Haaren siehst du viel besser aus

o wiele lepiej wyglądasz z krótkimi włosami

kurz treten (sich einschränken)

zaciskać [dov. obl. zacisnąć] pasa fig

kurz treten (sich schonen)

oszczędzać się

jdn kurz halten

trzymać kogoś krótko pog.

[bei etw] zu kurz kommen

wyjść źle [na czymś]

2. kurz (nicht lange):

kurz bleiben, dauern

krótko

kurz sprechen

zwięźle

kurz gesagt, ...

krótko mówiąc,...

vor/bis vor kurzem

niedawno/do niedawna

seit kurzem

od niedawna

ich habe ihn nur kurz gesehen

widziałem go krótko [lub tylko przez chwilę]

ich komme kurz vorbei

wstąpię na krótko

über kurz oder lang

prędzej czy później

kurz und schmerzlos pog.

krótko i bezboleśnie fig

kurz entschlossen

bez wahania

kurz entschlossen

długo się nie zastanawiając

es kurz machen

nie rozwodzić się

ich will es kurz machen

nie będę przeciągać [lub przedłużać]

ich will es kurz machen

nie będę się zagłębiać w temacie

sich kurz fassen

streszczać się pog.

3. kurz (wenig):

kurz vor Köln

tuż przed Kolonią

es ist kurz vor acht

dochodzi ósma

kurz nach drei

krótko po trzeciej

kurz zuvor/danach

niedługo przedtem/potem

kurz darauf

wkrótce po tym

kurz hintereinander

w krótkich odstępach [czasu]

kurz bevor/nachdem sie angekommen ist

tuż przed jej przyjściem/po jej przyjściu

kurz angebunden sein

być mrukliwym [lub szorstkim]

kurz angebunden sein

dawać oschłe odpowiedzi

kurz und bündig

krótko i zwięźle

kurz und gut

reasumując

herạn|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. herantreten (näher kommen):

[an jdn/etw] herantreten

podchodzić [dov. obl. podejść] bliżej [kogoś/czegoś]

2. herantreten (sich wenden):

[mit etw] an jdn herantreten

zwracać [dov. obl. zwrócić] się [z czymś] do kogoś

der Verein ist mit einer Bitte an die Stadt herangetreten

związek m. spol zwrócił się do miasta z prośbą

I . ạb|treten GLAG. preh. glag. irr

1. abtreten PRAVO:

seine Rechte an einen anderen abtreten

cedować [dov. obl. s‑] swoje prawa na kogoś innego

2. abtreten (überlassen):

abtreten Amt, Funktion, Geschäft

przekazywać [dov. obl. przekazać]

abtreten Staatsterritorium

odstępować [dov. obl. odstąpić] [innemu państwu]

3. abtreten (abnutzen):

abtreten Teppich

wydeptać

abtreten Schuhe

schodzić

abtreten Absätze

zdzierać [dov. obl. zedrzeć]

4. abtreten (durch Treten entfernen):

abtreten Schnee, Schmutz

wycierać [dov. obl. wytrzeć]

sich daj. die Schuhe an der Fußmatte abtreten

wytrzeć buty na wycieraczce

II . ạb|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. abtreten a. THEAT (abgehen):

[von der Bühne] abtreten

schodzić [dov. obl. zejść] [ze sceny]

2. abtreten POLIT.:

abtreten

ustępować [dov. obl. ustąpić]

3. abtreten pog. (sterben):

abtreten

zejść z tego świata ur. jez.

4. abtreten VOJ.:

abtreten

odmaszerować

I . ạn|treten GLAG. preh. glag. irr

1. antreten (festtreten):

antreten

udeptywać [dov. obl. udeptać]

die Erde um die Bäume herum antreten

udeptać ziemię wokół drzew

2. antreten (energisch den Anlasser betätigen):

antreten Motorrad

wprawiać [dov. obl. wprawić] w ruch

antreten Motorrad

zapalać [dov. obl. zapalić]

3. antreten (beginnen):

den Heimweg antreten

wyruszać [dov. obl. wyruszyć] do domu

eine Reise antreten

rozpocząć [lub udać się w] podróż

eine Stelle antreten

obejmować [dov. obl. objąć] posadę

eine Strafe antreten

rozpoczynać [dov. obl. rozpocząć] odbywanie kary

4. antreten (übernehmen):

antreten Amt

obejmować [dov. obl. objąć]

antreten Erbe

dziedziczyć [dov. obl. o‑]

jds Nachfolge antreten

przejmować [dov. obl. przejąć] czyjeś obowiązki

II . ạn|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. antreten:

antreten (sich aufstellen) (Soldaten)

ustawiać [dov. obl. ustawić] się

[im Hof] antreten (Häftlinge)

zbierać [dov. obl. zebrać] się [na dziedzińcu]

in Reihen antreten

stawać [dov. obl. stanąć] w szeregu

sie sind in Zweierreihen angetreten

[oni] stanęli w dwuszeregu

2. antreten (erscheinen):

[zum Wettkampf] antreten

stawać [dov. obl. stanąć] [do zawodów]

gegen jdn antreten (Sportler)

rywalizować [lub walczyć] z kimś

zum Dienst/zur Arbeit antreten

stawiać [dov. obl. stawić] się na służbę/do pracy

bei einer Firma als Arbeiter antreten

stawić się do pracy w jakiejś firmie

A̱u̱ftreten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

1. Auftreten (Benehmen):

Auftreten

zachowanie sr. spol

ein sicheres Auftreten haben

zachowywać się pewnie

2. Auftreten (Erscheinen: einer Person, Krankheit):

Auftreten

pojawienie sr. spol się

I . a̱u̱s|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. austreten:

austreten (nach außen treten) (Flüssigkeit)

wyciekać [dov. obl. wyciec]

austreten (Gas)

ulatniać [dov. obl. ulotnić] się

austreten (Blut)

ciec

austreten (Blut)

cieknąć

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

austreten pog.

wychodzić [dov. obl. wyjść]

pog. ich muss austreten

muszę wyjść pog.

3. austreten (ausscheiden):

austreten

występować [dov. obl. wystąpić]

aus einer Partei/Kirche austreten

wystąpić z partii/Kościoła

aus einem Verein austreten

wystąpić ze stowarzyszenia

II . a̱u̱s|treten GLAG. preh. glag. irr

1. austreten (auslöschen):

ein Feuer austreten

zgasić ogień

eine Zigarettenkippe austreten

zadeptać niedopałek

2. austreten (abnutzen):

austreten Treppenstufen

wydeptać

austreten Schuhe

rozchodzić

vertre̱ten* GLAG. preh. glag. irr

1. vertreten (vorübergehend jds Aufgaben übernehmen):

vertreten Kollegen

zastępować [dov. obl. zastąpić]

jds Stelle vertreten

zastępować kogoś

sich durch jdn vertreten lassen

być przez kogoś reprezentowanym

2. vertreten a. PRAVO (repräsentieren):

vertreten Angeklagten

reprezentować

sich selbst vertreten

reprezentować się samemu

[nicht] vertreten sein

[nie] być reprezentowanym

stark/schwach vertreten sein

być silnie/słabo reprezentowanym

3. vertreten (verfechten):

vertreten Ansicht, These

bronić

etw zu vertreten haben

być za coś odpowiedzialnym

4. vertreten pog. (bewegen):

sich daj. die Beine vertreten

rozprostować kości

sich daj. die Füße vertreten

rozprostować kości

5. vertreten (verstauchen):

vertreten

zwichnąć

sich daj. den Fuß vertreten

zwichnąć sobie nogę

vo̱r|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. vortreten (nach vorn treten):

vortreten

występować [dov. obl. wystąpić] naprzód

2. vortreten pog.:

vortreten (vorstehen) (Augen, Ader)

wychodzić [dov. obl. wyjść] na wierzch

I . a̱u̱f|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. auftreten (den Fuß aufsetzen):

leise auftreten

stąpać lekko

2. auftreten:

auftreten (eintreten) (Schwierigkeiten)

pojawiać [dov. obl. pojawić] się

auftreten (eintreten) (Schwierigkeiten)

występować [dov. obl. wystąpić]

auftreten (Verzögerungen)

następować [dov. obl. nastąpić]

ein Fehler ist aufgetreten

wystąpił błąd m. spol

3. auftreten (erscheinen):

als Zeuge auftreten

występować [dov. obl. wystąpić] jako świadek m. spol

4. auftreten THEAT:

auftreten (spielen) (Schauspieler)

występować [dov. obl. wystąpić]

sie ist heute zum ersten Mal aufgetreten

[ona] wystąpiła dziś po raz pierwszy

5. auftreten (sich benehmen):

arrogant/bescheiden auftreten

zachowywać [dov. obl. zachować] się arogancko/skromnie

sicher auftreten

zachowywać się pewnie

6. auftreten (handeln):

als Vermittler auftreten

pełnić rolę mediatora

II . a̱u̱f|treten GLAG. preh. glag. irr

auftreten Tür:

auftreten

otwierać [dov. obl. otworzyć] kopnięciem

ạbgetreten GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

abgetreten pp von abtreten

glej tudi abtreten

I . ạb|treten GLAG. preh. glag. irr

1. abtreten PRAVO:

seine Rechte an einen anderen abtreten

cedować [dov. obl. s‑] swoje prawa na kogoś innego

2. abtreten (überlassen):

abtreten Amt, Funktion, Geschäft

przekazywać [dov. obl. przekazać]

abtreten Staatsterritorium

odstępować [dov. obl. odstąpić] [innemu państwu]

3. abtreten (abnutzen):

abtreten Teppich

wydeptać

abtreten Schuhe

schodzić

abtreten Absätze

zdzierać [dov. obl. zedrzeć]

4. abtreten (durch Treten entfernen):

abtreten Schnee, Schmutz

wycierać [dov. obl. wytrzeć]

sich daj. die Schuhe an der Fußmatte abtreten

wytrzeć buty na wycieraczce

II . ạb|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. abtreten a. THEAT (abgehen):

[von der Bühne] abtreten

schodzić [dov. obl. zejść] [ze sceny]

2. abtreten POLIT.:

abtreten

ustępować [dov. obl. ustąpić]

3. abtreten pog. (sterben):

abtreten

zejść z tego świata ur. jez.

4. abtreten VOJ.:

abtreten

odmaszerować

brei̱t|treten GLAG. preh. glag. irr slabš. pog.

1. breittreten (bis zum Überdruss erörtern):

breittreten Thema

wałkować pog.

breittreten Geschichte, Details

rozwodzić się nad czymś

2. breittreten (weiterverbreiten):

breittreten Vorfall, Geschichte

rozgadywać [dov. obl. rozgadać ]pog.

hina̱u̱s|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

hinaustreten

wychodzić [dov. obl. wyjść]

zur [o. aus der] Tür hinaustreten

wychodzić [dov. obl. wyjść] przez drzwi

auf die Straße/in den Garten hinaustreten

wyjśćć na ulicę/do ogrodu