Prevodi za „felc“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

Fẹll <‑[e]s, ‑e> [fɛl] SAM. sr. spol

1. Fell mn. selten (Haare):

Fell

sierść ž. spol

jdm das Fell über die Ohren ziehen pog.

mydlić komuś oczy pog.

ein dickes Fell haben pog.

być twardym fig

2. Fell (Haut):

Fell

skór[k]a ž. spol

[einem Tier] das Fell abziehen

obdzierać [dov. obl. obedrzeć] skórę [ze zwierzęcia]

seine Felle wegschwimmen sehen pog.

tracić wszelkie nadzieje

ich sah meine Felle wegschwimmen pog.

moje nadzieje ž. spol mn. się rozwiały fig

Fẹls² <‑, brez mn. > [fɛls] SAM. m. spol (Gestein)

Fels

skały ž. spol mn.

der nackte Fels

nagie skały

Fẹld <‑[e]s, ‑er> [fɛlt] SAM. sr. spol

1. Feld brez mn. (offenes Gelände):

Feld

pole sr. spol

Feld

przestrzeń ž. spol

durch Feld und Wald ur. jez.

przez pola i lasy

freies Feld

otwarte [lub szczere] pole

auf freiem Feld

na otwartej przestrzeni

2. Feld (Acker):

Feld

pole sr. spol [uprawne]

das Feld bestellen

uprawiać pole

3. Feld (abgeteilte Fläche: eines Formulars, Spielbretts):

Feld

pole sr. spol

4. Feld (Gebiet, Bereich):

Feld

pole sr. spol działania

Feld

dziedzina ž. spol

ein weites Feld

niewyczerpany temat m. spol

5. Feld ŠPORT (Spielfeld):

Feld

boisko sr. spol

er führte das Feld der Verfolger an (beim Radrennen)

prowadził peleton

6. Feld PHYS:

Magnetfeld

pole sr. spol magnetyczne

7. Feld RAČ. (Teil des Datensatzes):

Feld

pole sr. spol

dynamisches Feld

pole dynamiczne

8. Feld brez mn. alt VOJ.:

Feld

pole sr. spol bitwy [lub walki]

gegen jdn zu Felde ziehen

występować [dov. obl. wystąpić] przeciwko komuś

ins Feld führen ur. jez. Argumente

przytaczać [dov. obl. przytoczyć]

ins Feld führen Gründe

podawać [dov. obl. podać]

das Feld räumen (Platz machen)

zwalniać [dov. obl. zwolnić] miejsce

fe̱hl [feːl] PRISL.

fehl am Platz sein (am falschen Ort sein)

być na niewłaściwym miejscu

fehl am Platz sein (nicht angebracht sein)

być niestosownym

I . fe̱i̱n [faɪn] PRID.

1. fein:

fein (nicht grob) Staub

drobny

fein (sehr dünn) Linie

cienki

fein (empfindlich) Gewebe, Sand

delikatny

fein (feinsinnig) Humor, Witz

subtelny

feiner Nebel

delikatna mgła ž. spol

plötzlich fiel ein feiner Regen

nagle spadł drobny deszcz m. spol

2. fein (scharf, genau):

eine feine Nase haben

mieć dobry węch

ein feines Gehör haben

mieć dobry [lub wyczulony] słuch

feine Unterschiede

subtelne różnice ž. spol mn.

feine Unterschiede

niuanse m. spol mn.

3. fein (erlesen):

fein Geruch

subtelny

fein Geschmack

wykwintny

fein Gericht

wyśmienity

das ist etw Feines

to naprawdę coś

dieser Wein ist vom Feinsten

to wino sr. spol jest najwyższej jakości

das Feinste vom Feinsten

najlepszej jakości

das Feinste vom Feinsten

najlepsze z najlepszych

4. fein pog. (anständig, nett):

fein Charakter

porządny

fein Charakter

miły

5. fein (vornehm):

fein Herr, Manieren

wytworny

du bist dir wohl zu fein dafür

jesteś pewnie na to zbyt dobry iron.

du bist dir wohl zu fein dafür

nie chcesz pewnie narazić na szwank swojej reputacji iron.

6. fein pog. (erfreulich):

fein! (sehr gut)

doskonały!

fein! (in Ordnung)

w porządku

fein, dass du wieder da bist

cieszę się, że znowu jesteś

jd ist fein heraus pog.

komuś się udało

II . fe̱i̱n [faɪn] PRISL.

1. fein (nicht grob):

fein gemahlen

drobnomielony

2. fein pog. (nett):

sei fein artig!

dobrze się sprawuj!

sei fein artig!

tylko bądź grzeczny!

3. fein (genau):

fein säuberlich

czyściutki pog.

hier lässt sich die Temperatur ganz fein einstellen

tutaj można bardzo dokładnie nastawić temperaturę

4. fein (vornehm):

er hat sich fein gemacht

wystroił się

I . fẹrn [fɛrn] PRID.

1. fern (räumlich):

fern

daleki

der Ferne Osten

Daleki Wschód m. spol

2. fern (zeitlich):

fern Vergangenheit, Zukunft

odległy

eines fernen Tages werden wir uns wieder sehen

któregoś dnia znowu się zobaczymy

II . fẹrn [fɛrn] PRISL.

fern

daleko

von fern

z daleka

fern von hier

daleko stąd

etw daj. fern

z dala od czegoś

den Kranken fern

z dala od chorych

sich von etw fern halten

trzymać się z dala od czegoś

ich hielt mich von ihr fern

trzymałem się z dala od niej

von fern betrachtet fig

patrząc z dystansu

etw liegt jdm fern fig

coś nie jest czyimś zamiarem

nichts liegt mir ferner, als ... fig

ostatnią rzeczą, którą mam na myśli [lub chciałbym zrobić] [lub na którą mam ochotę] byłoby...

das/es liegt ihm fern, [dies zu tun] fig

[on] jest daleki od tego, [by to zrobić]

es steht mir fern, das zu sagen fig

nie chcę tego mówić

etw daj. fern stehen fig

dystansować się wobec czegoś

etw daj. fern stehen fig

nie mieć z czymś styczności

einem Plan fern stehen fig

dystansować się wobec [lub odnosić się z dystansem do] jakiegoś planu

jdm fern stehen fig

nie mieć z kimś kontaktu

I . fẹst [fɛst] PRID.

1. fest (hart):

fest

stały

fest werden (Lava)

tężeć [dov. obl. s‑]

2. fest (konstant, geregelt):

fest Preis, Gehalt

stały

fest Geld, Kurs

silny

fest Geld, Kurs

stabilny

feste Kundschaft

stali klienci m. spol mn.

feste Börse

stabilna giełda ž. spol

3. fest (endgültig):

fest Angebot

wiążący

fest Termin

ustalony

fest Entschluss

mocny

fest Absicht

niezłomny

fest Plan

dokładny

es gibt dafür keine festen Regeln

nie ma na to żadnych ustalonych reguł

etw nimmt langsam feste Formen an

coś nabiera powoli konkretnych kształtów

4. fest (nicht locker):

fest Händedruck, Knoten

mocny

5. fest (ständig):

fest Anstellung, Einkommen

stały

festes Gehalt

stała pensja ž. spol

einen festen Wohnsitz haben

mieć stałe miejsce zamieszkania

er ist in festen Händen pog.

on jest w stałym związku

er hat seit einem Jahr eine feste Freundin

on od roku ma dziewczynę

in diesem Haus hat alles seinen festen Platz

w tym domu wszystko ma swoje stałe miejsce

II . fẹst [fɛst] PRISL.

1. fest (kräftig):

fest drücken

silnie

fest drücken

mocno

die Tür fest schließen

mocno zamknąć drzwi

etw fest anziehen

mocno coś pociągnąć

2. fest (nicht locker):

fest zubinden

dobrze

fest zubinden

mocno

etw fest zudrehen

mocno coś zakręcić

3. fest (nachdrücklich):

fest zusagen, glauben

święcie

das hat er fest versprochen

uroczyście przyrzekł

4. fest (eindeutig):

fest vereinbaren

jasno

fest vereinbaren

jednoznacznie

5. fest (unerschütterlich):

sie ist fest entschlossen

ona jest mocno zdecydowana

fest umrissen

dokładnie zdefiniowany [lub określony]

sich daj. etw fest vornehmen

mieć mocny zamiar coś zrobić

jdn fest anblicken

utkwić w kimś spojrzenie

jdn fest anblicken

wbić w kogoś wzrok

6. fest (dauerhaft):

jdn fest anstellen

zatrudniać [dov. obl. zatrudnić] kogoś na stałe

fest angestellt

zatrudniony na stałe

fest angelegtes Kapital

kapitał m. spol unieruchomiony [lub ulokowany terminowo]

7. fest (tief):

fest schlafen

twardo

sie hatte schon fest geschlafen

spała już twardo

sie hatte schon fest geschlafen

była już pogrążona w mocnym śnie ur. jez.

I . fẹtt [fɛt] PRID.

1. fett (fetthaltig):

fett Suppe, Haut, Haare

tłusty

fett Käse

pełnotłusty

2. fett a. slabš. (dick):

fett Person, Tier

gruby

fett Person, Tier

tłusty slabš.

fett werden a. slabš.

spaść się pog.

3. fett TIPOGRAF.:

fetter Druck

tłusty druk m. spol

4. fett (üppig):

fett Boden

żyzny

fett Gewinn

wysoki

ein fetter Brocken

tłusty kąsek m. spol fig

fette Beute machen fig

upolować niezły kąsek fig

II . fẹtt [fɛt] PRISL.

1. fett (fettreiche Speisen):

fett essen, kochen

tłusto

2. fett TIPOGRAF.:

fett gedruckt

tłustym drukiem

fi̱e̱l [fiːl] GLAG. nepreh. glag.

fiel pret. von fallen

glej tudi fallen

fạllen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. fallen (hinabfallen):

auf den Boden fallen

spadać [dov. obl. spaść] na ziemię

ins Wasser fallen

spaść do wody

vom Pferd/von der Leiter fallen

spaść z konia/drabiny

aus einem Fahrzeug/aus dem Fenster fallen

wypaść z pojazdu/przez okno

der Vorhang fällt

kurtyna ž. spol opada

auf etw tož. fallen (Blick)

padać [dov. obl. paść] na coś

durch/in etw tož. fallen (Licht)

wpadać przez coś/do czegoś

Vorsicht, fall nicht!

uważaj, nie przewróć się!

es fällt Schnee/Regen

pada śnieg m. spol /deszcz m. spol

sie ließ sich in einen Sessel fallen

opadła na fotel

er fiel ihr ins Wort

wpadł jej w słowo

sie ist nicht auf den Mund gefallen pog.

ona jest wygadana pog.

sie ist nicht auf den Kopf gefallen pog.

ona jest nie w ciemię bita pog.

2. fallen (stolpern):

über etw tož. fallen

potykać [dov. obl. potknąć] się o coś

3. fallen pog. (nicht bestehen):

durch die Prüfung fallen

oblać egzamin pog.

4. fallen:

fallen (sinken) (Wert, Preise, Fieber)

spadać [dov. obl. spaść]

die Aktien sind gefallen

kursy m. spol mn. akcji spadły

die Temperatur ist um 10 Grad gefallen

temperatura ž. spol spadła o 10 stopni

im Preis fallen

tracić na cenie

der Dollar fällt immer noch

kurs dolara ciągle spada

5. fallen (in einen Zustand geraten):

sie fiel in tiefen Schlaf

zapadła w głęboki sen

in Angst fallen

popaść w strach ur. jez.

er fällt von einem Extrem ins andere

on popada z jednej skrajności w drugą

6. fallen VOJ.:

fallen (sterben) (Soldat)

ginąć [dov. obl. z‑]

fallen (überwältigt werden) (Festung, Stadt)

padać [dov. obl. paść]

7. fallen (treffen):

auf jdn fallen (Verdacht)

paść na kogoś

auf einen Dienstag fallen

przypadać [dov. obl. przypaść] we wtorek

sein Geburtstag fällt dieses Jahr auf einen Montag

jego urodziny mn. przypadają w tym roku w poniedziałek

die Wahl fiel auf ihn

wybór m. spol padł na niego

da fiel sein Blick auf den Kalender

jego wzrok m. spol padł na kalendarz ur. jez.

8. fallen (sich plötzlich bewegen):

jdm um den Hals fallen

rzucać [dov. obl. rzucić] się komuś na szyję

die Tür fiel ins Schloss

drzwi mn. zatrzasnęły się

9. fallen PRAVO (zufallen):

an den Erben fallen

przypadać [dov. obl. przypaść] spadkobiercy

die Erbschaft fiel an die Kinder

spadek m. spol przypadł dzieciom

10. fallen:

fallen (ergehen) (Entscheidung, Urteil)

zapadać [dov. obl. zapaść]

11. fallen:

fallen (sich ereignen) (Ausgleichstreffer, Schuss)

padać [dov. obl. paść]

kurz danach fiel das Tor zum 3:0

krótko potem padła trzecia bramka ž. spol

es fielen drei Schüsse

padły trzy strzały m. spol mn.

12. fallen:

fallen (geäußert werden) (Worte)

padać [dov. obl. paść]

eine Bemerkung fallen lassen

pozwalać [dov. obl. pozwolić] sobie na uwagę

sein Name ist nicht gefallen

jego nazwisko sr. spol nie padło

darüber ist noch kein Wort gefallen

ani jedno słowo sr. spol nie zostało jeszcze powiedziane na ten temat

13. fallen (sein, sich erweisen):

jdm leicht fallen

łatwo komuś przychodzić

das fällt ihm leicht

to mu przychodzi łatwo

es fällt mir schwer das zu sagen

z trudem [lub przykrością] muszę [to] powiedzieć

Chemie ist mir nie leicht gefallen

chemia ž. spol nigdy nie była moją mocną stroną

es dürfte dir schwer fallen, das zu beweisen

mogłoby być ci ciężko to udowodnić

es ist mir sehr schwer gefallen, das zu sagen

powiedzenie tego przyszło mi z wielkim trudem

14. fallen (erfasst werden):

das fällt auch in diese Kategorie

to także należy do tej kategorii

das fällt nicht unter diese Bestimmung

to nie podpada pod ten przepis pog.

15. fallen (keine Geltung mehr haben):

[etw] fallen lassen Projekt

rezygnować [dov. obl. z‑] [z czegoś]

[etw] fallen lassen Projekt

zaniechać [czegoś]

er ließ den Plan fallen

zaniechał tego planu