Prevodi za „leefden“ v slovarju nemško » poljski

I . le̱e̱ren [ˈleːrən] GLAG. preh. glag.

1. leeren (leer machen):

leeren Glas, Behälter

opróżniać [dov. obl. opróżnić]

leeren Briefkasten

wyjmować [dov. obl. wyjąć] korespondencję

leeren Mülleimer

wynosić [dov. obl. wynieść] śmieci

2. leeren (ausleeren):

etw in etw tož. leeren Wasser

przelewać [dov. obl. przelać] coś do czegoś

etw in etw tož. leeren Pulver

przesypywać [dov. obl. przesypać] coś do czegoś

die Essensreste in den Mülleimer leeren

wyrzucić resztki jedzenia do śmieci

II . le̱e̱ren [ˈleːrən] GLAG. povr. glag. (Raum)

leeren

pustoszeć

der Saal hat sich schon geleert

sala ž. spol już opustoszała

I . le̱i̱den <leidet, litt, gelitten> [ˈlaɪdən] GLAG. nepreh. glag.

1. leiden (seelisch):

unter etw daj. leiden

cierpieć z powodu czegoś

unter der Einsamkeit leiden

cierpieć z powodu samotności

sie leidet unter ihm

[ona] cierpi z jego powodu

darunter leiden, dass ...

cierpieć dlatego, że...

2. leiden (an einer Krankheit):

an etw daj. leiden

chorować [dov. obl. za‑] na coś

an etw daj. leiden

cierpieć na coś

an Grippe leiden

chorować na grypę

an Schlaflosigkeit leiden

cierpieć na bezsenność

3. leiden (Schaden erleiden):

seine Gesundheit hat sehr gelitten

jego zdrowie sr. spol bardzo ucierpiało

die Pflanzen haben unter dem Frost gelitten

mróz m. spol zaszkodził roślinom

die Möbel leiden unter der Feuchtigkeit

wilgoć ž. spol szkodzi meblom

II . le̱i̱den <leidet, litt, gelitten> [ˈlaɪdən] GLAG. preh. glag.

1. leiden (erdulden):

leiden Not, Hunger, Durst

cierpieć

leiden Schmerzen, Schaden

doznawać [dov. obl. doznać doznać]

leiden Ängste, Pein

znosić [dov. obl. znieść]

2. leiden (mögen):

jdn/etw [gut] leiden können

lubić kogoś/coś

jdn/etw nicht [gut] leiden können

nie lubić kogoś/czegoś

ich kann sie nicht leiden..

nie znoszę jej

ich kann sie gut leiden

lubię ją

ich kann sie nicht leiden

nie cierpię jej

ich kann sie gut leiden

lubię ją

(unerträglich finden) das kann ich nicht leiden!

nie znoszę tego!

er kann es nicht leiden, wenn ...

on nie znosi, kiedy...

3. leiden (dulden):

leiden

tolerować

etw nicht leiden

nie tolerować czegoś

sie leidet niemanden um sich

ona nie toleruje nikogo obok siebie

er wird es nicht leiden, dass Sie das tun

on nie zaakceptuje pańskiego/pani czynu

er ist hier nur gelitten

jego się tutaj jedynie toleruje

beẹnden* GLAG. preh. glag., beendigen* GLAG. preh. glag. ur. jez.

beenden

skończyć

beenden

zakończyć

beenden

ukończyć

beenden RAČ. Programm

zamknąć

das System beenden RAČ.

zamknąć system

beei̱den* [bə​ˈʔaɪdən] GLAG. preh. glag.

beeiden [bə​ˈʔaɪdɪgən] GLAG. preh. glag. ur. jez.:

beeiden PRAVO, PRAVO Aussage

zaprzysięgać [dov. obl. zaprzysiąc]

Le̱i̱den <‑s, ‑> [ˈlaɪdən] SAM. sr. spol

1. Leiden meist mn. (Qualen: des Lebens, des Alltags):

Leiden

troski ž. spol mn.

Leiden

cierpienia ntpl

das Leiden Christi

Męka ž. spol Pańska

du siehst ja aus wie das Leiden Christi pog.

wyglądasz jak siedem nieszczęść pog.

2. Leiden (Krankheit):

Leiden

choroba ž. spol

er starb nach langem [o. schwerem] Leiden

zmarł po długiej [lub ciężkiej] chorobie

le̱i̱dend PRID.

1. leidend (geplagt):

leidend

cierpiący

leidend

obolały

leidend

zbolały

der Kranke warf mir einen leidenden Blick zu

chory m. spol rzucił mi pełne bólu spojrzenie

2. leidend (chronisch krank):

leidend sein

być chorym [lub schorowanym] [lub cierpiącym]

die alte Dame war sehr leidend

stara kobieta ž. spol była bardzo schorowana

I . blẹnden [ˈblɛndən] GLAG. preh. glag.

1. blenden (zu hell sein):

jdn blenden (Scheinwerfer, Licht, Sonne)

razić kogoś

2. blenden (beeindrucken):

blenden

olśniewać [dov. obl. olśnić]

blenden

oczarowywać [dov. obl. oczarować]

ihre Schönheit hat ihn geblendet

oczarowała go jej uroda ž. spol

ihre Schönheit hat ihn geblendet (täuschen) (Hass, Wut)

zaślepiać [dov. obl. zaślepić] kogoś ur. jez.

jdn [mit etw] blenden

mamić [dov. obl. o‑] kogoś [czymś]

lass dich durch seine Versprechungen nicht blenden!

nie daj się zwieść jego obietnicom!

3. blenden (blind machen):

jdn [durch etw] blenden

oślepiać [dov. obl. oślepić] kogoś [czymś]

II . blẹnden [ˈblɛndən] GLAG. nepreh. glag.

1. blenden:

blenden (zu hell sein) (Sonne)

razić

2. blenden (hinters Licht führen):

blenden

omamiać [dov. obl. omamić]

I . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] GLAG. preh. glag.

1. kleiden (stehen):

der Anzug/die Farbe kleidet ihn gut

do twarzy mu w tym garniturze/kolorze

die Bluse kleidet dich gut

w tej bluzce jest ci do twarzy

2. kleiden (etw ausdrücken):

etw in [schöne] Worte kleiden

ubierać [dov. obl. ubrać] coś w [piękne] słowa

II . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] GLAG. povr. glag. (sich anziehen)

sich dezent/auffällig kleiden

ubierać się skromnie/wyzywająco

sie kleidet sich nach der neuesten Mode

ona ubiera się zgodnie z najnowszą modą

I . lẹnken [ˈlɛŋkən] GLAG. preh. glag.

1. lenken (steuern):

lenken Fahrzeug

prowadzić

lenken Fahrzeug

kierować

lenken Schiff

sterować

lenken Flugzeug

prowadzić

lenken Flugzeug

pilotować

2. lenken (leiten):

jdn/etw lenken Menschen, Wirtschaft

kierować [lub sterować] kimś/czymś

jdn/etw lenken Staat

rządzić

jdn/etw lenken Debatte

prowadzić [dov. obl. po‑]

3. lenken (beeinflussen):

gelenkt Medien

zależny

4. lenken (richten):

seinen Blick auf jdn/etw lenken

kierować [dov. obl. s‑] swój wzrok na kogoś/coś

jds Blicke auf sich lenken

przyciągać [dov. obl. przyciągnąć] czyjść wzrok

seine Schritte heimwärts lenken

kierować [dov. obl. s‑] kroki do domu

jds Aufmerksamkeit auf etw tož. lenken

zwracać [dov. obl. zwrócić] czyjąś uwagę na coś

ein Gespräch auf ein anderes Thema lenken

kierować [dov. obl. s‑] rozmowę na inny temat

den Verdacht auf jdn lenken

rzucać [dov. obl. rzucić] na kogoś podejrzenia

II . lẹnken [ˈlɛŋkən] GLAG. nepreh. glag. (Fahrer)

lenken

kierować

nach links/rechts lenken

skręcać [dov. obl. skręcić] w lewo/prawo

lẹnzen [ˈlɛntsən] GLAG. preh. glag.

lenzen NAVT.:

lenzen Boot

wypompowywać [dov. obl. wypompować]

fraza:

es lenzent

robi się wiosna ž. spol

I . le̱ben [ˈleːbən] GLAG. nepreh. glag.

1. leben (nicht tot sein):

leben

żyć

er lebt noch

on jeszcze żyje

er lebt nicht mehr

on już nie żyje

er hat nicht mehr lange zu leben

on już długo nie pożyje

es lebe ...!

niech żyje...!

lang lebe die Königin!

niech żyje królowa ž. spol !

Gott sei Dank, er lebt [noch]!

dzięki Bogu, on [jeszcze] żyje!

man lebt nur einmal!

raz się żyje!

man lebt nur einmal!

żyje się tylko raz!

leben und leben lassen

żyć i pozwolić żyć innym

2. leben (sein Leben in bestimmter Weise verbringen):

glücklich/gesund leben

żyć szczęśliwie/zdrowo

hier lebt es sich gut

dobrze się tutaj żyje

damit kann ich leben

jakoś to przeżyję

man kann damit leben

z tym da się żyć

damit muss ich leben

muszę z tym żyć

er lebt allein

on mieszka sam

bei jdm leben

mieszkać u kogoś

er lebt über seine Verhältnisse

on żyje ponad stan

leb[e] wohl! alt

bądź zdrów!

3. leben (wohnen, seinen Wohnsitz haben):

in Danzig leben

mieszkać w Gdańsku

4. leben (seinen Lebensunterhalt von etwas bestreiten):

er lebt von seiner Rente

[on] żyje ze swojej emerytury

er lebt von seinen Eltern

[on] jest na utrzymaniu rodziców

genug zum Leben haben

mieć wystarczająco pieniędzy na życie

das ist zum Leben zu wenig und zum Sterben zu viel

to jest za mało, by przyżyć, a za dużo, by umrzeć

5. leben (sich einer Sache widmen, hingeben):

sie lebt für ihren Beruf

ona żyje dla pracy

II . le̱ben [ˈleːbən] GLAG. preh. glag. (durchleben)

sein eigenes Leben leben

żyć własnym życiem

I . le̱gen [ˈleːgən] GLAG. preh. glag.

1. legen (hinlegen):

etw auf den Tisch legen

kłaść [dov. obl. położyć] coś na stół

er legte das Buch auf den Stuhl

położył książkę na krześle

lege die Stifte in die Schublade

włóż pisaki do szuflady

sie legte ihr Baby an die Brust

przystawiła dziecko do piersi

er legte ihm den Arm um die Schultern

położył mu rękę na ramieniu

sich daj. einen Schal um den Hals legen

owinąć sobie szal wokół szyi

etw aus der Hand legen

wróżyć [dov. obl. po‑] z ręki

Karten legen

wróżyć z kart

etw beiseite legen

odkładać [dov. obl. odłożyć] coś na bok

etw in den Kühlschrank legen

wkładać [dov. obl. włożyć] coś do lodówki

jdm nahe legen etw zu tun fig

radzić [dov. obl. po‑] komuś coś zrobić

das legt die Vermutung nahe, dass ... fig

to nasuwa przypuszczenie, że...

etw offen legen form

wyjawiać [dov. obl. wyjawić] coś

etw offen legen form

ujawniać [dov. obl. ujawnić] coś

2. legen (betten):

jdn ins Bett legen

kłaść [dov. obl. położyć] kogoś do łóżka

die Kinder schlafen legen

kłaść [dov. obl. położyć] dzieci spać

3. legen:

legen (produzieren) Eier

znosić [dov. obl. znieść]

legen (verursachen) Feuer

podkładać [dov. obl. podłożyć]

4. legen GASTR. (einlegen):

etw in Marinade tož. legen

marynować [dov. obl. za‑] coś

Oliven in Öl legen

zalewać [dov. obl. zalać] oliwki olejem

5. legen (in Form bringen):

legen

układać [dov. obl. ułożyć]

Wäsche legen

układać pranie

Haare waschen und legen

myć [dov. obl. u‑] i układać [dov. obl. ułożyć] włosy

er legte die Stirn in Falten fig

zmarszczyć czoło

6. legen (befestigen):

legen Fliesen, Teppich, Bodenbelag

kłaść [dov. obl. położyć]

legen Leitungen, Kabel, Schienen

prowadzić [dov. obl. po‑]

legen Minen

podkładać [dov. obl. podłożyć]

7. legen (in den Erdboden bringen):

legen Kartoffeln

sadzić [dov. obl. za‑]

8. legen (verlegen):

legen

przekładać [dov. obl. przełożyć]

II . le̱gen [ˈleːgən] GLAG. povr. glag.

1. legen (hinlegen):

sich ins Bett legen

kłaść [dov. obl. położyć] się do łóżka

sich schlafen legen

kłaść się spać

sich in die Sonne legen

położyć się na słońcu

sich auf den Bauch/auf den Rücken/auf die Seite legen

położyć się na brzuchu/na plecach/na boku

2. legen (sich senken auf):

sich auf etw tož. legen (Staub)

osiadać [dov. obl. osiąść] na czymś

der Rauch legt sich auf die Dächer/auf die Lungen

dym m. spol osiada na dachach/w płucach

3. legen:

legen (nachlassen, sich beruhigen, aufhören) (Sturm)

przechodzić [dov. obl. przejść]

legen (Wind)

ustawać [dov. obl. ustać]

legen (Begeisterung)

opadać [dov. obl. opaść]

legen (Wut)

mijać [dov. obl. minąć]

I . le̱sen <liest, las, gelesen> [ˈleːzən] GLAG. preh. glag.

1. lesen (erfassen):

lesen

czytać [dov. obl. prze‑]

gerne Krimis lesen

pochłaniać kryminały pog.

Zeitung lesen

czytać gazetę

in der Zeitung ist zu lesen, dass ...

w gazecie można przeczytać, że...

ich lese an einem Roman von Allende

czytam powieść Allende

leicht/schwer zu lesen (Text)

przystępnie/zawile sformułowany

die Schrift ist kaum zu lesen

to pismo ledwo można odczytać

maschinell gelesen

automatycznie odczytywany

Messe lesen

czytać [dov. obl. odczytać] mszę

2. lesen (erkennen):

etw in jds Augen daj. lesen

czytać [dov. obl. wy‑] coś w czyichś oczach fig

aus seinen Zeilen las sie einen Vorwurf

w jego zdaniach wyczytała wyrzut

jdm aus der Hand lesen

wróżyć [dov. obl. wy‑] komuś z dłoni

in ihrem Gesicht war Verärgerung zu lesen

z jego twarzy można było wyczytać irytację

jds Gedanken lesen

czytać w czyiś myślach

3. lesen (ernten):

lesen Weintrauben, Beeren, Ähren

zbierać [dov. obl. zebrać]

Raupen von befallenen Bäumen lesen

zbierać [dov. obl. zebrać] gąsiennice z zaatakowanych drzew

4. lesen (sortieren):

lesen Erbsen, Obst

przebierać [dov. obl. przebrać]

II . le̱sen <liest, las, gelesen> [ˈleːzən] GLAG. nepreh. glag.

1. lesen (mit den Augen erfassen):

laut/leise lesen

czytać głośno/cicho

fließend lesen

czytać płynnie

lesen lernen

uczyć się czytać

stör mich nicht beim Lesen!

nie przeszkadzaj mi w czytaniu!

2. lesen (vorlesen):

er liest aus seinen Werken

on czyta fragmenty swoich prac

3. lesen (Vorlesungen halten):

über etw lesen

wykładać [dov. obl. wyłożyć] coś

über etw lesen

prowadzić [dov. obl. po‑] wykład z czegoś

leasen [ˈliːzən] GLAG. preh. glag.

etw leasen

brać [dov. obl. wziąć] coś w leasing

ein geleastes Auto

samochód m. spol wzięty w leasing

I . lẹcken [ˈlɛkən] GLAG. preh. glag.

lecken (mit der Zunge hinstreichen) Eis, Lutscher:

an etw daj. lecken

lizać coś

der Hund leckte ihre Hand

pies m. spol lizał [dov. obl. po‑] jej dłoń

leck mich [doch] [am Arsch]! vulg.

pocałuj mnie gdzieś! slabš. pog.

du kannst mich mal am Arsch lecken vulg.

możesz mnie w dupę pocałować vulg.

sich daj. die Finger nach etw lecken pog.

oblizywać [dov. obl. oblizać] po czymś palce

II . lẹcken [ˈlɛkən] GLAG. nepreh. glag.

lecken (undicht sein) (Schiff)

przeciekać

lecken (Behälter, Leitung)

być nieszczelnym

III . lẹcken [ˈlɛkən] GLAG. povr. glag. pog.

lecken

lizać się iron. pog.

I . le̱hnen [ˈleːnən] GLAG. preh. glag.

etw an [o. gegen] etw tož. lehnen

opierać [dov. obl. oprzeć] coś o coś

II . le̱hnen [ˈleːnən] GLAG. nepreh. glag. (gelehnt sein)

an etw daj. lehnen

być opartym o coś

III . le̱hnen [ˈleːnən] GLAG. povr. glag.

sich an [o. gegen] jdn/etw lehnen

opierać [dov. obl. oprzeć] się o kogoś/coś

sich aus dem Fenster lehnen

wychylać [dov. obl. wychylić] się z okna

da hat er sich zu weit aus dem Fenster gelehnt fig

za bardzo się wychylił fig

I . le̱hren [ˈleːrən] GLAG. preh. glag.

1. lehren (unterrichten):

lehren

uczyć

lehren

nauczać

lehren

wykładać

er lehrt Medizin in Freiburg

on wykłada medycynę we Freiburgu

2. lehren (beibringen):

jdn lehren etw zu tun

nauczyć kogoś coś robić

er lehrt die Kinder das Malen

on uczy dzieci malować

3. lehren (abbringen von):

ich werde dich schon lehren deine Freunde zu belügen!

już ja cię oduczę okłamywania przyjaciół!

dich werde ich lehren [, mich nachzuäffen]!

oduczę cię [przedrzeźniania mnie]!

II . le̱hren [ˈleːrən] GLAG. nepreh. glag.

die Erfahrung lehrt, dass ...

doświadczenie sr. spol uczy, że...

die Geschichte lehrt, dass ...

historia ž. spol uczy, że...

le̱i̱ben [ˈlaɪbən] GLAG. nepreh. glag.

... wie er/sie leibt und lebt

...w całej swej okazałości

le̱i̱hen <leiht, lieh, geliehen> [ˈlaɪən] GLAG. preh. glag.

1. leihen (verleihen):

jdm etw leihen

pożyczać [dov. obl. pożyczyć] komuś coś

kannst du mir 20 Euro leihen?

czy możesz mi pożyczyć 20 euro?

2. leihen (ausleihen):

sich daj. etw [von jdm] leihen

pożyczać [dov. obl. pożyczyć] coś [od kogoś]

ich habe mir von ihm einen Pulli geliehen

pożyczyłem od niego sweter

3. leihen ur. jez. (schenken):

jdm seine Aufmerksamkeit leihen

zwracać [dov. obl. zwrócić] na kogoś uwagę

jdm seine Aufmerksamkeit leihen

poświęcać [dov. obl. poświęcić] komuś uwagę

jdm seine Stimme leihen

oddawać [dov. obl. oddać] na kogoś głos

jdm sein Ohr leihen

słuchać [dov. obl. wy‑] kogoś

le̱i̱men GLAG. preh. glag.

1. leimen (kleben):

leimen

kleić [dov. obl. s‑]

2. leimen pog. (hereinlegen):

jdn leimen

nabierać [dov. obl. nabrać] kogoś