Prevodi za „volllabern“ v slovarju nemško » poljski

vọllabernst. pravopis <labert voll, laberte voll, vollgelabert> GLAG. preh. glag.

vollabern → labern

glej tudi labern

I . la̱bern [ˈlaːbɐn] GLAG. nepreh. glag. pog.

[über etw tož.] labern

gadać [lub paplać] [lub bredzić] [o czymś] pog.

II . la̱bern [ˈlaːbɐn] GLAG. preh. glag. slabš. pog.

labern Unsinn, Quatsch:

labern

paplać [lub gadać] głupoty pog.

Blödsinn labern

gadać bzdury

jdm die Ohren voll labern

zagadać kogoś na śmierć

vọll|jammernst. pravopis GLAG. preh. glag.

volljammern → jammern

glej tudi jammern

jạmmern [ˈjamɐn] GLAG. nepreh. glag.

1. jammern (lamentieren):

jammern

biadolić

[über etw tož.] jammern

lamentować [nad czymś]

jdm die Ohren voll jammern pog.

jęczeć komuś nad głową pog.

jdm die Ohren voll jammern pog.

suszyć komuś głowę pog.

2. jammern (verlangen):

nach jdm/etw jammern

płakać za kimś/czymś

vọlladenst. pravopis <lädt voll, lud voll, vollgeladen> [ˈfɔllaːdən] GLAG. preh. glag.

volladen → laden

glej tudi laden

I . la̱den <lädt, lud, geladen> [ˈlaːdən] GLAG. preh. glag.

1. laden (verladen) Fracht:

etw [auf den Lkw] laden

ładować [dov. obl. za‑] coś [na ciężarówkę]

(von einem Transportmittel nehmen) etw aus dem Auto laden

wyładowywać [dov. obl. wyładować] coś z samochodu

die Koffer in das/aus dem Auto laden

wkładać [dov. obl. włożyć] walizki do/wyjmować [dov. obl. wyjąć] walizki z samochodu

die Kisten aus dem Laster laden

wyładować skrzynie z ciężarówki

voll geladen

z pełnym ładunkiem

geladen haben pog. (betrunken sein)

być pijanym

zu viel geladen haben

wypić za dużo

er hat wieder schwer geladen iron. pog.

znowu za dużo wypił

2. laden (aufbürden):

Verantwortung auf sich tož. laden

obarczać [dov. obl. obarczyć] się odpowiedzialnością

alle Schuld auf sich laden

brać [dov. obl. wziąć] na siebie całą winę

eine Menge Schulden auf sich laden

obciążyć się wieloma długami

sich daj. etw auf den Hals laden

podejmować [dov. obl. podjąć] się czegoś

sich daj. etw auf den Hals laden

brać [dov. obl. wziąć] coś na swoje barki

3. laden ur. jez. (einladen):

jdn [zu einem Empfang] laden

zapraszać [dov. obl. zaprosić] kogoś [na przyjęcie]

die geladenen Gäste

zaproszeni goście m. spol mn.

4. laden PRAVO (vorladen):

laden Zeugen

wzywać [dov. obl. wezwać]

5. laden (Munition einlegen):

laden Pistole

ładować [dov. obl. za‑]

pass auf, die Waffe ist geladen

uważaj, broń ž. spol jest naładowana

6. laden (mit Strom versehen, aufladen):

laden ELEK., PHYS Batterie

ładować [dov. obl. na‑]

die Elektrode ist positiv/negativ geladen

elektroda ž. spol jest naładowana dodatnio/ujemnie

ich habe die Akkus wieder geladen

naładowałem [lub doładowałem] baterie

geladen sein pog.

być wkurzonym pog.

sieh dich vor, er ist heute total geladen pog.

uważaj, on jest dzisiaj bardzo wkurzony

7. laden RAČ.:

laden Programm, Datei

wczytywać [dov. obl. wczytać]

laden Programm, Datei

ładować [dov. obl. za‑]

II . la̱den <lädt, lud, geladen> [ˈlaːdən] GLAG. nepreh. glag.

1. laden (Munition einlegen):

selbsttätig laden

ładować automatycznie

2. laden ELEK., PHYS:

das Ladegerät lädt noch

ładowarka ž. spol jeszcze ładuje

3. laden RAČ.:

laden

ładować [dov. obl. za‑]

automatisches Laden

ładowanie sr. spol automatyczne

laden und starten

załadować i uruchomić

vọllaufenst. pravopis <läuft voll, lief voll, vollgelaufen> [ˈfɔllaʊfən] GLAG. nepreh. glag. +sein

vollaufen → voll

glej tudi voll

I . vọll [fɔl] PRID.

1. voll (gefüllt):

voll

pełny

voll Tasse

napełniony

voll Koffer

wypełniony

voll Saal

zapełniony

der Saal war voll von Leuten/voller Menschen

sala ž. spol była wypełniona ludźmi

voll werden

napełniać [dov. obl. napełnić] się

voll [mit] Wasser/Sand sein

być pełnym wody/piasku

halb voll

napełniony do połowy

voll voll

napełniony do pełna

mit vollem Mund

z pełnymi ustami

ich bin voll [bis oben hin] pog.

jestem bardzo najedzony

einen Teller voll essen

jeść [dov. obl. z‑] cały talerz

ein Gefäß voll Dreck/Mehl/Wein

naczynie sr. spol pełne odpadków/mąki/wina

brechend [o. zum Brechen] voll

pękać w szwach

ich habe die Nase voll [davon] pog.

ma tego po dziurki w nosie fig pog.

ins Volle greifen

pławić się w dostatku

aus dem Vollen schöpfen

czerpać pełnymi garściami

2. voll (bedeckt):

voll[er] Schnee/Flecken sein

być całym w śniegu/plamy

3. voll (ganz):

voll Jahr, Monat, Woche

cały

eine volle Stunde warten pog.

czekać całą godzinę

volle drei Jahre

całe trzy lata

4. voll (vollständig):

die volle Summe

cała suma ž. spol

der volle Kaufpreis

całkowita cena kupna [lub zakupu]

den vollen Preis bezahlen

płacić [dov. obl. za‑] co do grosza

in voller Ausrüstung

w pełnym wyposażeniu

in voller Uniform erscheinen

stawiać [dov. obl. stawić] się w pełnym umundurowaniu

mit dem vollen Namen unterschreiben

podpisywać [dov. obl. podpisać] się pełnym nazwiskiem

in voller Größe

w pełnej wielkości

in voller Fahrt

w pełnym biegu

in voller Fahrt

na pełnym gazie

in vollem Ernst

całkiem poważne

in vollem Ernst

z pełną powagą

in vollem Lauf

w pełnym biegu

in vollem Lauf

na pełnym gazie

in voller Schönheit a. iron.

w pełnej krasie

volle Kanne pog.

pełen dzban[ek] m. spol

jdn nicht für voll nehmen

nie traktować kogoś poważnie

in die Vollen gehen pog.

iść [dov. obl. pójść] na całość pog.

5. voll (ungeschmälert):

voll Gewissheit

całkowity

das volle Ausmaß der Katastrophe

całkowite rozmiary katastrofy

die volle Tragweite erkennen

uświadamiać [dov. obl. uświadomić] sobie pełne znaczenie

die volle Verantwortung tragen

ponosić [dov. obl. ponieść] pełną odpowiedzialność

6. voll (prall):

voll Gesicht

pełny

er ist voller geworden

[on] zaokrąglił się

7. voll (voll tönend):

voll Stimme

donośny

8. voll (dicht):

voll Bart

gęsty

volles Haar haben

mieć gęste włosy

9. voll (erfüllt):

voll

napełniony

voll[er] Freude

przepełniony radością

10. voll pog. (satt):

voll

syty

11. voll pog. (betrunken):

voll

zalany pog.

II . vọll [fɔl] PRISL.

1. voll (vollkommen):

voll ausnutzen

w pełni

voll sperren

całkowicie

voll bezahlen

płacić [dov. obl. za‑] całkowicie

voll dahinter stehen

stać całkowicie za tym

voll und ganz

zupełnie

voll und ganz

całkowicie

2. voll (mit aller Wucht):

voll aufprallen

silnie

3. voll (rückhaltlos):

voll unterstützen

hojnie

4. voll pog. (sehr, äußerst):

voll gut

wyjątkowo [lub bardzo] dobrze

jdn voll anmachen

doszczętnie kogoś zjechać pog.

voll doof sein

być totalnym idiotą

I . vollẹnden* [fɔl​ˈʔɛndən, fɔ​ˈlɛndən] GLAG. preh. glag.

vollenden Arbeit, Werk

kończyć [dov. obl. u‑]

vollenden Diskussion

kończyć [dov. obl. za‑]

vollenden Satz

kończyć [dov. obl. do‑]

vollenden Lebensalter fig

kończyć [dov. obl. u‑]

er vollendet heute sein sechzigstes Lebensjahr fig

on kończy dziś sześćdziesiąt lat

fraza:

jdn vor vollendete Tatsachen stellen

stawiać [dov. obl. postawić] kogoś przed faktem dokonanym

vor vollendeten Tatsachen stehen

być postawionym przed faktem dokonanym

II . vollẹnden* [fɔl​ˈʔɛndən, fɔ​ˈlɛndən] GLAG. povr. glag. ur. jez.

vollenden

dokonać się

vollzo̱gen GLAG. preh. glag., povr. glag.

vollzogen pp von vollziehen

glej tudi vollziehen

I . vollzi̱e̱hen* [fɔl​ˈtsiːən] GLAG. preh. glag. irr

1. vollziehen (ausführen):

vollziehen Befehl

wykonywać [dov. obl. wykonać]

vollziehen Ehe

zawierać [dov. obl. zawrzeć]

2. vollziehen PRAVO:

die vollziehende Gewalt

władza ž. spol wykonawcza

II . vollzi̱e̱hen* [fɔl​ˈtsiːən] GLAG. povr. glag. irr

vollziehen (Drama)

rozgrywać [dov. obl. rozegrać] się

vollziehen (Wandel)

dokonywać [dov. obl. dokonać] się

die Veränderung vollzog sich rasch

zmiana ž. spol dokonała się szybko

Vọlllastpren. pravopis <‑, ‑en> SAM. ž. spol TEH.

Volllast

pełne obciążenie sr. spol

Vọllbart <‑[e]s, ‑bärte> SAM. m. spol

Vollbart

broda ž. spol zakrywająca pół twarzy

vọllfett PRID.

vollfett

pełnotłusty

vọllreif PRID.

vollreif

w pełni dojrzały

Vọllverb <‑[e]s, ‑en> SAM. sr. spol LINGV.

Vollverb

czasownik m. spol samodzielny [lub pełnoznaczny]

I . vollẹndet [fɔl​ˈʔɛndət] PRID.

1. vollendet (makellos):

vollendet Eleganz

perfekcyjny

vollendet Kunstwerk

doskonały

vollendet Schönheit

skończony

2. vollendet (vorbildlich):

vollendet Gastgeber

wzorowy

3. vollendet (vollbracht):

vollendet Tatsache, Straftat

dokonany

nach vollendetem 18. Lebensjahr fig

po ukończeniu osiemnastego roku życia

II . vollẹndet [fɔl​ˈʔɛndət] PRISL.

vollendet schön:

vollendet

doskonale