poljsko » nemški

Prevodi za „poddwac“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

poddać
podawać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
podwiać
poddana: samostalnik
poddany: samostalnik
podać
podlać
podsiać
podziać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
podążać: neprehodni glagol
podołać: neprehodni glagol
podumać: neprehodni glagol
podkowa: samostalnik
oddawać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
porwać: II. prehodni glagol III. neprehodni glagol IV. pregibni glagol
pozwać
porywać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
pokiwać
polewać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
polować: neprehodni glagol

Ogledujete si podobne rezultate: podawać , poddać , pozywać , pozować , potrwać , posuwać , polować , polewać , pokiwać , porywać , pozwać , porwać , oddawać , podkowa , podumać , podołać , podążać , podziać , podsiać , podlać , podać , poddany , poddana in podwiać

poddać [poddatɕ]

poddać dov. obl. od poddawać

glej tudi poddawać

I . poddawać <poddaje; dov. obl. poddać> [poddavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. poddawać (oddawać pod czyjeś panowanie):

poddawać miasto

2. poddawać (uzależniać od jakiegoś wpływu):

poddawać kogoś/coś działaniu czegoś

jdn/etw dem Einfluss von etw aussetzen

poddawać kogoś próbie

jdn auf die Probe stellen

poddawać kogoś próbie

poddawać kogoś/coś krytyce/ocenie

jdn/etw einer Kritik/Einschätzung unterziehen

poddawać coś pod dyskusję

etw zur Diskussion stellen

poddawać coś pod głosowanie

etw zur Abstimmung bringen

3. poddawać (podsuwać):

poddawać komuś temat

jdm auf ein Thema bringen

II . poddawać <poddaje; dov. obl. poddać> [poddavatɕ] GLAG. povr. glag.

1. poddawać (kapitulować):

sich tož. ergeben

poddać się chorobie

vor der Krankheit kapitulieren

2. poddawać (rezygnować):

nie poddawać się

nicht klein beigeben pog.

nie poddawać się

sich tož. nicht unterkriegen lassen pog.

3. poddawać (wystawiać się na działanie czegoś):

poddawać się czyjemuś urokowi/wpływowi

jds Reiz/Einfluss erliegen

poddać się leczeniu

sich tož. ärztlich behandeln lassen

poddać się operacji

sich tož. einer Operation unterziehen

I . podawać <podaje; dov. obl. podać> [podavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. podawać (przybliżać):

podawać cukier, książkę

geben

podawać cukier, książkę

reichen pis. jez.

podawać lekarstwo

geben

podawać lekarstwo

podawać papier do drukarki

podawać komuś coś

podawać komuś kurtkę/płaszcz

jdm die Jacke/den Mantel halten

podawać komuś ramię

jdm den Arm geben

podawać piłkę ŠPORT

den Ball zuspielen [o. abspielen]

podawać sobie ręce

sich daj. die Hand geben

podawać sobie ręce

podać komuś pomocną [lub przyjazną] rękę [lub dłoń]

jdm eine helfende/freundschaftliche Hand reichen

2. podawać (komunikować):

podawać cenę, nazwisko

podawać cenę, nazwisko

podawać przykład

podawać przykład

geben

podawać rezultaty, wiadomość

podawać rezultaty, wiadomość

podawać do wiadomości, że...

bekannt geben, dass ...

radio co godzinę podaje wiadomości

der Rundfunk m. spol bringt [o. sendet] stündlich Nachrichten

podać coś w wątpliwość

etw in Zweifel ziehen

podać coś w wątpliwość

podać coś w wątpliwość

etw hinterfragen ur. jez.

podać coś do publicznej wiadomości

etw öffentlich bekannt geben

3. podawać (serwować):

podawać kawę, obiad

podawać kawę, obiad

podawać do stołu

es [o. das Essen] auftragen ur. jez.

4. podawać (składać):

podawać skargę

[eine] Beschwerde einreichen

podawać kogoś do sądu

jdn vor Gericht bringen

II . podawać <podaje; dov. obl. podać> [podavatɕ] GLAG. povr. glag.

podawać się za kogoś

sich tož. für jdn ausgeben

podać się do dymisji

seinen Rücktritt einreichen pis. jez.

podać się do dymisji

podwiać [podvjatɕ] dov. obl.

podwiać → podwiewać

glej tudi podwiewać

podwiewać <‑wa; pret. ‑waj; dov. obl. podwiać> [podvjevatɕ] GLAG. preh. glag.

wiatr podwiewa spódnicę

der Wind m. spol hebt den Rock hoch

poddana SAM. ž. spol

poddana → poddany

glej tudi poddany

poddany (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [poddanɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl.

poddany (-na)

Untertan(in) m. spol (ž. spol)

poddany (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [poddanɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl.

poddany (-na)

Untertan(in) m. spol (ž. spol)

podać [podatɕ]

podać dov. obl. od podawać

glej tudi podawać

I . podawać <podaje; dov. obl. podać> [podavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. podawać (przybliżać):

podawać cukier, książkę

geben

podawać cukier, książkę

reichen pis. jez.

podawać lekarstwo

geben

podawać lekarstwo

podawać papier do drukarki

podawać komuś coś

podawać komuś kurtkę/płaszcz

jdm die Jacke/den Mantel halten

podawać komuś ramię

jdm den Arm geben

podawać piłkę ŠPORT

den Ball zuspielen [o. abspielen]

podawać sobie ręce

sich daj. die Hand geben

podawać sobie ręce

podać komuś pomocną [lub przyjazną] rękę [lub dłoń]

jdm eine helfende/freundschaftliche Hand reichen

2. podawać (komunikować):

podawać cenę, nazwisko

podawać cenę, nazwisko

podawać przykład

podawać przykład

geben

podawać rezultaty, wiadomość

podawać rezultaty, wiadomość

podawać do wiadomości, że...

bekannt geben, dass ...

radio co godzinę podaje wiadomości

der Rundfunk m. spol bringt [o. sendet] stündlich Nachrichten

podać coś w wątpliwość

etw in Zweifel ziehen

podać coś w wątpliwość

podać coś w wątpliwość

etw hinterfragen ur. jez.

podać coś do publicznej wiadomości

etw öffentlich bekannt geben

3. podawać (serwować):

podawać kawę, obiad

podawać kawę, obiad

podawać do stołu

es [o. das Essen] auftragen ur. jez.

4. podawać (składać):

podawać skargę

[eine] Beschwerde einreichen

podawać kogoś do sądu

jdn vor Gericht bringen

II . podawać <podaje; dov. obl. podać> [podavatɕ] GLAG. povr. glag.

podawać się za kogoś

sich tož. für jdn ausgeben

podać się do dymisji

seinen Rücktritt einreichen pis. jez.

podać się do dymisji

podlać [podlatɕ]

podlać dov. obl. od podlewać

glej tudi podlewać

podlewać <‑wa; dov. obl. podlać [lub po‑]> [podlevatɕ] GLAG. preh. glag.

1. podlewać (nawadniać lub dodawać substancję wspomagającą wzrost):

podlewać kwiaty

podlewać warzywa nawozem

das Gemüse düngen [o. mit Dünger gießen]

2. podlewać (dodawać płynu):

podlewać pieczeń

podsiać [potɕatɕ]

podsiać dov. obl. od podsiewać

glej tudi podsiewać

podsiewać <‑wa; pret. ‑waj; dov. obl. podsiać> [potɕevatɕ] GLAG. preh. glag. AGR.

I . podziać² <‑ieje> [podʑatɕ] GLAG. preh. glag.

podziać (zgubić):

versieben pog.

verschusseln pog.

podziałem gdzieś moje okulary

ich habe meine Brille irgendwo hingetan

fraza:

nie mam gdzie tego podziać

ich weiß nicht, wohin damit pog.

nie wiedzieć, gdzie oczy podziać

nicht wissen, wohin man [vor Scham] blicken soll

II . podziać² <‑ieje> [podʑatɕ] GLAG. povr. glag.

1. podziać (zostać zgubionym):

abhanden kommen

2. podziać fig. (zniknąć):

stecken pog.

abbleiben pog.

gdzie się podziało twoje poczucie humoru?

wo ist denn dein Sinn m. spol für Humor geblieben?

nie wiem, gdzie się podziewał tyle lat

ich weiß nicht, wo er die ganzen Jahre gesteckt hat pog.

nie mieć gdzie się podziać

kein Zuhause haben

podążać <‑ża> [podow̃ʒatɕ], podążyć [podow̃ʒɨtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. podążać (pójść):

podążać za kimś

jako reżyser od lat podąża własną drogą

als Regisseur m. spol geht er seit Jahren seinen eigenen Weg

podążyć w trop[y] za kimś

jdm auf der Fährte sein

podążać w ślad za kimś/czymś

jdm auf der Spur sein

podążać za kimś/czymś wzrokiem

jdn mit Blicken folgen

2. podążać (pośpieszyć):

podążać komuś z pomocą

jdm zu Hilfe eilen

podołać <‑ła> [podowatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez.

podołać czemuś

etw bewältigen

podołać czemuś

einer S. daj. gewachsen sein

podołać trudom [życia]

Schwierigkeiten bewältigen

podumać <‑ma; pret. ‑aj> [podumatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. podumać (pomarzyć):

podumać o wakacjach

von den Ferien träumen

2. podumać (pomyśleć):

nachsinnen ur. jez.

podumał chwilę nad swoim życiem

er hat kurz über sein Leben nachgesonnen

podkowa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [potkova] SAM. ž. spol

1. podkowa (przedmiot):

Hufeisen sr. spol

2. podkowa (kształt):

Hufeisenform ž. spol

stoły ustawione w podkowę

hufeisenförmig aufgestellte Tische m. spol mn.

I . oddawać <oddaje; dov. obl. oddać> [oddavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. oddawać (zwracać):

oddawać książkę

oddawać resztę

oddawać dług, pożyczkę

oddawać dług, pożyczkę

oddawać majątek

oddawać majątek

oddać, co się komuś należy

jdm geben, was ihm zusteht

2. oddawać (przekazywać w jakimś celu):

oddawać film do wywołania

den Film entwickeln lassen

oddawać zegarek do naprawy

die Uhr reparieren lassen

oddawać krew

oddać duszę Bogu

seine Seele dem Herrn widmen

oddać komuś serce

jdm sein Herz schenken

oddać władzę [lub rządy] w czyjeś ręce

jdm die Macht übergeben [o. übertragen]

oddać głos

3. oddawać (zostawiać na przechowanie):

oddawać pieniądze, biżuterię, bagaż

oddawać pieniądze, biżuterię, bagaż

aufbewahren lassen

4. oddawać (pozostawiać pod opieką):

oddać chorego do szpitala

den Kranken ins Krankenhaus geben

oddawać kogoś pod czyjąś opiekę

jdn in jds Obhut geben

5. oddawać (przyznawać):

oddawać głos

oddawać pierwszeństwo

oddawać pierwszeństwo

oddać komuś pole

jdm das Feld räumen [o. überlassen]

oddać honory

jdm die Ehren[bezeigungen] erweisen

6. oddawać (odwzajemniać):

oddawać uścisk, pocałunek

7. oddawać (rewanżować się):

oddawać cios

zurückschlagen

8. oddawać (odzwierciedlać):

oddawać uczucia, znaczenie, podobieństwo, nastrój

fraza:

oddawać komuś przysługę

jdm einen Gefallen tun

oddać kogoś w czyjeś ręce

jdn jdm anvertrauen

oddać życie za kogoś/coś

für jdn/etw sein Leben opfern [o. hingeben]

oddać komuś rękę

die Hand fürs Leben reichen ur. jez., przest

oddać komuś rękę

II . oddawać <oddaje; dov. obl. oddać> [oddavatɕ] GLAG. povr. glag.

1. oddawać (poddawać się):

oddać się w ręce sprawiedliwości

sich tož. den Justizbehörden stellen

oddać się pod czyjeś rozkazy

sich tož. jds Befehlen unterstellen

2. oddawać:

oddawać (zgadzać się na stosunek płciowy) (kobieta)

sich tož. hingeben

3. oddawać (pogrążać się):

oddać się smutkowi/nałogowi/lenistwu

sich tož. der Trauer/der Sucht/der Faulheit hingeben [o. anheimgeben ur. jez. ]

4. oddawać (angażować się):

oddać się pracy/badaniom/rozmyślaniu

sich tož. der Arbeit/der Forschung/den Überlegungen widmen [o. verschreiben] [o. hingeben]

oddać się czemuś całym sercem

sich tož. mit ganzem Herzen etw daj. widmen [o. verschreiben]

I . porwać <‑wie; pret. ‑wij> [porvatɕ]

porwać dov. obl. od rwać , porywać

II . porwać <‑wie; pret. ‑wij> [porvatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. (podrzeć)

porwać kartkę, ubranie

porwać kartkę, ubranie

III . porwać <‑wie; pret. ‑wij> [porvatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

porwać (popędzić) (koń)

porwać (popędzić) (koń)

IV . porwać <‑wie; pret. ‑wij> [porvatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

porwać (podrzeć się) (firanka, ubranie)

glej tudi rwać , porywać

I . rwać <rwie; pret. rwij> [rvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rwać < dov. obl. ze‑> <[lub na‑]> (zrywać):

rwać kwiaty, owoce

2. rwać < dov. obl. wy‑> (wyrywać):

rwać zęby

rwać sobie włosy z głowy

sich daj. die Haare raufen

3. rwać < dov. obl. po‑>:

II . rwać <rwie; pret. rwij> [rvatɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos.

1. rwać:

rwać (boleć) (ząb, stawy)

2. rwać pog. (pędzić):

rasen pog.

III . rwać <rwie; pret. rwij> [rvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rwać:

rwać (drzeć się) (tkanina)

2. rwać:

rwać (być przerywanym) (głos, wątek)

3. rwać (bardzo chcieć czegoś):

rwać się do walki/pracy

auf den Kampf/die Arbeit brennen [o. scharf sein pog. ]

I . porywać <‑wa; dov. obl. porwać> [porɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. porywać (uprowadzać):

porywać człowieka, samolot

2. porywać (unosić):

porywać kapelusz, przedmiot

3. porywać (gwałtownie chwytać):

an sich tož. reißen

porwać kogoś w ramiona [lub objęcia]

jdn in die Arme schließen

4. porywać fig. (opanowywać):

porwała go wściekłość

ihn packte die Wut

5. porywać fig. (wzbudzać podziw):

porywać słuchaczy

II . porywać <‑wa; dov. obl. porwać> [porɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. porywać (chwycić się gwałtownie):

porwać się za głowę

sich tož. am Kopf fassen

2. porywać (zrywać się):

3. porywać (atakować):

porywać się na kogoś

sich tož. auf jdn stürzen

4. porywać (odważać się):

porywać się na coś

sich tož. an etw daj. versuchen

fraza:

porywać się z motyką na słońce pog.

die Sterne vom Himmel holen [wollen]

pozwać [pozvatɕ]

pozwać dov. obl. od pozywać

glej tudi pozywać

pozywać <‑wa; dov. obl. pozwać> [pozɨvatɕ] GLAG. preh. glag. PRAVO

pozywać kogoś do sądu

jdn vor Gericht ziehen

pozywać kogoś o coś

gegen jdn wegen etw klagen

pozywać kogoś na świadka

jdn als Zeugen vorladen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

auf Erfüllung klagen

I . porywać <‑wa; dov. obl. porwać> [porɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. porywać (uprowadzać):

porywać człowieka, samolot

2. porywać (unosić):

porywać kapelusz, przedmiot

3. porywać (gwałtownie chwytać):

an sich tož. reißen

porwać kogoś w ramiona [lub objęcia]

jdn in die Arme schließen

4. porywać fig. (opanowywać):

porwała go wściekłość

ihn packte die Wut

5. porywać fig. (wzbudzać podziw):

porywać słuchaczy

II . porywać <‑wa; dov. obl. porwać> [porɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. porywać (chwycić się gwałtownie):

porwać się za głowę

sich tož. am Kopf fassen

2. porywać (zrywać się):

3. porywać (atakować):

porywać się na kogoś

sich tož. auf jdn stürzen

4. porywać (odważać się):

porywać się na coś

sich tož. an etw daj. versuchen

fraza:

porywać się z motyką na słońce pog.

die Sterne vom Himmel holen [wollen]

pokiwać [pokivatɕ]

pokiwać dov. obl. od kiwać

glej tudi kiwać

I . kiwać <kiwa dov. obl. kiwnąć> [kivatɕ] GLAG. nepreh. glag.

kiwać głową (twierdząco)

kiwać głową (przecząco)

den Kopf schütteln

kiwać komuś głową

kiwać ręką

kiwać na kogoś ręką

jdn herbeiwinken

fraza:

kiwać głową nad kimś/czymś (rezygnacja)

den Kopf über jdn/etw schütteln

kiwać głową nad kimś/czymś (litość)

[mitleidig] den Kopf schütteln

nie kiwnąć palcem

keinen Finger rühren [o. krumm machen]

II . kiwać <kiwa> [kivatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (nabierać)

beschummeln pog.

III . kiwać <kiwa dov. obl. kiwnąć> [kivatɕ] GLAG. povr. glag.

kiwać (głowa, człowiek)

sich tož. wiegen

kiwać (głowa, człowiek)

kiwać (chwiać)

kiwać (chwiać)

kiwać (mebel)

fraza:

głowa się komuś kiwa

jdm fallen die Augen zu

głowa się komuś kiwa

jd nickt [gleich] ein

I . polewać <‑wa; dov. obl. polać> [polevatɕ] GLAG. preh. glag.

1. polewać (oblewać):

2. polewać (emaliować):

polewać naczynia

polewać naczynia

mit Email überziehen

II . polewać <‑wa; dov. obl. polać> [polevatɕ] GLAG. povr. glag. (oblewać się)

sich tož. begießen

polować <‑luje; dov. obl. po‑ [lub za‑]> [polovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. polować (zabijać dziko żyjące zwierzęta):

jagen

auf die Jagd gehen

polować na coś

2. polować pog. (starać się zdobyć):

polować na coś

eine Jagd nach etw machen

polować na coś

polować na męża

nach einem Mann jagen

od roku poluję na ten model piecyka

seit einem Jahr ist er diesem Ofen-Modell hinterher pog.

polować na sensację

Jagd auf Sensationen machen

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski