Prevodi za „chalten“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

chatten GLAG. nepreh. glag. RAČ.

chatten

czatować

chatten

rozmawiać na czacie

I . hạlten <hält, hielt, gehalten> [ˈhaltən] GLAG. preh. glag.

1. halten (festhalten):

halten

trzymać

hältst du mir mal den Hut?

przytrzymasz mi kapelusz?

sich daj. den Bauch vor Lachen halten pog.

trzymać się za brzuch ze śmiechu

was hältst du den Kopf so gesenkt, bist du müde?

dlaczego masz taką spuszczoną głowę, jesteś zmęczony?

halt den Mund! pog.

milcz!

2. halten (zum Bleiben veranlassen):

halten

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać]

bitte geh, ich halte dich nicht!

proszę idź, nie będę cię zatrzymywać!

mich hält hier nichts mehr

nic mnie tu już nie trzyma

wenn ihr Rockidol auftritt, ist sie nicht mehr zu halten

kiedy występuje jej muzyczny idol, nie można jej zatrzymać

3. halten (strecken):

die Beine ins Wasser halten

trzymać nogi w wodzie

er hielt den Arm in die Höhe

[on] uniósł rękę do góry

4. halten (tragen):

etw halten (Haken, Mauerhaken)

trzymać [lub podtrzymywać] coś

5. halten (stützen):

halten Gewölbe

podpierać

halten Gewölbe

podtrzymywać

der Pfeiler konnte die Brücke nicht mehr halten

filar m. spol nie mógł już utrzymywać mostu

6. halten (zurückhalten):

etw halten (Isolierschicht)

zatrzymywać coś

etw halten (Ventil)

nie przepuszczać czegoś

7. halten ŠPORT:

halten

bronić [dov. obl. o‑]

der Tormann hat den Ball gehalten

bramkarz m. spol obronił piłkę

8. halten (haben, besitzen):

[sich daj.] ein Tier halten

hodować zwierzę

sich daj. einen Chauffeur halten

mieć szofera

bei unserem Einkommen können wir das Auto nicht mehr halten

przy naszych dochodach nie jesteśmy już w stanie utrzymać samochodu

Anteile halten

posiadać udziały

9. halten (weiterhin haben, beibehalten):

halten Tabellenplatz, Rekord

utrzymywać [dov. obl. utrzymać]

halten Rang

zachowywać [dov. obl. zachować]

vor Müdigkeit konnte sie kaum noch die Augen offen halten

oczy jej się zamykały ze zmęczenia

diese Position wird auf die Dauer nicht zu halten sein

tej pozycji nie da się utrzymać na dłuższą metę

wir hielten Kurs auf Hamburg

wzięliśmy kurs na Hamburg

halte den Rücken gerade!

wyprostuj się!

10. halten VOJ.:

halten Festung, Stadt

utrzymywać [dov. obl. utrzymać]

die Verteidiger hielten ihre Stellungen weiterhin

obrońcy m. spol mn. utrzymali swoje pozycje

ein Land besetzt halten

okupować kraj

11. halten (aufrechterhalten):

halten Behauptung, Theorie

podtrzymywać [dov. obl. podtrzymać]

12. halten (handhaben, behandeln):

auseinanderhalten

rozróżniać [dov. obl. rozróżnić]

es [mit etw] genauso/ähnlich/anders halten

traktować [coś] tak samo/podobnie/inaczej

das kannst du halten, wie du willst

rób, jak uważasz

die Kriegsgefangenen wurden wie Vieh gehalten

jeńców wojennych traktowano jak bydło

er hält seine Kinder sehr streng

[on] trzyma swoje dzieci krótko

13. halten (farblich gestalten):

das Kinderzimmer [ganz] in Hellblau halten

pomalować pokój dziecięcy na kolor jasnoniebieski

14. halten (abhalten):

halten Rede, Ansprache

wygłaszać [dov. obl. wygłosić]

halten Vortrag, Diavortrag

prowadzić [dov. obl. po‑]

15. halten (einhalten):

halten Versprechen, Zusage

dotrzymywać [dov. obl. dotrzymać]

was man verspricht, muss man auch halten

należy dotrzymywać obietnic

der Film hält nicht, was der Titel verspricht fig

treść m. spol filmu nie do końca oddaje to, co sugeruje tytuł m. spol

16. halten (ansehen als):

etw/jdn für etw halten

uważać coś/kogoś za coś

jdn für einen Journalisten/Angeber halten

uważać kogoś za dziennikarza/zarozumialca

hältst du ihn für den Schuldigen?

uważasz, że jest winny?

ich hätte Sie für ehrlicher gehalten

myślałem, że jest pan/pani bardziej uczciwy(-a)

ich halte ihn für ziemlich intelligent

uważam go za dość inteligentnego

das halte ich nicht für möglich

uważam, że to niemożliwe

wofür halten Sie mich?

za kogo pan/pani mnie uważa?

17. halten (denken):

etw von jdm/etw halten

sądzić [lub myśleć] coś o kimś/czymś

etw/viel davon halten etw zu tun

myśleć, że dobrze byłoby coś zrobić

nichts davon halten etw zu tun

nie lubić czegoś robić

viel/nichts von jdm halten

mieć o kimś dobre/złe zdanie

von diesem Vorschlag halte ich viel

uważam, że to dobra propozycja ž. spol

vom Sparen scheint er nicht viel zu halten

wygląda na to, że [on] nie przywiązuje wagi do oszczędzania

was halten Sie davon?

co pan/pani o tym myśli?

was hieltest du davon, wenn wir heute Abend essen gingen?

co ty na to, żebyśmy dzisiaj wieczorem wyszli coś zjeść?

II . hạlten <hält, hielt, gehalten> [ˈhaltən] GLAG. nepreh. glag.

1. halten (festhalten):

kannst du mal einen Moment halten?

czy możesz przez chwilę przytrzymać?

hier, halt mal!

masz, trzymaj!

mit dem Bogen mehr nach links/nach oben halten

celować z łuku bardziej w lewo/w górę

2. halten (beherrschen):

an sich halten

panować nad sobą

ich musste an mich halten, um nicht zu lachen

musiałem panować nad sobą, żeby się nie roześmiać

3. halten:

halten (haltbar sein)

trzymać pog.

halten (Stoff)

wytrzymywać [dov. obl. wytrzymać]

halten (Konserve, Lebensmittel)

mieć długi termin przydatności

die Zwiebeln halten nicht mehr lange

cebule ž. spol mn. nie utrzymają się już długo

die Klebung hält endlich

sklejenie sr. spol wreszcie trzyma

das muss gelötet werden, sonst hält das nicht

trzeba to przylutować, inaczej nie będzie się trzymało

das Seil hat nicht gehalten

lina ž. spol nie wytrzymała

die Schuhe halten lange

te buty m. spol mn. są wytrzymałe

ihre Freundschaft hat nicht lange gehalten

ich przyjaźń ž. spol nie wytrzymała długo

4. halten:

halten (stehen bleiben) (Fahrer, Fahrzeug)

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać] się

halten Sie bitte an der Ecke

proszę zatrzymać się na rogu

halt mal, ich wollte dir noch [et]was sagen pog.

stój, chciałem ci jeszcze coś powiedzieć

5. halten (beibehalten):

Sport hält jung

sport m. spol pozwala zachować młodość

6. halten (jdm beistehen):

zu jdm halten

być po czyjejś stronie

auch in der größten Bedrängnis hat er zu mir gehalten

nawet w największych tarapatach był zawsze po mojej stronie

7. halten (Wert legen):

auf etw tož. halten

dbać o coś

auf etw tož. halten

przywiązywać do czegoś wagę

streng auf Ordnung halten

bardzo dbać o porządek

sie hält sehr auf gute Tischmanieren

[ona] przywiązuje dużą wagę do dobrych manier przy stole

auf sich halten

dbać o swoją reputację [lub dobre imię]

wer etwas auf sich hält, kann sich dort nicht sehen lassen

kto dba o swoją reputację, nie pokazuje się tam

III . hạlten <hält, hielt, gehalten> [ˈhaltən] GLAG. povr. glag.

1. halten (sich festhalten):

sich an etw tož. halten

trzymać się czegoś

2. halten (nicht verderben):

halten

nie psuć się

dieses Lebensmittel wird sich nicht lange halten

ten produkt m. spol szybko się zepsuje

3. halten METEOROL. (Schnee, Wetter):

halten

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] się

4. halten (eine Richtung verfolgen):

sich rechts halten

trzymać się prawej strony

sich nach Süden halten

kierować się na południe

5. halten (sich richten nach):

sich an ein Versprechen/die Tatsachen/Regeln halten

trzymać się obietnicy/faktów/zasad

sich an Vorschriften halten

przestrzegać przepisów

6. halten:

halten (haften) (Duft, Parfüm, Gestank)

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] się

halten (Gas, Giftstoff)

być wyczuwalnym

7. halten:

halten (sich behaupten) (Regierung)

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] się

halten (Truppen)

bronić [dov. obl. o‑] się

8. halten (eine bestimmte Haltung haben):

sich aufrecht halten

trzymać się prosto

sich im Gleichgewicht halten

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] równowagę

9. halten (einschätzen):

sich für einen Künstler/für klug halten

uważać się za artystę/mądrego

10. halten (sich an jdn wenden):

sich an jdn halten

zwracać [dov. obl. zwrócić] się do kogoś

sich an jdn halten (mit jdm in Kontakt bleiben)

trzymać się kogoś

ich halte mich lieber an ihn, weil er zuverlässig ist

wolę trzymać się jego, ponieważ można na nim polegać

in dieser Angelegenheit halten Sie sich bitte an Herrn Müller

w tej sprawie proszę zwrócić się do pana Müllera

fạlten [ˈfaltən] GLAG. preh. glag.

falten Papier, Stoff, Wäschestück:

falten

składać [dov. obl. złożyć]

die Hände [zum Gebet] falten

składać dłonie [do modlitwy]

auseinander falten

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

wạlten [ˈvaltən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

1. walten:

walten (herrschen) (Geist, Kräfte)

panować

walten (herrschen) (Geist, Kräfte)

rządzić

seines Amtes walten

pełnić swoją powinność

2. walten (üben):

Gnade walten lassen

okazywać [dov. obl. okazać] miłosierdzie

Vernunft walten lassen

kierować się rozsądkiem

I . spạlten <spaltet, spaltete, gespalten [o. gespaltet]> [ˈʃpaltən] GLAG. preh. glag.

1. spalten (in Teile trennen):

spalten Holz

rozłupywać [dov. obl. rozłupać]

der Blitz hat den Baum gespalten

piorun m. spol rozłupał drzewo

2. spalten PHYS:

spalten Atomkerne

rozszczepiać [dov. obl. rozszczepić]

3. spalten (divergieren):

gespalten sein (Auffassungen)

być podzielonym

gespaltenes Bewusstsein

rozszczepiona świadomość ž. spol

4. spalten:

spalten KEM., BIOL.

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

Enzyme spalten die Nahrung

enzymy m. spol mn. rozkładają pożywienie

II . spạlten <spaltet, spaltete, gespalten [o. gespaltet]> [ˈʃpaltən] GLAG. povr. glag.

1. spalten (sich teilen):

sich spalten

rozdwajać [dov. obl. rozdwoić] się

meine Haare spalten sich an den Spitzen

rozdwajają mi się końcówki ž. spol mn. włosów

2. spalten (Fraktionen bilden):

sich [in zwei Lager] spalten

rozpadać [dov. obl. rozpaść] się [na dwa obozy]

die Partei ist in zwei Strömungen gespalten

w partii nastąpił rozłam m. spol na dwa stronnictwa

3. spalten (sich teilen lassen):

spalten

łupać się pog.

das Holz spaltet sich gut/schlecht

drzewo sr. spol dobrze/źle się łupie

hạften [ˈhaftən] GLAG. nepreh. glag.

1. haften (die Haftung übernehmen):

für jdn/etw haften (Person)

ręczyć [lub odpowiadać] za kogoś/coś

für jdn/etw haften (Person)

poręczać [dov. obl. poręczyć] za kogoś/coś

jdm dafür haften, dass ...

zaręczać [dov. obl. zaręczyć] komuś, że...

für Garderobe wird nicht gehaftet

za garderobę nie odpowiadamy

2. haften (Haftung tragen):

haften PRAVO, WIRTSCH

odpowiadać

haften PRAVO, WIRTSCH

ręczyć

haften PRAVO, WIRTSCH

poręczać [dov. obl. poręczyć]

[mit seinem Vermögen] haften

poręczyć [swoim majątkiem]

für etwas beschränkt/unbeschränkt haften (Gesellschafter)

odpowiadać za coś w sposób ograniczony/nieograniczony

3. haften (festkleben):

[an/auf etw daj.] haften

być przyczepionym [do czegoś/na czymś]

[an/auf etw daj.] haften (Klebeband)

być przyklejonym [do czegoś/na czymś]

[an/auf etw daj.] haften (Pflaster)

trzymać się [czegoś]

[an/auf etw daj.] haften (Schmutz, Staub)

przylegać [do czegoś]

an/auf etw daj. haften bleiben

tkwić na czymś

4. haften (sich festsetzen):

[auf/an etw daj.] haften bleiben (Rauch, Geruch, Parfüm)

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] się [na czymś]

5. haften (hängen bleiben):

an jdm haften [bleiben] (Makel, Verleumdung, Verdacht)

ciążyć na kimś

6. haften (im Gedächtnis bleiben):

[jdm] haften bleiben

utkwić [komuś] w pamięci

7. haften (Bodenhaftung haben):

auf der nassen Straße gut/schlecht haften (Reifen)

mieć dobrą/złą przyczepność na mokrej drodze

hạsten [ˈhastən] GLAG. nepreh. glag. +sein ur. jez.

hasten

śpieszyć [dov. obl. po‑ ]ur. jez.

Chalet <‑s, ‑s> [ʃa​ˈleː] SAM. sr. spol švic.

Chalet

domek m. spol górski

Charter <‑s, ‑s> SAM. m. spol WIRTSCH

Charter

czarter m. spol

Charter

charter m. spol

hạ̈lften [ˈhɛlftən] GLAG. preh. glag.

hälften → halbieren

glej tudi halbieren

I . halbi̱e̱ren* [hal​ˈbiːrən] GLAG. preh. glag.

1. halbieren:

halbieren (teilen)

dzielić [dov. obl. po‑] na pół

halbieren (schneiden)

przepoławiać [dov. obl. przepołowić]

2. halbieren (um die Hälfte vermindern):

halbieren

zmniejszać [dov. obl. zmniejszyć] o połowę

II . halbi̱e̱ren* [hal​ˈbiːrən] GLAG. povr. glag.

halbieren

zmniejszać [dov. obl. zmniejszyć] się o połowę

Delten

Delten mn. od Delta

glej tudi Delta , Delta

Dẹlta² <‑[s], ‑s> [ˈdɛlta] SAM. sr. spol (griechischer Buchstabe)

Delta

delta ž. spol

Dẹlta¹ <‑s, ‑s [o. Delten]> [ˈdɛlta] SAM. sr. spol GEO

Delta

delta ž. spol

I . gẹlten <gilt, galt, gegolten> [ˈgɛltən] GLAG. nepreh. glag.

1. gelten:

gelten (gültig sein)

być ważnym

gelten (Gesetz, Vorschrift)

obowiązywać

gelten (Zahlungsmittel)

mieć wartość

die Wette gilt!

zakład stoi!

das gilt nicht!

to jest nieważne!

das gilt nicht!

to się nie liczy!

etw gelten lassen

aprobować [dov. obl. za‑] coś

Einwände gelten lassen

uznawać [dov. obl. uznać] zarzuty

2. gelten (bestimmt sein):

jdm/einer Sache gelten (Aufmerksamkeit)

skupiać [dov. obl. skupić] się na kimś/czymś

jdm/einer Sache gelten (Attentat, Schuss)

być wymierzonym przeciwko komuś/czemuś

der Anschlag galt dem Präsidenten

ten zamach m. spol był skierowany przeciw prezydentowi

3. gelten (sich beziehen):

für jdn/für etw gelten (Aussage)

dotyczyć kogoś/czegoś

und das gilt auch für dich

to odnosi się także do ciebie

die Beschränkung gilt auch für Mitglieder

to ograniczenie sr. spol dotyczy także członków

4. gelten (angesehen werden):

als zuverlässig gelten (Person)

mieć opinię [lub uchodzić za] człowieka rzetelnego

es gilt als sicher, dass ...

to pewne, że...

II . gẹlten <gilt, galt, gegolten> [ˈgɛltən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

viel/wenig gelten (Meinung)

mieć duże/niewielkie znaczenie

I . sẹlten [ˈzɛltən] PRID.

1. selten (nicht häufig):

selten Pflanze, Mineral

rzadki

2. selten:

selten (außergewöhnlich)

niezwykły

selten (merkwürdig)

dziwny

sie ist ein seltener Vogel pog.

dziwny z niej człowiek

II . sẹlten [ˈzɛltən] PRISL.

1. selten (nicht häufig):

selten vorkommen

rzadko

selten so gelacht!

uśmiałem się jak nigdy!

2. selten (besonders):

selten

nadzwyczaj

selten

szczególnie

ein selten schöner Hund

wyjątkowo ładny pies m. spol

er hat sich selten dämlich angestellt

[on] zachował się nad wyraz głupio

zẹlten [ˈtsɛltən] GLAG. nepreh. glag.

zelten

obozować [lub biwakować] pod namiotami

Hạlter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) (Besitzer: eines Fahrzeugs, Haustiers)

Halter(in)

właściciel(ka) m. spol (ž. spol)

schạlt [ʃalt] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

schalt pret. von schelten

glej tudi schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [dov. obl. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać pog.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [dov. obl. na‑] komuś od leni pog.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] pog.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

mit jdm schelten

dawać [dov. obl. dać] komuś [ostrą] reprymendę ur. jez.

mit jdm schelten

besztać [dov. obl. z‑ ][lub rugać] kogoś pog.

I . schä̱len [ˈʃɛːlən] GLAG. preh. glag.

1. schälen (Schale entfernen):

schälen Obst, Kartoffel, Ei

obierać [dov. obl. obrać]

schälen Nuss

rozłupywać [dov. obl. rozłupać]

schälen Nuss

łuskać

schälen Getreide, Reis

wyłuskiwać [dov. obl. wyłuskać]

2. schälen (herauslösen):

die Praline aus dem Papier schälen

odwijać [lub wyjmować] czekoladkę z papierka

3. schälen (etw aus etw herausschneiden):

den Knochen aus dem Schinken schälen

wyciąć kość z szynki

4. schälen (entrinden):

schälen Baum

korować

5. schälen fig (entkleiden):

das Baby aus den Windeln schälen

rozwinąć dziecku pieluchę [lub pieluszki]

II . schä̱len [ˈʃɛːlən] GLAG. povr. glag.

1. schälen:

schälen (schuppen) (Haut)

łuszczyć [dov. obl. z‑] się pog.

ich schäle mich an den Beinen

skóra ž. spol na nogach mi się łuszczy pog.

ihre Nase schält sich

skóra m. spol na nosie jej się łuszczy pog.

2. schälen fig pog. (sich entkleiden):

sie schälte sich aus dem Mantel

zrzuciła płaszcz

I . hạ̈rten [ˈhɛrtən] GLAG. preh. glag. (hart machen)

härten Metall

hartować

härten Fett

utwardzać [dov. obl. utwardzić]

II . hạ̈rten [ˈhɛrtən] GLAG. nepreh. glag.

härten (hart werden) (Stahl)

hartować się

härten (Beton)

twardnieć

III . hạ̈rten [ˈhɛrtən] GLAG. povr. glag.

sich [durch Sport] härten

hartować [dov. obl. za‑] się [przez uprawianie sportu]