Prevodi za „vend“ v slovarju nemško » poljski

Ve̱ne <‑, ‑n> [ˈveːnə] SAM. ž. spol ANAT.

Vene

żyła ž. spol

ụnd [ʊnt] VEZ.

1. und (verbindend):

du und ich

ty i ja

Mutter und Tochter

matka ž. spol i córka ž. spol

und so weiter

i tak dalej

sei so gut und hilf mir!

bądź tak dobry i pomóż mi

2. und MATH pog. (plus):

und

plus

eins und eins ist zwei

jeden plus [lub dodać] jeden równa się dwa

3. und (als Ausdruck der Intensivierung):

schöner und schöner werden

stawać się coraz piękniejszym

sie redet und redet

[ona] wciąż gada i gada pog.

aus diesem und jenem Grund

z tego czy innego powodu

der und Lehrer? iron., slabš.

on nauczycielem? iron.

hat es dir gefallen? – und ob/wie! pog.

podobało ci się? – jeszcze jak!

4. und (dann):

und

wówczas

wage das nur, und es setzt was!

tylko spróbuj, to zobaczysz!

noch eine freche Bemerkung, und es knallt!

jeszcze jedna bezczelna uwaga ž. spol i będzie źle!

5. und (aber):

du schläfst, und ich soll arbeiten?

ty śpisz, a ja mam pracować?

6. und (selbst wenn):

und sei es noch so spät

choćby było nie wiem jak późno

und wenn du noch so schreist

choćbyś nie wiem jak krzyczał

und wenn es [auch] stürmt und schneit, wir müssen weiter

choćby grzmiało i śnieżyło, musimy iść dalej

und wenn schon!

choćby nawet!

7. und pog. (als Einleitung von kurzen Fragen):

und warum/warum nicht?

a dlaczego/dlaczego nie?

und was hat er dann gesagt?

i co [on] wtedy powiedział?

und? seid ihr fertig geworden?

i co? jesteście już gotowi

[na] und?

[no] i co [z tego]? pog.

Fụnd¹ <‑[e]s, ‑e> [fʊnt] SAM. m. spol (Fundstück)

Fund

znalezisko sr. spol

Hạnd <‑, Hände> [hant, pl: ˈhɛndə] SAM. ž. spol

1. Hand (Körperteil):

Hand

ręka ž. spol

jdm die Hand geben ur. jez.

podawać [dov. obl. podać] komuś rękę

etw zur Hand nehmen ur. jez.

brać [dov. obl. wziąć] coś do ręki

etw in die Hand nehmen

wziąć coś w rękę

etw in die Hand nehmen fig Leben, Sachen

brać w swoje ręce fig

etw aus der Hand legen

odkładać [dov. obl. odłożyć] coś

mit der flachen Hand

otwartą dłonią

in die Hände klatschen

klaskać w dłonie

in die Hände klatschen

bić brawo

jdm etw in die Hand drücken

wciskać [dov. obl. wcisnąć] coś komuś do ręki

jdm aus der Hand lesen

wróżyć [dov. obl. po‑] komuś z ręki

jdm die Hand auflegen

nakładać [dov. obl. nałożyć] na kogoś ręce

von Hand genäht

uszyty ręcznie

von Hand verarbeiten

przetwarzać [dov. obl. przetworzyć] ręcznie

ein gutes Blatt auf der Hand haben a. fig

mieć asa w rękawie fig

Hände weg!

precz z łapami! pog.

Hände hoch!

ręce do góry!

an Hand einer Sache

na podstawie czegoś

man konnte die Hand nicht vor den Augen sehen

ciemno, choć oko wykol [lub jak w grobie]

Hand und Fuß haben

mieć ręce i nogi

der Plan hat weder Hand noch Fuß

plan m. spol nie trzyma się kupy

sich mit Händen und Füßen wehren pog.

bronić się rękami i nogami pog.

sich mit Händen und Füßen verständigen pog.

porozumiewać się rękami i nogami

die Hände über dem Kopf zusammenschlagen pog.

załamywać [dov. obl. załamać] ręce

von der Hand in den Mund leben

żyć z dnia na dzień

die Hand im Spiel haben

maczać w czymś palce

seine Hände in Unschuld waschen ur. jez.

umywać ręce fig

aus erster/zweiter Hand

z pierwszej/drugiej ręki

freie Hand haben

mieć wolną rękę

etw von langer Hand planen

planować coś od dawna

zwei linke Hände haben pog.

mieć dwie lewe ręce fig pog.

jds rechte Hand sein

być czyjąś prawą ręką fig

eine Hand voll (von Reis)

garść ž. spol

eine Hand voll (von Leuten)

garstka ž. spol fig pog.

alle Hände voll zu tun haben pog.

mieć pełne ręce roboty

Hand anlegen

przykładać [dov. obl. przyłożyć] rękę

ich muss selbst Hand anlegen

sam muszę się za to zabrać

an jdn Hand anlegen

posunąć się wobec kogoś do rękoczynów

wehe, du legst Hand an mich!

tylko spróbuj podnieść na mnie rękę!

tausend Euro [bar] auf die Hand bekommen pog.

dostać na rękę tysiąc euro [gotówką] pog.

etw fällt jdm in die Hände

coś wpada komuś w ręce

etw aus der Hand geben (jdm anvertrauen) Buch

wypuszczać [dov. obl. wypuścić] coś z ręki

etw aus der Hand geben (verzichten) Amt

rezygnować [dov. obl. z‑] z czegoś

jdm die Hand darauf geben

przysiąc z ręką na sercu

jdm zur Hand gehen

pójść komuś na rękę

mit etw Hand in Hand gehen

iść z czymś w parze [lub ręka w rękę]

jdn an der Hand haben pog.

mieć kogoś na zawołanie

für etw/jdn die [o. seine] Hand ins Feuer legen

dać sobie uciąć rękę za coś/kogoś

[klar] auf der Hand liegen

być oczywistym

etw zur Hand haben

mieć coś pod ręką

zur Hand sein

być pod ręką

mit etw schnell bei der Hand sein pog.

oceniać [lub reagować] pochopnie

in die Hände spucken pog.

rwać się do pracy

in die Hände spucken pog.

zabierać się do roboty

jdn auf Händen tragen

nosić kogoś na rękach

eine Hand wäscht die andere

ręka rękę myje preg.

es lässt sich nicht von der Hand weisen, dass ...

nie można wykluczyć, że...

unter der Hand anbieten, verkaufen

spod lady pog.

unter der Hand erfahren

potajemnie

2. Hand (Seite):

linker/rechter Hand sehen Sie ...

po lewej/prawej stronie widzi pan/pani...

3. Hand (Besitz, Obhut):

in jds Hände übergehen

przechodzić [dov. obl. przejść] w czyjeś ręce

aus privater Hand

od osoby prywatnej

die öffentliche Hand

administracja ž. spol publiczna

[bei jdm] in guten Händen sein

być [u kogoś] w dobrych rękach

zu Händen [von] Herrn Peter Braun

do rąk własnych pana Petera Brauna

in festen Händen sein pog.

mieć stałego partnera/stałą partnerkę

jdm etw zu treuen Händen übergeben ur. jez.

oddawać [dov. obl. oddać] coś w dobre ręce

4. Hand (Gewalt, Entscheidungsgewalt):

jdn völlig in der Hand haben

mieć kogoś w garści

in der Hand von Entführern sein

być w rękach porywaczy

jdm in die Hände fallen (Person)

wpaść w czyjeś ręce

in jds Hand daj. liegen ur. jez.

pozostawać w czyjejś gestii ur. jez.

5. Hand brez mn. pog. ŠPORT (Handspiel bei Fußball):

Hand!

ręka!

der Schiedsrichter erkannte auf Hand

arbiter m. spol orzekł zagranie ręką

6. Hand brez mn. (Handschrift):

Hand

pismo sr. spol odręczne

Kịnd <‑[e]s, ‑er> [kɪnt] SAM. sr. spol

1. Kind (Nachkomme):

Kind

dziecko sr. spol

uneheliches Kind

dziecko nieślubne [lub pozamałżeńskie]

gemeinschaftliches Kind

wspólne dziecko małżeńskie

ein Kind [von jdm] erwarten ur. jez.

oczekiwać [czyjegoś] dziecka

ein Kind [von jdm] erwarten ur. jez.

być w ciąży [z kimś]

ein Kind bekommen

urodzić dziecko

Kind zur Welt bringen

wydawać [dov. obl. wydać] dziecko na świat

Kind zur Welt bringen

rodzić [dov. obl. u‑] dziecko

sie kriegt ein Kind pog.

ona spodziewa się dziecka

bei ihnen ist ein Kind unterwegs pog.

ich dziecko jest w drodze fig

bei ihnen ist ein Kind unterwegs pog.

oni spodziewają się dziecka

Kinder in die Welt setzen

wydać dzieci na świat

Kinder haben

mieć dzieci

ein Kind seiner Zeit sein fig

być dzieckiem swoich czasów

sie ist kein Kind von Traurigkeit pog.

ona ma pogodne usposobienie

das Kind mit dem Bade ausschütten

wylać dziecko z kąpielą fig

wir werden das Kind schon schaukeln pog.

damy sobie jakoś z tym radę

jdn an Kindes Statt annehmen alt

adoptować

jdn an Kindes Statt annehmen alt

przysposabiać [dov. obl. przysposobić]

2. Kind (Junge, Mädchen):

von Kind auf

od dziecka

sich freuen wie ein Kind

cieszyć [dov. obl. u‑] się jak dziecko

das weiß doch jedes Kind! pog.

każdy przecież o tym wie!

Kinder, Kinder! pog.

dzieci, dzieci!

Kinder, Kinder! pog.

dzieciaki! pog.

wie sag ichs meinem Kinde? pog.

jak mam go [lub ją] tego nauczyć?

das ist nichts für kleine Kinder pog.

nic ci do tego pog.

aus Kindern werden Leute

dzieci szybko dorastają

das Kind im Manne šalj.

duże dziecko fig, šalj.

sich bei jdm lieb Kind machen pog.

przymilać się do kogoś

mit Kind und Kegel šalj.

całą ferajną šalj. pog.

das Kind beim [rechten] Namen nennen

nazywać rzeczy po imieniu

ein gebranntes Kind sein

mieć przykre doświadczenia

[ein] gebranntes Kind scheut das Feuer preg.

kto się na gorącym sparzy, ten na zimne dmucha preg.

Mo̱nd <‑[e]s, ‑e> [moːnt] SAM. m. spol

1. Mond brez mn. (Erdsatellit):

Mond

Księżyc m. spol

der Mond nimmt ab/zu

księżyca ubywa/przybywa

auf dem Mond landen

lądować na księżycu

auf [o. hinter] dem Mond leben pog.

być nie w temacie pog.

seine Uhr geht nach dem Mond pog.

jego zegarek m. spol źle chodzi [lub chodzi jak chce] pog.

ich könnte ihn auf den Mond schießen pog.

mógłbym/mogłabym go wystrzelić w kosmos pog.

den Mond anbellen pog.

szczekać na kogoś slabš. pog.

vom Mond kommen [o. gefallen sein] pog.

spaść z księżyca

in den Mond gucken pog.

odchodzić [dov. obl. odejść] z kwitkiem pog.

in den Mond gucken pog.

odchodzić [dov. obl. odejść] z pustymi [lub gołymi] rękami

etw in den Mond schreiben pog.

spisywać [dov. obl. spisać] coś na straty

nach dem Mond greifen ur. jez.

chcieć [lub pragnąć] gwiazdki z nieba

2. Mond brez mn. (in wissenschaftlichem Zusammenhang):

Mond

Księżyc m. spol

3. Mond (Satellit):

Mond

księżyc m. spol

Mond

satelita m. spol

Sạnd <‑[e]s, ‑e> [zant] SAM. m. spol

Sand

piasek m. spol

fraza:

wie Sand am Meer pog.

w bród

den Kopf in den Sand stecken

chować głowę w piasek fig

jdm Sand in die Augen streuen

mydlić komuś oczy fig pog.

jdm Sand ins Getriebe pog.

biednemu zawsze wiatr m. spol w oczy [wieje] preg.

die Sache ist im Sand verlaufen pog.

sprawa ž. spol spaliła na panewce

etw in den Sand setzen pog.

zawalić coś fig pog.

auf Sand gebaut

wątpliwy

auf Sand gebaut

bez gwarancji

auf Sand gebaut

niepewny

Sụnd <‑[e]s, ‑e> [zʊnt] SAM. m. spol

Sund GEO → Meerenge

glej tudi Meerenge

Me̱e̱renge <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Meerenge

cieśnina ž. spol morska

I . wụnd [vʊnt] PRID.

wund Ferse:

wund

otarty

das Baby ist am Po wund

niemowlę sr. spol ma odparzoną pupę

fraza:

ein wunder Punkt

czuły punkt m. spol

II . wụnd [vʊnt] PRISL.

sich wund liegen

odleżeć się pog.

sich daj. den Rücken wund liegen

odleżeć sobie plecy

sich daj. die Füße wund laufen

odparzyć sobie stopy

ich habe mir die Finger wund geschrieben pog.

rozbolały mnie palce m. spol mn. od pisania

bạnd [bant] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

band pret. von binden

glej tudi binden

I . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] GLAG. preh. glag.

1. binden (zusammenbinden, fesseln):

binden Gefangenen, Hände

wiązać [dov. obl. z‑]

jdn an Händen und Füßen binden

związać komuś ręce i nogi

mir sind die Hände gebunden fig

mam związane ręce fig

2. binden (aneinander befestigen):

binden Kranz, Strauß, Besen

wiązać [dov. obl. z‑]

etw zu etw binden

związać coś w coś

Haare zu einem Zopf binden

związać włosy w warkocz

Fichtenzweige zu Kränzen binden

wiązać gałązki świerku w wieńce

3. binden (anbinden, befestigen):

jdn/etw [mit etw] an etw tož. binden Boot, Gefangenen

przywiązać kogoś/coś [czymś] do czegoś

einen Menschen mit einer Leine an einen Baum binden

przywiązać człowieka sznurem do drzewa

4. binden (zubinden):

binden Schleife, Schnürsenkel

zawiązywać [dov. obl. zawiązać]

kannst du mir bitte die Schürze hinten binden?

możesz mi proszę zawiązać z tyłu fartuch?

etw um etw binden Krawatte

zawiązać coś na czymś

ein Tuch um den Kopf binden

zawiązać chustkę na głowie

5. binden (herstellen):

ein Fass binden

pobijać beczkę

6. binden (verpflichten):

jdn [an etw tož.] binden

zobowiązywać [dov. obl. zobowiązać] kogoś [do czegoś]

mein Versprechen bindet mich

jestem zobowiązany obietnicą

mein Versprechen bindet mich

wiąże mnie obietnica ž. spol fig

ein Vertrag bindet immer beide Seiten

umowa ž. spol zobowiązuje zawsze obie strony

eine bindende Zusage machen

dawać [dov. obl. dać] wiążące przyrzeczenie fig

7. binden (eine Gefühlsbindung schaffen):

binden

wiązać

binden

jednoczyć

es bindet mich nichts mehr an diese Stadt

nic już nie wiąże mnie z tym miastem fig

8. binden:

binden KEM., PHYS, GASTR. Soße

wiązać

Gaswolken mit einem Wasservorhang binden

neutralizować chmury gazu zasłoną wodną

9. binden (anlegen):

Kapital binden

inwestować kapitał

10. binden (mit einem Einband versehen):

binden Buch

oprawiać [dov. obl. oprawić]

11. binden LIT.:

Wörter durch einen Rheim binden

ułożyć słowa w rym

in gebundener Rede

wierszem

II . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] GLAG. nepreh. glag.

binden

wiązać

binden

spajać [dov. obl. spoić]

dieser Klebstoff bindet gut

ten klej m. spol dobrze wiąże

III . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] GLAG. povr. glag.

1. binden (eine Beziehung eingehen):

sich [an jdn] binden

wiązać [dov. obl. z‑] się [z kimś] fig

ich möchte mich momentan nicht binden

nie chciałbym się teraz [z nikim] wiązać fig

2. binden (sich verpflichten):

binden

zobowiązać się

Bụnd¹ <‑[e]s, Bünde> [bʊnt, pl: ˈbʏndə] SAM. m. spol

1. Bund (Vereinigung, Verband):

Bund

związek m. spol

der Bund der Freundschaft

przyjacielski związek

den Bund fürs Leben schließen, den Bund der Ehe eingehen ur. jez.

zawrzeć [lub wstąpić w] związek małżeński form

mit jdm im Bunde sein

być z kimś sprzymierzonym

2. Bund:

Bund (Rockbund, Hosenbund)

pasek m. spol

Bund (Jackenbund)

ściągacz m. spol

3. Bund MUS (eines Zupfinstruments):

Bund

próg m. spol

4. Bund (Bündnis):

Bund

koalicja ž. spol

5. Bund (Konföderation):

Bund

konfederacja ž. spol

Schweizer Bund

Konfederacja Szwajcarska

6. Bund REL.:

Bund

przymierze sr. spol

der Neue Bund

Nowe Przymierze

Fond SAM.

Geslo uporabnika

Fond (Basis) m. spol

podstawa ž. spol

der Fond zum Erfolg prim.

podstawa sukcesu

Band SAM.

Geslo uporabnika

Band sr. spol GRAD.

zawias m. spol