Prevodi za „weghalten“ v slovarju nemško » poljski

wẹg|haben GLAG. preh. glag. irr pog.

1. weghaben (entfernt haben):

weghaben Fleck

usuwać [dov. obl. usunąć]

er will mich aus der Firma weghaben

on chce się mnie pozbyć z firmy

2. weghaben (erhalten haben):

weghaben

obrywać [dov. obl. oberwać ]pog.

seine Strafe weghaben

dostać karę

seine Strafe weghaben

zostać ukaranym

der hat doch einen weg!

wypił o jedną kolejkę za dużo! pog.

der hat doch einen weg!

ten to już ma dość! pog.

3. weghaben:

weghaben (sich gut auskennen)

znać [lub rozeznawać] się

weghaben (verstanden haben)

kapnąć się pog.

weghaben (verstanden haben)

kapować pog.

in Mathematik hat er was weg

na matematyce to on się nieźle zna

sie hatte sofort weg, wie es funktionierte

natychmiast kapnęła, jak to działało

wẹg|holen GLAG. preh. glag.

1. wegholen (mitnehmen):

wegholen

zabierać [dov. obl. zabrać]

jdn wegholen

zabrać [lub przyprowadzić] kogoś

2. wegholen pog.:

sich daj. etw wegholen Krankheit

nabawić się czegoś

I . erhạlten* GLAG. preh. glag. irr

1. erhalten (bekommen):

erhalten Erlaubnis, Urlaub

dostawać [dov. obl. dostać]

erhalten Preis

otrzymywać [dov. obl. otrzymać]

eine Genehmigung/ein Gehalt erhalten

otrzymać pozwolenie/pensję

eine Geldstrafe erhalten

otrzymać karę pieniężną

einen Betrag dankend erhalten

otrzymać pewną kwotę w podziękowaniu

2. erhalten (bewahren):

erhalten Bauwerk, Leistungsfähigkeit, Gesundheit

zachowywać [dov. obl. zachować]

jdn am Leben erhalten

utrzymać kogoś przy życiu

etw ist gut erhalten

coś jest [utrzymane] w dobrym stanie

sehr gut erhalten aussehen

wyglądać [lub fam: trzymać się] bardzo dobrze

sich daj. seinen Optimismus erhalten

nie tracić [dov. obl. s‑] optymizmu

3. erhalten pog. (treu):

jdm erhalten bleiben (Person)

pozostawać [dov. obl. pozostać] komuś wiernym

4. erhalten (als Umschreibung des Passivs):

ich habe meine Vermutung bestätigt erhalten

potwierdzono moje przypuszczenie

II . erhạlten* GLAG. povr. glag. irr

erhalten (bewahrt werden) (Brauch)

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] się

behạlten* GLAG. preh. glag. irr

1. behalten (bei sich lassen):

behalten

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać]

behalten

zachowywać [dov. obl. zachować]

behalten Hut

nie zdejmować [dov. obl. zdjąć]

nach der Scheidung behielt sie die Kinder

po rozwodzie zatrzymała dzieci

der Kranke kann nichts bei sich behalten

chory m. spol nie może mieć przy sobie żadnych rzeczy

jdn über Nacht behalten

zatrzymać kogoś na noc

Geheimnis behalten

dochowywać [dov. obl. dochować] tajemnicy

behalten Sie [doch] Platz!

proszę trzymać miejsce!

2. behalten (nicht verlieren):

behalten Glanz, gute Laune, Wert

zachowywać [dov. obl. zachować]

die Nerven behalten

trzymać nerwy na wodzy

3. behalten (nicht vergessen):

behalten Adresse

zapamiętywać [dov. obl. zapamiętać]

ich habe seine Telefonnummer nicht behalten

nie zapamiętałem jego numeru telefonu

gehạlten [gə​ˈhaltən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

gehalten pp von halten

glej tudi halten

I . hạlten <hält, hielt, gehalten> [ˈhaltən] GLAG. preh. glag.

1. halten (festhalten):

halten

trzymać

hältst du mir mal den Hut?

przytrzymasz mi kapelusz?

sich daj. den Bauch vor Lachen halten pog.

trzymać się za brzuch ze śmiechu

was hältst du den Kopf so gesenkt, bist du müde?

dlaczego masz taką spuszczoną głowę, jesteś zmęczony?

halt den Mund! pog.

milcz!

2. halten (zum Bleiben veranlassen):

halten

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać]

bitte geh, ich halte dich nicht!

proszę idź, nie będę cię zatrzymywać!

mich hält hier nichts mehr

nic mnie tu już nie trzyma

wenn ihr Rockidol auftritt, ist sie nicht mehr zu halten

kiedy występuje jej muzyczny idol, nie można jej zatrzymać

3. halten (strecken):

die Beine ins Wasser halten

trzymać nogi w wodzie

er hielt den Arm in die Höhe

[on] uniósł rękę do góry

4. halten (tragen):

etw halten (Haken, Mauerhaken)

trzymać [lub podtrzymywać] coś

5. halten (stützen):

halten Gewölbe

podpierać

halten Gewölbe

podtrzymywać

der Pfeiler konnte die Brücke nicht mehr halten

filar m. spol nie mógł już utrzymywać mostu

6. halten (zurückhalten):

etw halten (Isolierschicht)

zatrzymywać coś

etw halten (Ventil)

nie przepuszczać czegoś

7. halten ŠPORT:

halten

bronić [dov. obl. o‑]

der Tormann hat den Ball gehalten

bramkarz m. spol obronił piłkę

8. halten (haben, besitzen):

[sich daj.] ein Tier halten

hodować zwierzę

sich daj. einen Chauffeur halten

mieć szofera

bei unserem Einkommen können wir das Auto nicht mehr halten

przy naszych dochodach nie jesteśmy już w stanie utrzymać samochodu

Anteile halten

posiadać udziały

9. halten (weiterhin haben, beibehalten):

halten Tabellenplatz, Rekord

utrzymywać [dov. obl. utrzymać]

halten Rang

zachowywać [dov. obl. zachować]

vor Müdigkeit konnte sie kaum noch die Augen offen halten

oczy jej się zamykały ze zmęczenia

diese Position wird auf die Dauer nicht zu halten sein

tej pozycji nie da się utrzymać na dłuższą metę

wir hielten Kurs auf Hamburg

wzięliśmy kurs na Hamburg

halte den Rücken gerade!

wyprostuj się!

10. halten VOJ.:

halten Festung, Stadt

utrzymywać [dov. obl. utrzymać]

die Verteidiger hielten ihre Stellungen weiterhin

obrońcy m. spol mn. utrzymali swoje pozycje

ein Land besetzt halten

okupować kraj

11. halten (aufrechterhalten):

halten Behauptung, Theorie

podtrzymywać [dov. obl. podtrzymać]

12. halten (handhaben, behandeln):

auseinanderhalten

rozróżniać [dov. obl. rozróżnić]

es [mit etw] genauso/ähnlich/anders halten

traktować [coś] tak samo/podobnie/inaczej

das kannst du halten, wie du willst

rób, jak uważasz

die Kriegsgefangenen wurden wie Vieh gehalten

jeńców wojennych traktowano jak bydło

er hält seine Kinder sehr streng

[on] trzyma swoje dzieci krótko

13. halten (farblich gestalten):

das Kinderzimmer [ganz] in Hellblau halten

pomalować pokój dziecięcy na kolor jasnoniebieski

14. halten (abhalten):

halten Rede, Ansprache

wygłaszać [dov. obl. wygłosić]

halten Vortrag, Diavortrag

prowadzić [dov. obl. po‑]

15. halten (einhalten):

halten Versprechen, Zusage

dotrzymywać [dov. obl. dotrzymać]

was man verspricht, muss man auch halten

należy dotrzymywać obietnic

der Film hält nicht, was der Titel verspricht fig

treść m. spol filmu nie do końca oddaje to, co sugeruje tytuł m. spol

16. halten (ansehen als):

etw/jdn für etw halten

uważać coś/kogoś za coś

jdn für einen Journalisten/Angeber halten

uważać kogoś za dziennikarza/zarozumialca

hältst du ihn für den Schuldigen?

uważasz, że jest winny?

ich hätte Sie für ehrlicher gehalten

myślałem, że jest pan/pani bardziej uczciwy(-a)

ich halte ihn für ziemlich intelligent

uważam go za dość inteligentnego

das halte ich nicht für möglich

uważam, że to niemożliwe

wofür halten Sie mich?

za kogo pan/pani mnie uważa?

17. halten (denken):

etw von jdm/etw halten

sądzić [lub myśleć] coś o kimś/czymś

etw/viel davon halten etw zu tun

myśleć, że dobrze byłoby coś zrobić

nichts davon halten etw zu tun

nie lubić czegoś robić

viel/nichts von jdm halten

mieć o kimś dobre/złe zdanie

von diesem Vorschlag halte ich viel

uważam, że to dobra propozycja ž. spol

vom Sparen scheint er nicht viel zu halten

wygląda na to, że [on] nie przywiązuje wagi do oszczędzania

was halten Sie davon?

co pan/pani o tym myśli?

was hieltest du davon, wenn wir heute Abend essen gingen?

co ty na to, żebyśmy dzisiaj wieczorem wyszli coś zjeść?

II . hạlten <hält, hielt, gehalten> [ˈhaltən] GLAG. nepreh. glag.

1. halten (festhalten):

kannst du mal einen Moment halten?

czy możesz przez chwilę przytrzymać?

hier, halt mal!

masz, trzymaj!

mit dem Bogen mehr nach links/nach oben halten

celować z łuku bardziej w lewo/w górę

2. halten (beherrschen):

an sich halten

panować nad sobą

ich musste an mich halten, um nicht zu lachen

musiałem panować nad sobą, żeby się nie roześmiać

3. halten:

halten (haltbar sein)

trzymać pog.

halten (Stoff)

wytrzymywać [dov. obl. wytrzymać]

halten (Konserve, Lebensmittel)

mieć długi termin przydatności

die Zwiebeln halten nicht mehr lange

cebule ž. spol mn. nie utrzymają się już długo

die Klebung hält endlich

sklejenie sr. spol wreszcie trzyma

das muss gelötet werden, sonst hält das nicht

trzeba to przylutować, inaczej nie będzie się trzymało

das Seil hat nicht gehalten

lina ž. spol nie wytrzymała

die Schuhe halten lange

te buty m. spol mn. są wytrzymałe

ihre Freundschaft hat nicht lange gehalten

ich przyjaźń ž. spol nie wytrzymała długo

4. halten:

halten (stehen bleiben) (Fahrer, Fahrzeug)

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać] się

halten Sie bitte an der Ecke

proszę zatrzymać się na rogu

halt mal, ich wollte dir noch [et]was sagen pog.

stój, chciałem ci jeszcze coś powiedzieć

5. halten (beibehalten):

Sport hält jung

sport m. spol pozwala zachować młodość

6. halten (jdm beistehen):

zu jdm halten

być po czyjejś stronie

auch in der größten Bedrängnis hat er zu mir gehalten

nawet w największych tarapatach był zawsze po mojej stronie

7. halten (Wert legen):

auf etw tož. halten

dbać o coś

auf etw tož. halten

przywiązywać do czegoś wagę

streng auf Ordnung halten

bardzo dbać o porządek

sie hält sehr auf gute Tischmanieren

[ona] przywiązuje dużą wagę do dobrych manier przy stole

auf sich halten

dbać o swoją reputację [lub dobre imię]

wer etwas auf sich hält, kann sich dort nicht sehen lassen

kto dba o swoją reputację, nie pokazuje się tam

III . hạlten <hält, hielt, gehalten> [ˈhaltən] GLAG. povr. glag.

1. halten (sich festhalten):

sich an etw tož. halten

trzymać się czegoś

2. halten (nicht verderben):

halten

nie psuć się

dieses Lebensmittel wird sich nicht lange halten

ten produkt m. spol szybko się zepsuje

3. halten METEOROL. (Schnee, Wetter):

halten

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] się

4. halten (eine Richtung verfolgen):

sich rechts halten

trzymać się prawej strony

sich nach Süden halten

kierować się na południe

5. halten (sich richten nach):

sich an ein Versprechen/die Tatsachen/Regeln halten

trzymać się obietnicy/faktów/zasad

sich an Vorschriften halten

przestrzegać przepisów

6. halten:

halten (haften) (Duft, Parfüm, Gestank)

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] się

halten (Gas, Giftstoff)

być wyczuwalnym

7. halten:

halten (sich behaupten) (Regierung)

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] się

halten (Truppen)

bronić [dov. obl. o‑] się

8. halten (eine bestimmte Haltung haben):

sich aufrecht halten

trzymać się prosto

sich im Gleichgewicht halten

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] równowagę

9. halten (einschätzen):

sich für einen Künstler/für klug halten

uważać się za artystę/mądrego

10. halten (sich an jdn wenden):

sich an jdn halten

zwracać [dov. obl. zwrócić] się do kogoś

sich an jdn halten (mit jdm in Kontakt bleiben)

trzymać się kogoś

ich halte mich lieber an ihn, weil er zuverlässig ist

wolę trzymać się jego, ponieważ można na nim polegać

in dieser Angelegenheit halten Sie sich bitte an Herrn Müller

w tej sprawie proszę zwrócić się do pana Müllera

I . verhạlten¹ PRID.

1. verhalten (vorsichtig, defensiv):

verhalten Auftreten

powściągliwy

verhalten Fahrweise

ostrożny

2. verhalten (unterdrückt):

verhalten Ärger, Wut

tłumiony

verhalten Freude

powstrzymywany

verhalten Ironie

ukryty

3. verhalten (sehr leise):

verhalten Stimme

stłumiony

II . verhạlten¹ PRISL.

1. verhalten (vorsichtig):

verhalten auftreten

powściągliwie

verhalten fahren

ostrożnie

verhalten applaudieren

umiarkowanie

2. verhalten (unterdrückt):

verhalten lächeln

pod nosem

verhalten lächeln

dyskretnie

Verhạlten <‑s, brez mn. > [fɛɐ̯​ˈhaltən] SAM. sr. spol

1. Verhalten:

Verhalten (Benehmen)

zachowanie sr. spol

Verhalten (Haltung)

postawa ž. spol

2. Verhalten KEM. fig (einer Base):

Verhalten

zachowanie sr. spol się

I . he̱r|halten GLAG. preh. glag. irr

[jdm] etw herhalten

nadstawiać [dov. obl. nadstawić] coś [komuś]

II . he̱r|halten GLAG. nepreh. glag. irr

jdm als Kerzenhalter herhalten [müssen]

[musieć] służyć komuś za świecznik

er muss immer herhalten

on zawsze musi być kozłem ofiarnym

als Entschuldigung herhalten

służyć za usprawiedliwienie

fẹrn|haltenst. pravopis GLAG. preh. glag., povr. glag.

fernhalten → fern

glej tudi fern

I . fẹrn [fɛrn] PRID.

1. fern (räumlich):

fern

daleki

der Ferne Osten

Daleki Wschód m. spol

2. fern (zeitlich):

fern Vergangenheit, Zukunft

odległy

eines fernen Tages werden wir uns wieder sehen

któregoś dnia znowu się zobaczymy

II . fẹrn [fɛrn] PRISL.

fern

daleko

von fern

z daleka

fern von hier

daleko stąd

etw daj. fern

z dala od czegoś

den Kranken fern

z dala od chorych

sich von etw fern halten

trzymać się z dala od czegoś

ich hielt mich von ihr fern

trzymałem się z dala od niej

von fern betrachtet fig

patrząc z dystansu

etw liegt jdm fern fig

coś nie jest czyimś zamiarem

nichts liegt mir ferner, als ... fig

ostatnią rzeczą, którą mam na myśli [lub chciałbym zrobić] [lub na którą mam ochotę] byłoby...

das/es liegt ihm fern, [dies zu tun] fig

[on] jest daleki od tego, [by to zrobić]

es steht mir fern, das zu sagen fig

nie chcę tego mówić

etw daj. fern stehen fig

dystansować się wobec czegoś

etw daj. fern stehen fig

nie mieć z czymś styczności

einem Plan fern stehen fig

dystansować się wobec [lub odnosić się z dystansem do] jakiegoś planu

jdm fern stehen fig

nie mieć z kimś kontaktu

wẹg|hängen GLAG. preh. glag.

weghängen

przewieszać [dov. obl. przewiesić]

he̱i̱lig|haltenst. pravopis GLAG. preh. glag. irr

heilighalten → heilig

glej tudi heilig

I . he̱i̱lig [ˈhaɪlɪç] PRID.

1. heilig (geweiht):

heilig Ort, Kommunion, Taufe

święty

der heilige Benedikt

święty Benedykt m. spol

die Heilige Jungfrau Maria

Najświętsza Maria Panna ž. spol

die Heilige Dreifaltigkei

Trójca ž. spol Święta

der Heilige Stuhl

Stolica ž. spol Apostolska

die Heilige Schrift

Pismo sr. spol Święte

die Heiligen Drei Könige

Trzej Królowie m. spol mn.

der Heilige Geist

Duch m. spol Święty

der Heilige Vater

Ojciec m. spol Święty

Heiliger Abend

Wigilia ž. spol

2. heilig (unantastbar):

heilig

święty

heilig

nietykalny

das ist mir heilig

to jest dla mnie święte

ihm ist nichts heilig

dla niego nie ma nic świętego

3. heilig ur. jez. (feierlich, unbedingt):

heilig Pflicht

święty

heilig Stille, Eid

uroczysty

4. heilig pog. (groß):

heilig Zorn, Not

wielki

heilig Respekt

głęboki

II . he̱i̱lig [ˈhaɪlɪç] PRISL.

1. heilig REL.:

jdn heilig sprechen

kanonizować kogoś

2. heilig (ernst):

heilig

uroczyście

heilig

święcie

etw hoch und heilig versprechen

przysięgać [dov. obl. przysiąc] coś na wszystkie świętości

jd hält etw heilig Sonntag, Gebote

ktoś uważa coś za świętość

3. heilig REG (wahrhaftig):

ich habe heilig damit nichts zu tun

naprawdę nie mam z tym nic wspólnego

wẹg|hören GLAG. nepreh. glag.

weghören

celowo nie słuchać

ạb|halten GLAG. preh. glag. irr

1. abhalten (hindern):

jdn davon abhalten etw zu tun

powstrzymywać [dov. obl. powstrzymać] kogoś od zrobienia czegoś

du hältst mich von der Arbeit ab!

odrywasz mnie od pracy!

ich werde dich nicht davon abhalten!

nie będę cię od tego powstrzymywał!

sich [von etw] abhalten lassen

dawać [dov. obl. dać] się powstrzymać [od czegoś]

lass dich nicht abhalten!

nie daj się powstrzymać!

2. abhalten (am Eindringen hindern, fernhalten):

abhalten Kälte

nie wpuszczać [dov. obl. wpuścić]

die Hitze/den Wind abhalten

nie wpuszczać gorąca/wiatru

die Mücken vom schlafenden Kind abhalten

odganiać komary od śpiącego dziecka

3. abhalten (durchführen):

abhalten Wahlen, Unterricht

przeprowadzać [dov. obl. przeprowadzić]

abhalten Sitzung, Fest

odbywać [dov. obl. odbyć]

abhalten Gottesdienst

odprawiać [dov. obl. odprawić]

ein Seminar abhalten

odbywać seminarium

4. abhalten Kleinkind:

abhalten

wysadzać [dov. obl. wysadzić]

I . ạn|halten GLAG. nepreh. glag. irr

1. anhalten (stehen bleiben):

anhalten

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać] się

anhalten

stawać [dov. obl. stanąć]

2. anhalten:

anhalten (fortdauern) (Wetter)

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] się

anhalten (Beschwerden, Lärm)

nie ustawać [dov. obl. ustać]

3. anhalten alt (werben):

um jds Hand anhalten

prosić o czyjąś rękę

um die Hand der Tochter anhalten

prosić [dov. obl. po‑] o rękę córki

II . ạn|halten GLAG. preh. glag. irr

1. anhalten (stoppen):

anhalten Person, Fahrzeug, Uhr

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać]

anhalten Luft

wstrzymywać [dov. obl. wstrzymać]

anhalten Ton

przerywać [dov. obl. przerwać]

Druckauftrag anhalten RAČ.

zatrzymać zadanie [lub polecenie] wydruku

2. anhalten (erziehen):

jdn zu Ordnung anhalten

uczyć [dov. obl. na‑] kogoś porządku

er hält seinen Sohn zur Pünktlichkeit an

on uczy swojego syna punktualności

3. anhalten (anlegen):

sie hielt mir das Kleid an

[ona] przyłożyła do mnie

I . zu̱|halten GLAG. preh. glag. irr

1. zuhalten (geschlossen halten):

zuhalten Tür, Fenster

mieć zamknięty

2. zuhalten (mit der Hand bedecken):

[sich daj.] die Ohren zuhalten

zakrywać [dov. obl. zakryć] [sobie] uszy

3. zuhalten (festhalten):

zuhalten

przytrzymywać [dov. obl. przytrzymać]

die Tür von innen zuhalten

przytrzymywać drzwi od wewnątrz

II . zu̱|halten GLAG. nepreh. glag. irr

auf etw zuhalten

wziąć kurs na coś

I . schạlten [ˈʃaltən] GLAG. preh. glag.

1. schalten (einstellen):

etw auf „ein“ schalten

włączać [dov. obl. włączyć] coś

etw auf „aus“ schalten

wyłączać [dov. obl. wyłączyć] coś

etw auf „warm“ schalten

przełączać [dov. obl. przełączyć] coś na „grzanie”

den Backofen auf „aus“ schalten

wyłączyć piekarnik

den Backofen auf 250 Grad schalten

nastawiać [dov. obl. nastawić] piekarnik na 250 stopni

2. schalten TELEKOM.:

eine Telefonleitung schalten

podłączać [dov. obl. podłączyć] linię telefoniczną

3. schalten ELEK.:

schalten

łączyć [dov. obl. po‑]

die Beleuchtung schalten, dass sie nach 2 Minuten automatisch ausgeht

podłączyć [lub ustawić] oświetlenie w ten sposób, żeby wyłączyło sie automatycznie po dwóch minutach

4. schalten TEH.:

das Getriebe lässt sich leicht schalten

ten mechanizm m. spol daje się łatwo włączyć [lub ustawić]

5. schalten (einschieben):

schalten

wsadzić [dov. obl. wsadzać]

schalten

wsuwać [dov. obl. wsunąć ]pog.

6. schalten (inserieren):

schalten Anzeige

zamieszczać [dov. obl. zamieścić]

schalten Werbespott

wyświetlać [dov. obl. wyświetlić]

II . schạlten [ˈʃaltən] GLAG. nepreh. glag.

1. schalten AVTO. (Gang einlegen):

schalten

włączać [dov. obl. włączyć]

schalten

przełączać [dov. obl. przełączyć]

in den dritten Gang schalten

włączyć [lub wrzucić] trzeci bieg

2. schalten (umschalten):

schalten

przełączać [dov. obl. przełączyć] się pog.

die Ampel schaltet auf Rot

światło sr. spol zmieniło się na czerwone

3. schalten:

schalten RADIO, TV

łączyć [dov. obl. po‑] się

wir schalten anschließend zum Polnischen Fernsehen

następnie łączymy się z telewizją polską

4. schalten pog. (begreifen):

schalten

kapować [dov. obl. s‑ ]pog.

da habe ich nicht richtig geschaltet

nie bardzo kumam pog.

5. schalten (handeln):

er kann mit dem Geld frei schalten

[on] może gospodarować pieniędzmi jak chce

schalten und walten

rządzić się

schalten und walten

gospodarować

er schaltet und waltet, wie es ihm gefällt

[on] postępuje według swojego uznania [lub rządzi według własnego widzimisię pog. ]

III . schạlten [ˈʃaltən] GLAG. povr. glag.

schalten

włączać [dov. obl. włączyć] się

der Wagen schaltet sich sehr leicht

samochód m. spol łatwo się uruchamia

die Ampel hat sich auf Grün geschaltet

światło sr. spol zmieniło się na zielone

I . a̱u̱s|halten GLAG. preh. glag. irr

1. aushalten (ertragen können):

aushalten

wytrzymywać [dov. obl. wytrzymać]

er hält nicht viel aus

on niewiele wytrzymuje

das ist ja nicht auszuhalten [o. nicht zum Aushalten]!

to przecież nie do wytrzymania!

hier lässt es sich aushalten

tutaj można [lub da się] wytrzymać

2. aushalten (standhalten):

aushalten Belastungen

znosić [dov. obl. znieść]

3. aushalten slabš. pog. (unterhalten):

jdn aushalten

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] kogoś

er ließ sich von ihr aushalten

był na jej utrzymaniu

II . a̱u̱s|halten GLAG. nepreh. glag. irr (Nerven)

aushalten

wytrzymywać [dov. obl. wytrzymać]

I . a̱u̱f|halten GLAG. preh. glag. irr

1. aufhalten a. fig (am Weiterkommen hindern):

aufhalten Person, Fahrzeug

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać]

aufhalten Verkehr

wstrzymywać [dov. obl. wstrzymać]

2. aufhalten (stören):

aufhalten

przeszkadzać

ich will dich nicht länger aufhalten

nie chcę ci dłużej przeszkadzać

3. aufhalten (öffnen, offen hinhalten):

aufhalten Hand

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć]

aufhalten Tür

otwierać [dov. obl. otworzyć]

seine Tasche aufhalten

otwierać [dov. obl. otworzyć] torbę

II . a̱u̱f|halten GLAG. povr. glag. irr

1. aufhalten (verweilen):

sich in der Wohnung/im Garten aufhalten

przebywać w mieszkaniu/ogrodzie

sich drei Tage in Krakau aufhalten

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać] się na trzy dni w Krakowie

sich einige Jahre in Wien aufhalten

mieszkać kilka lat w Wiedniu

2. aufhalten (sich beschäftigen):

sich bei einem Punkt aufhalten

tkwić [dov. obl. u‑] w jakimś punkcie

wir können uns nicht länger mit/bei diesen Einzelheiten aufhalten

nie możemy się dłużej zajmować tymi szczegółami

3. aufhalten (sich weiterhin befassen):

sich mit jdm/etw aufhalten

zajmować [dov. obl. zająć] się kimś/czymś

4. aufhalten (sich abfällig äußern):

aufhalten

obmawiać [dov. obl. obmówić ]pog.

sie halten sich wieder über ihn auf

oni znów go obmawiają

I . e̱i̱n|halten GLAG. preh. glag. irr

1. einhalten (beachten):

einhalten Abmachung

dotrzymywać [dov. obl. dotrzymać]

einhalten Diät

przestrzegać

er hat den Termin nicht eingehalten

nie dotrzymał terminu

Bedingungen einhalten

dotrzymywać [dov. obl. dotrzymać] warunki

2. einhalten (beibehalten):

einhalten Geschwindigkeit, Kurs

utrzymywać [dov. obl. utrzymać]

II . e̱i̱n|halten GLAG. nepreh. glag. irr ur. jez. (innehalten)

mit [o. in] etw einhalten

przerywać [dov. obl. przerwać] coś

halt ein!

przestań!

sie hielt mit [o. in] der Arbeit ein

przerwała pracę

I . enthạlten* GLAG. preh. glag. irr

1. enthalten (umfassen):

enthalten

zawierać

das Mineralwasser enthält Kohlensäure

woda ž. spol mineralna zawiera dwutlenek węgla

2. enthalten (einschließen):

im Preis [mit] enthalten sein (Frühstück)

być zawartym w cenie

II . enthạlten* GLAG. povr. glag. irr

1. enthalten a. POLIT. (nicht abstimmen):

sich [der Stimme] enthalten

powstrzymać się [od głosu]

2. enthalten ur. jez. (verzichten):

enthalten

wstrzymywać [dov. obl. wstrzymać] się

enthalten

powstrzymywać [dov. obl. powstrzymać] się

sich des Alkohols/Rauchens enthalten

wstrzymywać się od alkoholu/palenia

ich enthalte mich einer Meinung

wstrzymuję się z wyrażeniem opinii

ich konnte mich dieser Bemerkung nicht enthalten

nie mogłem powstrzymać się od tej uwagi

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

nemščina

Er soll die Zunge von der Rachenhinterwand weghalten und so die Spontanatmung oder eine Beatmung mit einem Beatmungsbeutel ermöglichen.

de.wikipedia.org