Prevodi za „vliegen“ v slovarju nemško » poljski

li̱e̱gen <liegt, lag, gelegen> [ˈliːgən] GLAG. nepreh. glag. +haben o južnem., avstr., CH: sein

1. liegen:

liegen (ruhen) (Person)

leżeć

auf dem Bett liegen

leżeć na łóżku

auf dem Rücken/auf dem Bauch liegen

leżeć na plecach/na brzuchu

bequem liegen

leżeć wygodnie

hart/weich liegen

leżeć miękko/twardo

[noch] im Bett liegen

być [jeszcze] w łóżku

im Krankenhaus liegen

leżeć w szpitalu

im Liegen

na leżąco

die Römer aßen im Liegen

Rzymianie jadali [dov. obl. jedli] na leżąco

vom langen Liegen tat ihr der Rücken weh

od długiego leżenia bolały ją plecy mn.

der Wein muss liegen

wino sr. spol musi leżakować

er liegt ihr zu Füßen

on leży jej u stóp

2. liegen (herumliegen):

auf dem Tisch liegt ein Buch

na stole leży książka

der Tisch liegt voller Bücher

na stole leży mnóstwo sr. spol książek

es liegt Schnee

spadł śnieg m. spol

es lag kein Schnee

nie było śniegu

auf den Bergen liegt Schnee

w górach leży śnieg m. spol

der Stoff liegt in Bahnen zu 1,25 Meter

tkanina ž. spol jest składowana w belach o szerokości 1,25 m

auf dem ersten Platz liegen

zajmować [dov. obl. zająć] pierwsze miejsce

das liegt auf dem Weg

to leży po drodze

ganz hinten liegen

zajmować końcową pozycję

der Preis liegt zwischen zehn und zwölf Euro

cena ž. spol waha się od dziesięciu do dwunastu euro

das liegt in der Zukunft

to kwestia ž. spol czasu

die Prüfung liegt noch vor mir

egzamin m. spol jest jeszcze przede mną

das lag nicht in meiner Absicht

nie miałem takiego zamiaru

das Essen liegt mir schwer im Magen

mam ciężki żołądek m. spol od jedzenia

in Führung liegen

być na prowadzeniu

nahe liegen fig (Verdacht, Vermutung)

nasuwać się

der Gedanke liegt nahe, dass ... fig

nasuwa się myśl es liegt nahe, dass sie uns besuchen kommt , że...

der Gedanke liegt nahe, dass ... fig

można przypuszczać, że ona przyjdzie nas odwiedzić

nahe liegend sein fig

zrozumiały

das ist doch nahe liegend! fig

przecież to zrozumiałe!

aus nahe liegenden Gründen fig

ze zrozumiałych powodów

näher liegen fig

być oczywistym

was liegt näher als ...? fig

cóż jest bardziej oczywiste niż...?

3. liegen (sich befinden):

liegen

być położonym

das Appartement/der Ort liegt idyllisch

apartament m. spol /miejscowość ž. spol ma przepiękne położenie

das Zimmer liegt zur Straße

pokój m. spol jest położony od strony ulicy

das Zimmer liegt nach Süden

pokój wychodzi na południe

dieser Ort liegt in Frankreich

ta miejscowość leży we Francji

wo liegt Durango?

gdzie leży Durango?

an der Elbe liegen

nad Łabą

an der Hauptstraße liegen

przy głównej ulicy

tief liegend (Gelände)

nisko położony m. spol

tief liegend (Augen)

głęboko osadzony

die Betonung liegt auf der ersten/letzten Silbe

akcent m. spol pada na pierwszą/ostatnią sylabę

4. liegen (gefallen):

Sprachen liegen ihm

[on] lubi uczyć się języków

Englisch liegt mir nicht

angielski mi nie leży

seine Art liegt mir nicht

nie odpowiada mi jego sposób bycia

nichts liegt mir ferner, als dich zu beleidigen

w żadnym wypadku nie miałem zamiaru cię obrazić

5. liegen (begraben sein):

[im Grab] liegen

spoczywać [w grobie]

er liegt in Weimar

jego grób m. spol znajduje się w Weimarze

6. liegen NAVT.:

am Kai liegen

cumować przy nabrzeżu

im Hafen liegen

stać w porcie

7. liegen (zu handhaben sein):

der Federhalter liegt gut in der Hand

pióro sr. spol jest poręczne

der Wagen liegt gut auf der Straße

samochód m. spol dobrze się trzyma podłoża

8. liegen (abhängen von):

an jdm/etw liegen

zależeć od kogoś/czegoś

woran liegt es?

od czego to zależy?

das liegt daran, ob ...

to zależy od tego, czy...

an wem liegt das?

czyja to wina ž. spol ?

an wem liegt das?

od kogo to zależy?

an mir soll es nicht liegen!

nie będę stawiać przeszkód!

es liegt ganz allein an [o. bei] dir liegen

to zależy tylko od ciebie

es liegt in eurem Ermessen, ob ...

od waszej oceny zależy, czy...

der Unterschied liegt darin, dass ...

różnica ž. spol tkwi w tym, że

so wie die Dinge liegen ...

tak, jak się rzeczy ž. spol mn. [lub sprawy ž. spol mn. ] mają...

9. liegen (wichtig sein):

ihm liegt viel/nichts an ihr

zależy/nie zależy mu na niej

ihr liegt viel/nicht viel daran

zależy/nie zależy jej na tym

es liegt mir viel/nichts daran

zależy/ nie zależy mi na tym

mir liegt viel daran, dass ihr kommt

bardzo mi zależy, żebyście przyszli

10. liegen (zufallen):

die Verantwortung/Schuld liegt bei dir

[ty] ponosisz odpowiedzialność/winę

das liegt ganz bei dir

to zależy tylko od ciebie

die Entscheidung liegt bei euch

decyzja ž. spol należy do was

auf ihm [o. seinen Schultern] liegt eine große Verantwortung

na nim [lub jego barkach] spoczywa ogromna odpowiedzialność ž. spol

glej tudi gelegen

I . gele̱gen [gə​ˈleːgən] GLAG. nepreh. glag.

gelegen pp von liegen

II . gele̱gen [gə​ˈleːgən] PRID.

1. gelegen (passend):

gelegen

dogodny

gelegen Zeitpunkt

stosowny

gelegen Anlass

odpowiedni

2. gelegen (befindlich):

gelegen

położony

gut/zentral gelegen

położony w dobrym miejscu/w centrum

einsam gelegen sein (Haus)

być położonym w ustronnym miejscu

III . gele̱gen [gə​ˈleːgən] PRISL. (passend)

der Besuch kommt mir gelegen/nicht [sehr] gelegen

ta wizyta ž. spol jest mi na rękę/[trochę] nie na rękę

Ihr Angebot kommt mir sehr gelegen

pańska oferta ž. spol bardzo mi odpowiada

mir ist viel/wenig daran gelegen, dass ...

bardzo/mało mi na tym zależy, aby...

ihr ist [sehr] daran gelegen, dass ...

[bardzo] jej na tym zależy, aby...

I . fli̱e̱gen <fliegt, flog, geflogen> [ˈfliːgən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. fliegen:

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

lecieć

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

latać

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

frunąć

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

fruwać

auf den Boden fliegen (Ball)

spadać [dov. obl. spaść] na ziemię

ich kann doch nicht fliegen

przecież nie mam skrzydeł

mit fliegenden Fahnen

bez wahania

2. fliegen (sich fortbewegen, reisen):

nach Breslau fliegen (Flugzeug, Person)

lecieć [dov. obl. po‑] do Wrocławia

nach Breslau fliegen (Fluggesellschaft)

latać do Wrocławia

wann fliegt die nächste Maschine nach Mallorca?

kiedy odlatuje najbliższy samolot m. spol na Majorkę?

was machst du im Urlaub? – ich fliege nach Mexico

jak spędzasz urlop? – lecę do Meksyku

wie lange fliegt man von Wien nach Buenos Aires?

jak długo leci się z Wiednia do Buenos Aires?

bist du schon mal geflogen?

leciałeś już kiedyś samolotem?

3. fliegen ur. jez. (eilen):

fliegen

pędzić

fliegen

gnać

jdm um den Hals fliegen

rzucać [dov. obl. rzucić] się komuś na szyję

4. fliegen pog. (hinausgeworfen werden):

fliegen von der Arbeit, Schule

wylatywać [dov. obl. wylecieć ]pog.

ich bin geflogen

wyleciałem pog.

er ist [auf die Straße] geflogen

wyleciał [na ulicę] pog.

5. fliegen pog. (durchfallen):

durch eine Prüfung [o. durchs Examen] fliegen

oblać egzamin pog.

6. fliegen pog. (angezogen werden):

auf jdn/etw fliegen

latać [lub szaleć] za kimś/czymś pog.

auf jdn/etw fliegen

lecieć na kogoś/coś pog.

er fliegt auf neue Autos

[on] szaleje za nowymi samochodami

7. fliegen (geworfen werden):

fliegen

lecieć [dov. obl. prze‑ lub w‑ lub nad‑]

der Ball flog über das Tor

piłka ž. spol przeleciała nad bramką

ein Stein flog durchs Fenster

kamień m. spol wleciał przez okno

plötzlich kam ein Schneeball geflogen und traf ihn am Kopf

nagle nadleciała śnieżka ž. spol i trafiła go w głowę

in die Luft fliegen

wylatywać [dov. obl. wylecieć] w powietrze

in die Luft fliegen

eksplodować

II . fli̱e̱gen <fliegt, flog, geflogen> [ˈfliːgən] GLAG. preh. glag.

1. fliegen (steuern):

fliegen Flugzeug

pilotować

2. fliegen (mit einem Luftfahrzeug befördern):

fliegen Passagiere, Güter

przewozić [dov. obl. przewieźć]

fliegen Passagiere, Güter

transportować [dov. obl. prze‑]

3. fliegen +sein (zurücklegen):

fliegen Route, Strecke

przelecieć

fliegen Route, Strecke

pokonywać [dov. obl. pokonać]

einen Umweg fliegen

polecieć okrężną trasą

musst du morgen arbeiten? – ja, ich fliege Düsseldorf – New York

pracujesz jutro? – tak, mam lot z Düsseldorfu do Nowego Jorku

I . wi̱e̱gen¹ <wiegt, wiegte, gewiegt> [ˈviːgən] GLAG. preh. glag.

1. wiegen (bewegen):

wiegen Kind, Äste

kołysać

2. wiegen (zerkleinern):

wiegen

szatkować [dov. obl. po‑]

wiegen

siekać [dov. obl. po‑]

II . wi̱e̱gen¹ <wiegt, wiegte, gewiegt> [ˈviːgən] GLAG. povr. glag.

sich [zur Musik] wiegen

kołysać się [w rytm muzyki]

sich in Sicherheit wiegen fig ur. jez.

czuć się bezpiecznym

I . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] GLAG. preh. glag. irr

1. biegen (verformen):

biegen

wyginać [dov. obl. wygiąć]

biegen Zweig, Glieder, Weidengerte

zginać [dov. obl. zgiąć]

auseinander biegen

rozginać [dov. obl. rozgiąć]

auf Biegen und Brechen pog.

za wszelką cenę

2. biegen fig (manipulieren):

das Recht biegen

naginać prawo

3. biegen LINGV. avstr. (flektieren):

biegen Adjektiv, Substantiv

deklinować

biegen Verb

koniugować

II . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] GLAG. nepreh. glag. irr +sein (Kurve machen)

nach rechts/links biegen

skręcać skręcić w prawo/lewo

biegen

skręcić

zu schnell um die Kurve biegen (Fahrer, Fahrzeug)

wjechać za szybko w zakręt

um die Ecke biegen

skręcić za rogiem

III . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] GLAG. povr. glag. irr

1. biegen (sich bücken):

sich nach vorne/rechts biegen

pochylać [dov. obl. pochylić] się do przodu/w prawo

sie bog sich vor Lachen fig pog.

skręcała się ze śmiechu pog.

2. biegen:

biegen (sich verziehen) (Baum)

uginać [dov. obl. ugiąć] się

biegen (Kerze, Metallstab, Regalbrett)

wygiąć się

glej tudi gebogen

I . gebo̱gen [gə​ˈboːgən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

gebogen pp von biegen

II . gebo̱gen [gə​ˈboːgən] PRID.

gebogen Nase

orli

gebogen Schnabel

zakrzywiony

si̱e̱gen [ˈziːgən] GLAG. nepreh. glag.

1. siegen VOJ.:

siegen

zwyciężać [dov. obl. zwyciężyć]

2. siegen ŠPORT:

siegen

wygrywać [dov. obl. wygrać]

sie siegten mit 3:1 über die gegnerische Mannschaft

pokonali drużynę przeciwną 3:1

I . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] GLAG. preh. glag. pog.

1. kriegen (bekommen):

kriegen Belohnung, Geld

dostawać [dov. obl. dostać]

sie kriegt 12 Euro für die Stunde

dostaje 12 Euro za godzinę

wie viel kriegen Sie?

ile pan/pani zarabia?

etw zu essen/trinken kriegen

dostać coś do jedzenia/picia

wir kriegen was zu lachen

uśmiejemy się pog.

Prügel [o. Schläge] von jdm kriegen

dostać od kogoś w skórę pog.

einen Schreck kriegen

przestraszyć się

Besuch kriegen

mieć wizytę

keine Arbeit kriegen

nie dostać pracy

kriegen Sie schon?

czy jest już pan obsługiwany/pani obsługiwana?

2. kriegen (in Verbindung mit dem Partizip Präteritum):

etw geregelt kriegen

regulować [dov. obl. u‑] coś

ich krieg’ heute nichts mehr geregelt

nie zdołam już dziś nic więcej załatwić

etw geordnet kriegen

porządkować [dov. obl. u‑] coś

er kriegt das Auto [von jdm] geliehen/geschenkt

ktoś mu pożyczy/podaruje samochód

ich habe die Maschine nicht repariert gekriegt

nie udało mi się naprawić tej maszyny

3. kriegen (erreichen):

kriegen Taxi

łapać [dov. obl. z‑ ]pog.

den Bus kriegen

zdążyć na autobus

4. kriegen (verhängt bekommen):

eine Strafe/einen Strafzettel kriegen

dostać karę/mandat

ein Jahr Gefängnis kriegen

dostać rok więzienia

5. kriegen METEOROL.:

wir kriegen Regen/Schnee

będzie padać deszcz/śnieg

wir kriegen anderes Wetter

pogoda ma się zmienić

6. kriegen (erwischen):

kriegen

łapać [dov. obl. z‑ ]pog.

jdn telefonisch kriegen

dodzwonić się do kogoś

wenn ich dich kriege!

jak cię dorwę [lub złapię] ! pog.

7. kriegen (sich etw zuziehen, ertragen):

Grippe kriegen

łapać [dov. obl. z‑] grypę pog.

Spritzen kriegen

dostać zastrzyki

pass auf, dass du keinen Schnupfen kriegst

uważaj, żebyś nie dostał kataru

8. kriegen (erwarten):

kriegen Kind

spodziewać się

kriegen Kind

urodzić

sie hat gestern ein Mädchen gekriegt

wczoraj urodziła dziewczynkę

sie wird ein Kind kriegen

ona spodziewa się dziecka

9. kriegen (jdn zu etw veranlassen):

wie hast du sie nur dazu gekriegt?

jak ją do tego skłoniłeś?

jdn weich kriegen

zmiękczyć kogoś pog.

fraza:

es mit jdm zu tun kriegen

mieć z kimś na pieńku

du kriegst es gleich mit mir zu tun!

zaraz będziesz miał ze mną do czynienia!

II . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] GLAG. povr. glag. pog.

die beiden kriegen sich

tych dwoje przypadło sobie do serca

fraza:

sich in die Haare kriegen

brać się za łby pog.

glej tudi bekommen

I . bekọmmen* GLAG. preh. glag. irr

1. bekommen (erhalten):

bekommen

otrzymywać [dov. obl. otrzymać]

bekommen Ration

dostawać [dov. obl. dostać]

bekommen Anschluss, Mehrheit

uzyskać

sie hat das Buch geliehen bekommen

wypożyczono jej tę książkę

ich habe es geschenkt bekommen

dostałem to w prezencie

soeben bekommen wir die Nachricht, dass ...

właśnie otrzymaliśmy wiadomość, że...

was bekommen Sie für die Fahrt?

ile płacę za kurs?

was bekommen Sie [dafür]?

ile panu/pani [za to] płacę?

sie bekommt 15 Euro [für] die Stunde

ona dostaje 15 euro za godzinę

wann bekommt man hier etw zu essen?

kiedy tu będzie można coś zjeść?

sie hat ihren Wunsch erfüllt bekommen fig

spełniło się jej życzenie sr. spol

etw an den Kopf bekommen

dostać czymś w głowę

Recht bekommen

wygrywać [dov. obl. wygrać] proces

2. bekommen (verdienen):

bekommen Gefängnisstrafe

dostać

er bekam ein Jahr Gefängnis

dostał rok więzienia

eine Ohrfeige bekommen

dostać policzek

wenn du das machst, bekommst du es mit mir zu tun

jeśli to zrobisz, będziesz miał ze mną do czynienia

3. bekommen (sich zuziehen):

bekommen Krankheit, Schnupfen

nabawić się

bekommen Schlaganfall

mieć

4. bekommen (entwickeln):

bekommen Angst

przestraszyć się

bekommen Bedenken

zaczynać mieć wątpliwości

bekommen Ärger

rozgniewać się

Komplexe bekommen

nabawić się kompleksów

Risse bekommen

pęknąć

Flecken bekommen

poplamić [lub zaplamić] się

eine Glatze bekommen

łysieć

er bekommt graue Haare

siwieją mu włosy

einen Zahn bekommen

ząbkować

er bekam Hunger

on robi się głodny

er bekam Lust schwimmen zu gehen

zachciało mu się iść popływać

5. bekommen (zur Welt bringen):

ein Kind bekommen

urodzić dziecko

sie hat gestern ein Mädchen bekommen

wczoraj urodziła dziewczynkę

6. bekommen (erwarten):

sie bekommen Nachwuchs

spodziewają się potomstwa

7. bekommen (erreichen):

den Zug bekommen

zdążyć na pociąg

8. bekommen (behandelt werden mit):

ein Kreislaufmittel bekommen

dostać lek regulujący krążenie

dieser Patient bekommt eine Spritze

ten pacjent dostanie zastrzyk

9. bekommen (wünschen):

was bekommen Sie bitte? (im Restaurant)

proszę, co podać?

was bekommen Sie bitte? (im Laden)

proszę, co dla pana/pani?

ich bekomme ein Brötchen

poproszę jedną bułkę

10. bekommen (bewegen können):

jdn ins Bett bekommen (platzieren) Kind

ułożyć kogoś do łóżka

jdn ins Bett bekommen (verlocken) Frau

zaciągnąć kogoś do łóżka pog.

jdn aus dem Bett bekommen

wyciągnąć kogoś z łóżka pog.

etw nach oben bekommen

umieścić coś na górze

etw nach oben bekommen

przemieścić coś do góry

etw nach unten bekommen

umieścić coś na dole

etw nach unten bekommen

przemieścić coś w dół

11. bekommen (zu einem bestimmten Verhalten bringen):

jdn dazu bekommen etw zu tun

skłonić kogoś do zrobienia czegoś

ich bekomme ihn nicht dazu mir zu helfen

nie mogą go skłonić do tego, żeby mi pomógł

12. bekommen (die Möglichkeit haben, etw zu tun):

etw zu tun bekommen

dostać coś do roboty pog.

wenn ich ihn zu fassen bekomme

jak go dorwę

ich habe nichts davon zu sehen bekommen

nic z tego nie zobaczyłem

Einblick in die Akten bekommen

dostać wgląd w akta

du wirst ihn nicht zu Gesicht bekommen

nie zobaczysz go

II . bekọmmen* GLAG. nepreh. glag. irr

1. bekommen (zuträglich sein) +sein:

jdm gut/schlecht bekommen

służyć/nie służyć komuś

das Essen ist ihr gut/nicht bekommen

jedzenie posłużyło/nie posłużyło jej

Leitungswasser bekommt mir nicht

woda z kranu nie służy mi

wohl bekomm’s! (beim Essen)

smacznego!

wohl bekomm’s! (beim Trinken)

na zdrowie!

2. bekommen (bedient werden):

bekommen Sie schon? – danke, ich bekomme schon!

czy już złożył pan/złożyła pani zamówienie? – tak, dziękuję!

I . li̱e̱gend PRID.

liegend

leżący

II . li̱e̱gend PRISL. (im Liegen)

liegend

na leżąco

liegend

w pozycji leżącej

Wein liegend aufbewahren

przechowywać wino w pozycji leżącej

liegend einen Brief schreiben/ein Buch lesen

pisać list/czytać książkę na leżąco

I . le̱gen [ˈleːgən] GLAG. preh. glag.

1. legen (hinlegen):

etw auf den Tisch legen

kłaść [dov. obl. położyć] coś na stół

er legte das Buch auf den Stuhl

położył książkę na krześle

lege die Stifte in die Schublade

włóż pisaki do szuflady

sie legte ihr Baby an die Brust

przystawiła dziecko do piersi

er legte ihm den Arm um die Schultern

położył mu rękę na ramieniu

sich daj. einen Schal um den Hals legen

owinąć sobie szal wokół szyi

etw aus der Hand legen

wróżyć [dov. obl. po‑] z ręki

Karten legen

wróżyć z kart

etw beiseite legen

odkładać [dov. obl. odłożyć] coś na bok

etw in den Kühlschrank legen

wkładać [dov. obl. włożyć] coś do lodówki

jdm nahe legen etw zu tun fig

radzić [dov. obl. po‑] komuś coś zrobić

das legt die Vermutung nahe, dass ... fig

to nasuwa przypuszczenie, że...

etw offen legen form

wyjawiać [dov. obl. wyjawić] coś

etw offen legen form

ujawniać [dov. obl. ujawnić] coś

2. legen (betten):

jdn ins Bett legen

kłaść [dov. obl. położyć] kogoś do łóżka

die Kinder schlafen legen

kłaść [dov. obl. położyć] dzieci spać

3. legen:

legen (produzieren) Eier

znosić [dov. obl. znieść]

legen (verursachen) Feuer

podkładać [dov. obl. podłożyć]

4. legen GASTR. (einlegen):

etw in Marinade tož. legen

marynować [dov. obl. za‑] coś

Oliven in Öl legen

zalewać [dov. obl. zalać] oliwki olejem

5. legen (in Form bringen):

legen

układać [dov. obl. ułożyć]

Wäsche legen

układać pranie

Haare waschen und legen

myć [dov. obl. u‑] i układać [dov. obl. ułożyć] włosy

er legte die Stirn in Falten fig

zmarszczyć czoło

6. legen (befestigen):

legen Fliesen, Teppich, Bodenbelag

kłaść [dov. obl. położyć]

legen Leitungen, Kabel, Schienen

prowadzić [dov. obl. po‑]

legen Minen

podkładać [dov. obl. podłożyć]

7. legen (in den Erdboden bringen):

legen Kartoffeln

sadzić [dov. obl. za‑]

8. legen (verlegen):

legen

przekładać [dov. obl. przełożyć]

II . le̱gen [ˈleːgən] GLAG. povr. glag.

1. legen (hinlegen):

sich ins Bett legen

kłaść [dov. obl. położyć] się do łóżka

sich schlafen legen

kłaść się spać

sich in die Sonne legen

położyć się na słońcu

sich auf den Bauch/auf den Rücken/auf die Seite legen

położyć się na brzuchu/na plecach/na boku

2. legen (sich senken auf):

sich auf etw tož. legen (Staub)

osiadać [dov. obl. osiąść] na czymś

der Rauch legt sich auf die Dächer/auf die Lungen

dym m. spol osiada na dachach/w płucach

3. legen:

legen (nachlassen, sich beruhigen, aufhören) (Sturm)

przechodzić [dov. obl. przejść]

legen (Wind)

ustawać [dov. obl. ustać]

legen (Begeisterung)

opadać [dov. obl. opaść]

legen (Wut)

mijać [dov. obl. minąć]